گروه سیاسی- انتخابات اخیر مجلس به لطف تهران به کام اصلاح طلبان شیرین شد هرچند بررسی اجمالی در کرسی های سایر نقاط کشور نشان می دهد باید اصولگرایان و اصلاح طلبان به اضافه حامیان دولت را به طور نسبتاً مساوی برنده انتخابات دانست. نسبت کرسی های تقسیم شده میان دو جناح سیاسی چنان است که حقیقتاً نمی توان یکی را برنده و دیگری را بازنده نامید اما در خردادماه سال 96 اوضاع تا حد زیادی متفاوت است.
به گزارش افکارخبر،ریاست جمهوری تنها یک کرسی دارد و آن هم نصیب گروهی خواهد شد که بتواند مردم ایران را برای رای دادن به نامزد منتخبش متقاعد کند. تا این لحظه یک پای انتخابات قطعی است. حسن روحانی رئیس جمهور فعلی حتما برای آن انتخابات نامزد خواهد شد.
اما چه کسی یا کسانی در مقابل روحانی به رقابت خواهند پرداخت. تجربه اصولگرایان در انتخابات اخیر به آن ها می گوید گزینه انتخاباتی شان یا باید بسیار متفاوت از آنچه تاکنون بوده باشد و یا اینکه رقابت اصلی را به 4 سال بعد یعنی انتخابالت سال 1400 موکول کنند.
در این میان یک نام می تواند معادلات موجود را تا حد زیادی تغییر دهد. "محمود احمدی نژاد" رئیس جمهور سابق که منتقدانش از هر دو جناح اصولگرا و اصلاح طلب معتقدند دیگر محبوبیتی میان توده ها ندارد و نمی تواند گزینه ای جدی برای تصدی مقام ریاست جمهوری محسوب بشود.
هوادرانش اما معتقدند احمدی نژاد هنوز تنها گزینه ای است که می تواند معادلات سیاسی را به طور جدی تحت تاثیر قرار دهد. او هنوز ملاقات های مردمی دارد، برایش نامه می نویسند و حسابش را هم تا حد زیادی از اصولگرایان جداکرده است. برخی از تحلیلگران حتی معتقدند نتیجه انتخابات اخیر در تهران بیش از همه به مذاق احمدی نژاد خوش آمد. زیرا او توانست ثابت کند اصولگرایان بدون او و در رقابت برابر با اصلاح طلبان شکست می خورند. اینها همه احتمالاتی است که بیشتر در رسانه ها درباره آن گمانه زنی می شود اما آنچه مسلم است این است که دولت روحانی با کارنامه اقتصادی که تاکنون از خود به جای گذاشته شانس چندانی برای پیروزی در انتخابات ندارد. هواداران دولت برای رد این پیشفرض، نتیجه انتخابات در تهران را به عنوان شاهد مثال می آورند اما باید توجه داشت که اولاً نتیجه انتخابات مجلس که به تغییرات کلی در کرسی های پارلمان انجامید برآمده از خواست تغییر در مجلس بود که می تواند در مورد دولت هم تکرار شود و دیگر آنکه برخلاف تهران در بقیه شهرهای کشور این اصولگرایان بودند که دست بالا را در انتخابات داشتند که این وضعیت می تواند برای انتخابات ریاست جمهوری هم تکرار شود.
با چنین شرایطی بازگشت احمدی نژاد به عرصه رقابت ها می تواند تا حد زیادی معادلات دولت روحانی را بر هم بزند، احمدی نژاد سخنران چیره دستی است و این امکان را که بتواند موج غیر قابل پیش بینی در آستانه انتخابات 96 ایجاد کند دارد. فارغ از آنکه شورای نگهبان او را تایید صلاحیت می کند یا نه باید توجه داشت کارنامه اقتصادی حسن روحانی برخلاف آنچه او و اعضای دولت سعی در القای آن دارند کارنامه قابل قبولی نبوده. مسکن هنوز در رکود سنگین به سر می برد، وضعیت بیکاری تغییر چندانی نداشته و شهرستان ها نیز از دولت یازدهم جز وعده چیزی ندیده اند. شهرهایی که در سال 92 رایشان را به نام حسن روحانی به صندوق انداختند بیش از دیگر نقاط کشور از سوء مدیریت های دولت یازدهم ناراضی هستند و بعید نیست این نارضایتی در انتخابات دولت را غافلگیر کند. در این میان شعار "احمدی بر می گرده" هر چند تا دیروز آرزویی دور و دراز برای هواداران رئیس جمهور سابق به شمار می رفت اما به لطف سوء مدیریت های دولت یازدهم این شعار حالا بیش از پیش هواداران دولت احمدی نژاد را امیدوار کرده است.
