«محمدرضا هادیلو» در یادداشتی نوشت:
«انتقال جنسی ایدز در کشور رو به گسترش است و به همین دلیل آموزش روش‌های پیشگیری از آن جزو برنامه‌های پررنگ وزارت بهداشت قرار گرفته است.»
این جمله‌ای است که روز گذشته رئیس اداره کنترل ایدز و بیماری‌های آمیزشی وزارت بهداشت عنوان کرد و یک‌بار دیگر نگاه‌ها را به سمت معضلی معطوف کرد که هر بار آمار و ارقامی از آن ارائه می‌شود و بدون اینکه کار صورت بگیرد، کم‌کم به دست فراموشی سپرده می‌شود تا آمار بعد و قول‌ها و برنامه‌های بی‌عمل و آمارهای دیگر.
با اینکه اکثر شهروندان ادعا می‌کنند از ایدز و عواقب آن واهمه دارند، اما افزایش مبتلایان به ویروس اچ‌آی‌وی حکایت از چیز دیگری دارد زیرا چنین به نظر می‌رسد، در زمانی که افراد دست به رفتارهای پرخطر می‌زنند، به تنها چیزی که فکر نمی‌کنند، آلوده شدن به این ویروس است.
با استناد به آمارهای وزارت بهداشت درباره افراد مبتلا به ایدز، مشخص می‌شود که از سال 67 تا اول مهرماه سال قبل 30هزار و 183 مورد شناسایی شده‌اند که 67 درصد انتقال از طریق اعتیاد تزریقی و 18درصد از طریق جنسی صورت گرفته است اما وقتی به سراغ مبتلایان به ایدز در سال 93 می‌رویم معلوم می‌شود41 درصد آنها از طریق اعتیاد تزریقی و 36 درصد از طریق جنسی بوده است. همچنین 15درصد از کل آمار افراد مبتلا به ایدز از سال 67 تا 94 را زنان و 85درصد را مردان تشکیل داده‌اند.
افزایش مبتلایان به ایدز آن هم از طریق روابط جنسی در شرایطی صورت می‌گیرد که ایران همراه با سایر کشورها در راستای اهداف بین‌المللی خود، برای رسیدن به پایان همه‌گیری ایدز تا سال 2030 متعهد به انجام سه هدف شده است. شناسایی 90 درصد موارد آلوده به ایدز، مراقبت و درمان 90 درصد موارد مبتلا و همچنین درمان 90 درصد از افرادی که حجم ویروس در بدن آنها به حدی رسیده که قابلیت انتقال و عفونت‌زایی به دیگران را نداشته باشد، سه هدف اصلی این برنامه هستند.
حال با این اوصاف اگر مسئولان فکر کنند که می‌توانند با فعال کردن بخش‌های مطالعاتی و تحقیقاتی، سدی در برابر اشاعه این بیماری بنا کنند، سخت در اشتباهند، چون تا راه برای ورودی‌ها بسته نشود، هرگز توفیقی نصیب کسی نخواهد شد و گواه این ادعا هم تمام تلاش‌هایی است که تا امروز صورت گرفته و در مقابل نتیجه‌ای عکس حاصل شده است.
مسئولان وزارت بهداشت می‌گویند: «دستورالعمل‌های مراقبت و درمان اچ‌آی‌وی، ایدز و بیماری‌های آمیزشی با آخرین اطلاعات علمی روز و همچنین پیشنهاد بخش‌های علمی و بین‌المللی مورد بازنگری قرار گرفته‌اند و بر این اساس اطلاعات به دست آمده از گزارشات اجرایی، تطبیق و تدوین شده است.»
اما به راستی این کارها تا چه حد مثمر ثمر خواهند بود و افرادی که در معرض آسیب قرار دارند در کجای این معادلات می‌گنجند؟
بی شک در اولین گام برای پیشگیری از ورود افراد جدید به آمار مبتلایان به ایدز باید تک تک افراد جامعه با این درد و عوارضش آشنا شوند و خود را ملزم به مشارکت در تمام برنامه‌های پیشگیری و کنترل اچ‌آی‌وی بدانند.
همچنین در گروه نوجوانان و جوانان به چند خط آموزش در مدارس و چند بسته آموزشی اکتفا نشود.
پایین آمدن سن مبتلایان نیز بیانگر این موضوع است که بسیاری از نیازهای قشر جوان و نوجوان جامعه بدون پاسخ باقی مانده است؛ نیازهایی که در زمان طغیان، عقل و تفکر را از کار انداخته و جز به رفع‌شان، آن هم به هر طریق ممکن، به چیز دیگری نمی‌اندیشند.
