هر نهر با توجه به شرایط موجود قابلیت و پتانسیل‌های زیادی در زمینه اقتصاد مقاومتی و ایجاد اشتغال، مانند پرورش ماهی و غاز را دارد. اما به دلیل عدم توجه و حمایت مسئولین ذیربط، نهرهای پر آب و سر سبز به زباله دان های اهالی روستا تبدیل شده است.
اهالی روستاهای محرزی و شنه از سادات بوده و فرزندان آنها از استعداد و هوش سرشاری بهره مندند که در میان بی توجهی مسئولین و محرومیت‌های بی شمار مورد غفلت قرار گرفته اند و در صورت ادامه این روند نسل سوخته این منطقه خواهند بود.
اهالی روستاهای محرزی و شنه، علی رغم لوله کشی آب پس از گذشت شش سال از وعده داده شده طرح غدیر هنوز هم آب آشامیدنی خود را خریداری می کنند. طرح آبرسانی غدیر با اولویت نخست انتقال آب به شهرهای آبادان و خرمشهر- 675 کیلومتر لوله گذاری و سیزده هزار میلیارد ریال هزینه اجرا که قرار بود تا پایان سال 1389 مشکل کمی و کیفی آب شرب چهار میلیون و هفتصد هزار نفر را در 21 شهر و 1200 روستای خوزستان بر طرف نماید، تاکنون در حالت تعلیق به سر می برد.
