بر اساس منابع هندی، عجیب و غریب‌ترین آئین‌های مذهبی در هندوستان بدین شرح است:
بکش یا کشته شو - فستیوال بانی - آندرا پرادش
این مراسم که به گفته کشیش عبادتگاه دواگاراتو بیش از یکصد سال قدمت دارد، هر ساله به مناسبت یادبود کشته شدن یکی از الهه‌های هند باستان برگزار می‌شود که در آن مردم بسیار زیادی از سراسر ایالت‌های آندرا پرادش و کارناتاکا در این عبادتگاه جمع می‌شوند و بوسیله چوب‌دستی‌های خود بر سر یکدیگر ضربه می‌زنند. این مراسم هر ساله تعداد زیادی مجروح یا کشته می‌دهد.
رقص ببرها - پالی کولی - کرالا
این مراسم رنگین و زیبا هر ساله در ایالت کرالا در جنوب هندوستان برگزار می‌شود که در آن هنرمندانی با لباس‌های قرمز، زرد و مشکی و همچنین طراحی صورت و بدن خود به شکل ببر، در خیابان‌ها به رقص و آواز می‌پردازند.
فستیوال شترها در پوشکار - راجستان
این فستیوال بزرگ در نوامبر هر سال به مدت پنج روز برگزار می‌شود، حدود پنجاه هزار شتر به همراه صاحبانشان در آن شرکت می‌کنند؛ شترهایی که همگی تزئین شده‌اند و به فروش می‌رسند. در این میان جشن‌هایی از قبیل رقص، آواز، آکروبات، شعبده بازی و مارگیری نیز برگزار می‌شود.
راه رفتن در میان آتش - تامیل نادو
این مراسم که امروزه به کشورهای سنگاپور، سریلانکا و حتی آفریقای جنوبی نیز اشاعه پیدا کرده، اصالت خود را از یک داستان مذهبی و ایالت تامیل نادو هندوستان وام می‌گیرد که خود متشکل از هجده آئین است که انجام آنها حدود دو ماه و نیم به طول می‌انجامد. در این مراسم مردم با پای برهنه از میان آتش عبور می‌کنند و معتقدند که این کار موجب رضایت و در نتیجه افزایش نعمات آنها به انسان می‌شود.
رها کردن کودکان از بالای بام به پایین - ماهاراشترا و کارناتاکا
این مراسم جهت سنجش بخت و اقبال کودکان انجام می‌شود که در آن، مسلمانان و هندوها فرزندان خود را از بالای بام به پایین پرتاب می‌کنند! در پایین بام نیز چند مرد با پارچه‌ای برای نجات کودک ایستاده‌اند تا او را بگیرند و خوش‌شانسی‌اش ثابت شود! این مراسم که بیشتر در ایالت‌های ماهاراشترا و کارناتاکا انجام می‌شود قدمتی بیش از هفتصد سال داشته و همواره مورد انتقاد نهادهای دفاع از حقوق کودکان هند قرار گرفته است.
فرو بردن تیر در بدن - تامیل نادو
این مراسم به جهت یاد واره کارتیکیا، فرزند شیوا، خداوند هندوها برگزار می‌شود. این مراسم 48 روز به طول می‌انجامد و شرکت‌کنندگان در آن تمامی این روزها را روزه می‌گیرند و در این مدت اعمال سختی چون فرو بردن نیزه به عنوان پیرسینگ در بدن، کشیدن تراکتور یا فرو بردن اجسامی در پوست بدن می‌پردازند. بعضی نیز نیزه در لپ، گونه یا زبان خود فرو می‌برند تا قادر به صحبت نباشند و آن را روزه سکوت می‌نامند.
مبارزه با گاو وحشی بدون سلاح یا جالیکاتو - تامیا نادو
اگر فکر می‌کنید مبارزه با گاو وحشی تنها توسط ماتادورهای اسپانیایی صورت می‌گیرد، بیشتر فکر کنید. این آئین در هندوستان بسیار خطرناک‌تر از اسپانیا بوده است و حدود بیش از یک قرن هم قدمت دارد. این گاوها از نژادی بسیار قوی هستند که انحصاراً برای گاو بازی تربیت می‌شوند. تفاوت جالیکاتو با بازی ماتادور اسپانیایی در این است که ماتادورهای هندی بدون سلاح وارد میدان می‌شوند و گاو نیز کشته نمی‌شود. به همین علت نیز تنها در دو سال گذشته، بیش از دویست نفر جان خود را بر اثر همین گاوبازی‌ها از دست داده‌اند. به همین علت نیز دادگاه عالی هند در ماه می 2014 برگزاری جالیکاتو را ممنوع اعلام کرد.
غلتیدن روی ته‌مانده غذا - کارناتاکا
یکی از پدیده‌های اجتماعی زشتی که جامعه هندوستان از آن به شدت رنج می‌برد، کاست سیستم یا همان طبقه‌گرایی است. با اینکه سال‌هاست با مصادیق این پدیده زشت مبارزه می‌شود اما هنوز در نقاط مختلف این کشور خودنمایی می‌کند. در این مراسم، افرادی از اقشار پایین (شودرا) بر روی ته مانده غذای باقی مانده از جشن برهماها می‌غلتند تا بیماری و پلیدی از آنها دور شود. این غذاها بر روی برگ درخت موز ریخته شده‌اند.
