وی همچنین در ادامه و پس از اشاره خبرنگار فارس به تعدادی از وعده‌های دولت یازدهم در قبال برجام گفته است: البته قبول دارم دولت یک مقدار بیش از حد بر این موضوع تاکید کرد و مانور داد و انتظار مردم را بالا برد و اگر این کار را نمی‌کرد، بهتر بود.
مطهری درباره اینکه وعده‌های ویژه اقتصادی برای بعد از برجام به مردم داده شده بود، اظهار داشت: خیر! هیچ وعده ویژه‌ای به مردم داده نشده بود بلکه گفتند اوضاع بهتر می‌شود و قاعدتا بهتر خواهد شد چرا که این بحثی نیست که پنهان باشد. وقتی تحریم برداشته شود گشایش اقتصادی نیز ایجاد خواهد شد.
*جریان سیاسی خاص و افراد تحت تأثیر تشعشعات آن، بر اساس بازی طراحی شده خود پیرامون انتخابات مجلس دهم که از2 سال قبل و با مفهوم «اعلام پیروزی به هر قیمتی» طراحی شده بود؛ منکر هرگونه وعده اقتصادی به مردم شده‌اند.
یعنی این جریان علاوه بر آنکه در قبال انتخابات مجلس، هیچ وعده خاص و قابل سنجشی را به مردم نداد و همان وعده‌های نصفه و نیمه را هم منوط به «اکثریت شدن» در ترکیب مجلس دهم کرد؛ بلکه در حرکتی خزنده قصد دارد تمام وعده‌های 3 ساله خود و دولت به مردم درباره دستاوردهای برجام را به وادی فراموشی بکشاند و یا همانطور که در کلام مطهری هویداست؛ منکر آنها شود.
و اما آیا دولت درباره برجام به مردم وعده‌ای داده یا نداده است؟!
ساده‌ترین پاسخ این سؤال در آنجا نهفته است که بخشی از رکود فعلی عارض شده بر اقتصاد کلان ایران به دلیل وقوع پدیده «انتظار ارزانی» از سوی مردم است.
پدیده‌ای که 4 وزیر کابینه در نامه سرگشاده خود به دولت که چند ماه قبل نگاشته شد، صراحتاً آنرا مورد اشاره قرار دادند و بیان کردند که وعده‌های دولت به واسطه توافقات هسته‌ای سبب ایجاد این انتظار و عدم داد و ستد در بازار اقتصاد کلان ایران شده است.
همچنین است که اگر دولت وعده ویژه‌ای به مردم نداده پس از چه رو و با کدام داشته علی‌الدوام طی 2 سال گذشته از مردم می‌خواست که «جشن هسته‌ای» برگزار کنند؟!
مسئله دیگر بحث «لغو همه تحریم‌ها» است. آیا این وعده‌ی کمی بود؟!
آیا متلک‌پرانی با عبارت «چرخیدن چرخ سانتریفیوژها در کنار چرخش چرخ زندگی مردم» یک وعده ویژه خواسته یا ناخواسته را به اذهان القا نمی‌کرد؟!
سخنی که اتفاقاً گرفتار شدن کشور به مسئله رکود! که به اذعان کارشناسان به دلیل ایجاد انتظار ارزانی در میان مردم بوده است؛ نشان داد نقش القاگری خود را ایفا کرده است.
و همچنین اساساً آیا تک گزاره «حل مشاکل اقتصادی» به معنی «وعده ارزانی» نبود؟!
سخن ناراست «عبور از رکود» و قول «حل 100 روزه مشکلات اقتصادی» آیا جزو وعده‌های رئیس‌جمهور به مردم بوده‌اند یا خیر؟!
آقای مطهری و تمام چهره‌های جریان سیاسی خاص و دولتی‌ها می‌توانند هر مقدار که مایلند منکر تمام این وعده‌های ویژه و خاصی شوند که جز خودشان کسی در ایجاد پروپاگاندا نسبت به آنها نقش نداشته است.
اما این انکار آیا پاسخ مناسبی به «بی‌دستاوردی برجام» و «دروغ بودن تمام بزرگنمایی‌ها پیرامون مشکلات اقتصادی ایران و اثر تحریم‌ها» خواهد بود یا خیر؛ مسئله‌ای است که مردم آنرا تعیین خواهند کرد.
برخی تحلیلگران معتقدند که دولت و جریان هوادار وی بایستی برای بی‌دستاوردی برجام، دست از فرافکنی، انکار وعده‌ها، تمدید زمان وقوع وعده‌ها و انداختن تقصیر بی‌دستاوردی به گردن این و آن بردارد و به یگانه راه ممکن و عقلانی یعنی «عذرخواهی از مردم» روی بیاورد.
گفتنیست، حسین مرعشی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب اخیراً طی اظهاراتی که سایت مشرق آنها را منتشر کرد، گفته است:
«مردم اگر به نتیجه دلخواه نرسند و انتظارات آنها برآورده نشود ما را ترک خواهند کرد...می‌خواهم خدمت آقای روحانی و دوستانشان در دولت عرض کنم که بعد از استقرار مجلس دهم دیگر هیچ عذر و بهانه‌ای وجود نخواهد داشت و بهانه‌ای هم پذیرفته نخواهد شد. آقای روحانی باید در زمان باقی مانده در دولت اولشان دست به اقدامات عاجل و فوری برای تامین خواسته‌های مردم بزند. هم برجام حاصل شده و هم مجلس همراه اوست و حالا باید حل مشکلات اقتصادی را در دستور کار خود قرار دهد و باید مدیران جسور و مسئولیت‌پذیر و بانشاط را جایگزین برخی از مدیران کند...تیم اقتصادی دولت باید پاسخگو باشند.»
