کارلوس کیروش دوباره عزم رفتن و جدایی دارد و مثل همیشه با یک نامه و پیغام احساسی عاطفی سعی کرده جدایی احتمالی‌اش را با مقصر جلوه دادن عده‌ای فدراسیون‌نشین و وزارتی‌ها توجیه کند و توپ را در زمین آن‌ها بیندازد.
سناریوی تکراری مرد پرتغالی این بار هم در یک مقطع حساس در حال اجراست، این بار درست در آستانه قرعه‌کشی مرحله نهایی مسابقات انتخابی جام‌جهانی 2018 در منطقه آسیا.
همه نگران آینده تیم ملی و دیدارهای سخت مرحله نهایی هستند و برای حفظ کیروش و برآوردن درخواست‌های او به تب و تاب افتاده‌اند و درخواست‌ها از مسئولان کشوری و لشگری و ورزشی برای حفظ سرمربی پرتغالی تیم ملی آغاز شده است!
این‌که کیروش می‌ماند یا نمی‌ماند ظاهرا به جلسه او با هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال و نتیجه انتخابات فدراسیون فوتبال بستگی دارد اما هیچ بعید نیست با این اختلافات عمیق و آشکاری که بین او و برخی مسئولان فدراسیون فوتبال و وزارتی‌ها وجود دارد سرمربی تیم ملی و فدراسیون فوتبال ایران قید ادامه همکاری را بزنند و تیم ملی در مسیر رسیدن به جام‌جهانی روسیه یک مربی دیگر را روی نیمکتش ببیند.
فوتبال‌دوستان قطعا فراموش نکرده‌اند که در یک سال و نیم گذشته هر بار صحبت از کناره‌گیری و رفتن کیروش به میان آمده برخی رسانه‌ها برانکو ایوانکوویچ، سرمربی پرسپولیس و سرمربی سابق تیم ملی را به عنوان جدی‌ترین آلترناتیو او مطرح کرده‌اند.
تا چند ماه پیش این بحث فقط در چند رسانه حامی برانکو مطرح می‌شد و با توجه به نتایج ضعیف پرسپولیس استقبالی از این ایده نمی‌شد. قطعا نزد فوتبال‌دوستان ایرانی کیروش به لحاظ اعتبار بالای بین المللی‌اش و کارنامه پربارترش از برانکو مقبول‌تر بود و آن‌ها ترجیح می‌دادند با مرد پرتغالی ادامه همکاری دهند تا با مربی‌ای که تیمش در وضعیت بحرانی به سر می‌برد.
از این رو کیروش و موافقان و دوستدارانش از بابت برانکو احساس خطر نمی‌کردند و رسانه‌ها و چهره‌های رسانه‌ای شاخص و پرنفوذ طرفدار سرمربی تیم ملی، سرمربی پرسپولیس را در حد رقیب کیروش نمی‌دانستند.
اما حالا چه؟ حالا که شرایط پرسپولیس با برانکو کاملا تغییر کرده و پروفسور از یک تیم بحران‌زده و انتهای جدولی یک مدعی جدی ساخته است آیا شایسته حضور روی نیمکت تیم ملی نیست؟ قطعا الان دیگر نگاه رسانه‌های حامی کیروش به برانکو کاملا تغییر کرده و آن‌ها هم به خوبی می‌دانند که سرمربی کروات پرسپولیس حالا یک رقیب سرسخت برای سرمربی تیم ملی است.
اگر بنا باشد فدراسیون و وزارت ورزش قید همکاری با کیروش را بزنند بهترین و جدی‌ترین گزینه برای نیمکت تیم ملی فوتبال ایران برانکوست.
اگر چه تا چند ماه پیش از دید موافقان و حامیان کیروش، برانکو یک قهرمانی کم داشت و نمی‌توانست گزینه مناسبی برای تیم ملی باشد اما حالا همان مربی تیم بحران‌زده یکی از مدعیان جدی قهرمانی است و بعید نیست با توجه به قرعه نسبتا آسان پرسپولیس و قرعه سخت استقلال تهران در 6 بازی باقی‌مانده و حضور آبی‌های تهران در فینال جام حذفی، سرخ‌پوشان پایتخت قهرمان لیگ پانزدهم شوند!
اگر این اتفاق بیفتد نه تنها مسئولان وزارت و پرسپولیس بابت انتخاب برانکو از بخش قابل توجهی از قشر فوتبال‌دوست جامعه نمره قبولی می‌گیرند بلکه جام قهرمانی پرسپولیس بر اعتبار برانکو هم می‌افزاید و این مربی دیگر از دید موافقان و حامیان کیروش یک مربی فاقد وجاهت و صلاحیت برای جانشینی مربی بزرگی چون کیروش و هدایت تیم ملی ایران نخواهد بود.
اگر همه این اتفاقات بیفتد یک بازی "برد برد" برای وزارت ورزش خواهد بود که هم یکی از تیم‌های زیرمجموعه‌اش با سرمربی منتخب امیررضا خادم و نژادفلاح مسئولان سابق پرسپولیس به قهرمانی لیگ رسیده و به حسرت چند ساله سرخ‌ها برای قهرمانی لیگ پایان داده و هم یک جانشین مناسب برای کیروش معرفی کرده است؛ جانشینی که با توجه به حضور چند ساله‌اش در فوتبال ایران و شناختش از فوتبال ما و مقبولیتش بین قشر قابل توجه فوتبال‌دوستان، بی‌دردسر جانشین کیروش می‌شود و اینگونه کشمکش طولانی و فرسایشی کیروش و وزارت و فدراسیون هم به پایان می‌رسد.