آدم‌خواری و پیشگویی با استفاده از مردگان - بنارس
افراد معتقد به این باور را می‌توان در بنارس به آسانی از روی موهای بلند و گوریده‌شان و همچنین لباس‌های آغشته به خاکستر آنها تشخیص داد. این افراد از گوشت مردگان سوزانده شده تغذیه می‌کنند و به گفته خودشان با آنها ارتباط برقرار می‌کنند. آنها معتقدند این کار به دسته از افراد نیروی ماورایی اعطا می‌کنند.
ازدواج حیوانات برای آرام کردن خدای باران
این مراسم در ایالت‌های آسام و ماهاراشترا صورت می‌گیرد که در آن، جمعیت بسیار زیادی جمع می‌شوند تا به پاس بارش باران، از خدای باران خود دو حیوان را به ازدواج با یکدیگر درآورند. نوع این حیوانات بسته به محل رخداد این جشن متفاوت است. در بعضی نقاط سگ، بعضی قورباغه و الاغ! اما تمامی این ازدواج‌ها به دست موبد انجام می‌شود.
مراسم مذهبی لگدمال شدن زیر پای گاوها - مادیا پرادش و ماهاراشترا
گاو برای تمامی هندوها مقدس به شمار می‌آید. این مراسم درست از یک روز پس از جشن دیوالی شروع می‌شود و به‌جای‌آورندگان آن نیز باید پنج روز روزه بگیرند. سپس گاوهای خود را تزئین می‌کنند و خود بر روی زمین می‌خوابند تا گاوها از روی آنها رد شوند. آنها معتقدند که با این کار، خداوند به نیایش‌های آنها پاسخ مثبت خواهد داد.
آویزان شدن از قلاب - کرالا
به گزارش پایتخت این مراسم مذهبی در روزهای مقدسی به نام کومبها بهارانی و ماکارا بهارانی در ایالت کرالا انجام می‌شود که شرکت‌کنندگان در این مراسم پشت خود را با نیزه‌های کوچکی سوراخ می‌کنند و سپس خود را با اتصال نیزه‌ها به داربست‌هایی از جنس بامبو آویزان می‌کنند.
کندن موی سر با دست
در آئین بوداییان، موی سر یکی از ابزار غرور و خودبینی تلقی شده و از موانع بر سر راه رسیدن به رستگاری تلقی می‌سود. به همین علت نیز روحانیون و راهبان این مذهب هر ساله در مراسمی موی سر خود را با دست می‌کنند و سپس برای التیام یافتن زخم ناشی از کنده شدن مو، پوست سر را با کود گاو می‌پوشانند تا شفا یابد!
شکستن نارگیل به روی سر - تامیل نادو
ماجرای این مراسم به دوران حکومت بریتانیا در هندوستان بازمی‌گردد. نقل است که در آن زمان، کمپانی هند شرقی می‌خواست راه آهنی تأسیس کند که می‌بایست از میان معبد ماها لاکشمی عبور می‌کرد. در نتیجه مردم محلی با تخریب این معبد مخالفت کردند و مقامات کمپانی هند شرقی با آنها وارد معامله شدند. 187 سنگ نارگیل شکل در حیاط معبد وجود داشتند که قرار شد اگر مردم محلی بتوانند آنها را بر روی سر خود بشکنند، کمپانی هند شرقی در عوض مسیر راه آهن را عوض می‌کند. مردم نیز قبول می‌کنند و موفق به انجام این کار می‌شوند. از آن سال به بعد مراسمی در همین معبد که در ایالت تامیل نالدو واقع شده است برپا می‌شود که در آن، موبد معبد نارگیل‌هایی را بر سر عبادت‌کنندگان این معبد می‌شکند تا یاد آن واقعه زنده نگه داشته شود.
جن‌گیری از طریق ازدواج با حیوانات
جن‌گیری در هندوستان با دیگر مناطق جهان متفاوت است. در هندوستان هرگاه دختری با دندان یا صورت معیوب به دنیا آید، اعتقاد بسیاری از مردم بر این است که ارواح یا جن آنها را تسخیر کرده‌اند. برای رهایی آن دختر و خانواده‌اش از این موجودات، او را مجبور به ازدواج با حیواناتی همچون سگ یا بز می‌کنند!
ازدواج دختران بدون داماد - جشن بلوغ
این مراسم در حقیقت جشنی است برای دخترانی که به تازگی به سن بلوغ رسیده‌اند و به اعتقاد خانواده‌شان آماده ازدواج هستند. در این مراسم لباس عروس بر تن دختر کرده و آو را آرایش می‌کنند، سپس برایش مراسم رقص و پایکوبی بر پا می‌کنند. این مراسم چند روز به طول می‌انجامد و در طول این روزها دخترک باید در اتاق دیگری جدا از مردان بماند و نباید هیچ مردی را ملاقات کند؛ حتی پدر و برادرانش!
