برانکو پیش از حضور در تهران پانادیچ را به ایران فرستاد تا تیم را مورد ارزیابی قرار دهد و این نشان می داد که پانادیچ مرد مورد اطمینان برانکو و مشاور فنی او بود. از زمانی که پانادیچ از کادر فنی این تیم به بهانه مشکلات شخصی جدا شده برانکو هم اندکی در تصمیم گیری ها مرتکب اشتباه می شود.
نمونه اش در بازی با تراکتورسازی حضور همزمان طارمی و علیپور در میدان بود. هر دو مهاجم نوک با قابلیت های منحصر به فرد خود هستند اما اندیشه وقتی بازی با تک مهاجم است یکی از این دو باید بازی کند و هیچ یک از این دو هم نمی توانند مهاجم مکمل باشند. یا تعوض امید عالیشاه. امید بازیکنی است با فاکتور تهاجمی و اگر به طور کامل در میدان باشد بالاخره در دقیقه 90 هم باشد زهر خود را خواهد ریخت.نمونه دیگر، در لحظاتی که پرسپولیس برای برتری نیازمند گل بود مهرداد کفشگری به میدان آمد که خصوصیت تدافعی دارد.
به هر صورت به نظر می رسد با جدایی پانادیچ از کادر فنی پرسپولیس برانکو روی نیمکت تنها شده است. این درست که پرسپولیس بعد از جدایی پانادیچ نباخته است اما پیروزی های این تیم کمتر شده است و همین مسسئله کار را برای قهرمانی تیم سخت کرده است.
شاید بهتر باشد که برانکو حتی برای هفته های باقی مانده یک دستیار قوی به کادر فنی خود اضافه کند. هر چند که باید این کار را بعد از جدایی پانادیچ انجام می داد.
