تنها کافی است، که یک روز برای استفاده از طبیعت و دوری از زندگی ماشینی، به پارک ها و فضاهای سبز بروید، تا طبیعتی سبز و دل انگیز را با چاشنی بوی تنباکو و مزه دود احساس کنید.
در روزگار نه چندان دور، قلیان ابزار دست پدربزرگ ها و مادربزرگ هایی بود که، در کسالت عصرها به دودهای مه آلودش پناه می بردند، این روزها اما قلیان نه در کنج خانه ها، که به متن خانه ها راه یافته و پای ثابت مهمانی ها، دورهمی های جوانان و سایرین شده است.
متاسفانه امروزه در اکثر خانواده ها، مصرف قلیان را به عنوان یک تفریح و یک عادت خانوادگی می بینیم و شاهد استفاده از آن در گردهمی های فامیلی هستیم، که این امر بسیار مضر و خطرناک برای اطرافیان آنان است.
در گذشته استعمال قلیان موردی بود و بیشتر به سنین بالا محدود می شد، اما در چند سال اخیر علاوه بر افزایش مصرف آن بین بزرگتر ها متاسفانه، شاهد قلیان کشی نوجوانان و جوانانی هستیم که حتی درک صحیحی از مخدر بودن نیکوتین، تنباکو و توتون ندارند.
تاسف بار تر آنکه امروزه استعمال قلیان بصورت خانوادگی رایج شده و پدر و مادر همراه با فرزندان جوان و نوجوان خود در مکان های تفریحی عمومی مبادرت به قلیان کشی با طعم های مختلف می کنند.
این روزها وقتی در جمع تعدادی از جوانان قرار میگیرید، سخن از طعمهای مختلف میزنند، حتی شوخیهای جوانان نیز تبدیل به این مطالب و عناوین شده و به قول خود آنها،" چه طعمی میل دارید"، یکی از جملات معروفی است که امروزه حتی بین نوجوانان نیز به شوخی یا جدی رد و بدل می‌شود.
بسیاری از خانوادهها حتی از قلیان کشیدن فرزندان خود آگاهی ندارند و این امر خود اثرات منفی دارد، امروزه تعداد زیادی از دانشآموزان نیز به مصرف موادی چون سیگار و قلیان روی آوردهاند.
با وجود نظارتهای مختلف، صرف هزینههای بالا و دادن آگاهی باز هم نوجوانان دانسته و یا ندانسته در دام مصرف دخانیات افتاده و شاید هرگز راه بازگشت خود را پیدا نکنند.
مصرف قلیان آشکارا نشان داده است، که تاثیرات مضری بر دو عضو حیاتی بدن به نام ریه‌ها و قلب دارد، سرطان ریه، سرطان مری، بیماری انسدادی ریوی مزمن، آمفیزم، پایین بودن وزن هنگام تولد نوزاد، افزایش حملات آسم و ذات‌الریه نیز برخی از خطرات مربوط به کشیدن قلیان هستند.
نیکوتین موجود در قلیان 10 برابر بیشتر از هروئین اعتیادآور بوده، که بر اساس آن می‌توان گفت، که قلیان و مواد دخانی، دروازه ورود به اعتیاد هستند، در جهان بیشترین مصرف قلیان در آفریقا، کشورهای شرقی دریای مدیترانه و برخی از کشورهای آسیایی می‌باشد، که متاسفانه در بسیاری از این کشورها مصرف قلیان برای بچه‌ها به همراه والدین‌شان مرسوم است.
درحالی که در برخی از کشورها مصرف سیگار بین مردان رواج بیشتری نسبت به زنان دارد، شواهد حاکی از آن بوده، مصرف قلیان بین زنان و مردان به طور مساوی دیده می‌شود.
طی یکبار مصرف قلیان، مقادیر زیادی منواکسید کربن، فلزات سنگین و ترکیبات شیمیایی سرطان زای حاصل از احتراق ذغال و مواد ایجاد کننده حرارت و توتون استنشاق می شود.
این ترکیبات در مقایسه با سیگار به مراتب بیشتر و اثرات سوء آن نیز برای مصرف کننده و همچنین افراد در معرض دود تحمیلی شدیدتر است.
هر چند قانون جامع کنترل و مبارزه با دخانیات در سال ۸۵ تصویب شد و بر اساس آن استعمال انواع دخانیات از جمله قلیان در همه اماکن عمومی ممنوع است، اما این قانون سال‌ها در پیچ‌وخم نظام اداری کشور سرگردان است و بر اساس آن، گاهی عرضه قلیان در قهوه‌خانه‌ها ممنوع و گاهی نیز آزاد می‌شود، این در حالی است که خطرات استفاده قلیان از سیگار نیز بیشتر است و مواد سمی که از طریق قلیان وارد ریه فرد می‌شود به مراتب از سیگار زیان آورتر است.
از این‌ها گذشته، مصرف قلیان علاوه بر خطراتی که برای مصرف‌کننده دارد، اطرافیان را نیز با خود درگیر کرده و دیگران نیز در معرض خطرات ناشی از دود آن قرار می‌گیرند، همچنین به گفته کارشناسان، سرطان ریه در ایران در حال افزایش است که خطر بزرگی را متوجه کشور خواهد کرد و قطعاً آثار جبران ناپذیری خواهد داشت.
