محمد دریایی استفاده از ظروف تفلون و غیر مس را یک اقدام بیوتروریسم در کشور دانست و گفت: در رابطه با ظروف آشپزی اعتقاد داریم که مسئله بیوتروریسم در کار است و در روند خط مسائل بیوتروریستی ظروف مردم را به گونه‌ای ترسیم می‌کنند که مردم از ظروف مسی استفاده نکنند و با ورود بیماری‌های مختلف در بدن بواسطه استفاده از ظروف غیر مسی، دارو‌های مختلف شیمیایی را به مردم به فروش برسانند.
مؤلف کتاب بیوتروریسم ادامه داد: در ظروف مسی یکسری ریز مغزی‌هایی وجود دارد که این عناصر مغذی مورد نیاز بدن است، بنابراین ظروف مسی دارای عناصری در خود است که نه تنها برای بدن ضرر ندارد بلکه دارای خاصیت هم است.
رئیس جامعه گران طب ایرانی، خوشمزگی غذا و سلامت بدن را دو محور اصلی استفاده از ظروف مسی دانست و افزود: ظرف مسی، چدن، سفال، سنگی، روحی و برنجی از جمله ظروف قابل استفاده و بی‌ضرر برای بدن است که سبب خوشمزگی و لذیذ شدن غذا می‌شود و مواد غذایی با این ظروف ترکیب نمی‌شوند و در نتیجه ایجاد کسالت و بیماری در بدن به وجود نمی‌آید؛ در مقابل ظروفی که تفلون هستند و دارای برچسب نیستند نباید مورد استفاده قرار گیرند.
معاون فرهنگی مرکز غذای سالم، به ارتباط بین زانو درد و استفاده نکردن از ظروف مسی اشاره کرد و گفت: اگر ظروفی که استفاده می‌کنید دارای مس نباشد یقیناً دچار درد به خصوص در ناحیه زانو می‌شوید و امروزه افزایش بیماران درد زانو در جامعه با ظروفی که استفاده می‌کنند بی‌ارتباط نیست؛ مس و روی از جمله عناصر ریز مغذی هستند که بیشترین کاربرد آن‌‌ها در مفاصل زانو است که با نبودشان زانو دچار مشکل و درد می‌شود.
مردم ما استفاده از ظروف مسی را بی‌کلاسی می‌دانند
این متخصص بیولوژی، فرهنگ‌سازی در استفاده از ظروف مسی برای پیشگیری از سرطان و مشکلات گوارشی در افراد را بسیار مهم و ضروری برشمرد و افزود: افراد مرفه جامعه به دلیل علمی که مرتبط با مسائل سلامت است و حتی خود اروپائیان از ظروف مسی به آن صورت استفاده نمی‌کنند زیرا متاسفانه برخی از مردم ما استفاده از ظروف مسی را بی‌کلاسی می‌دانند و با استفاده از ظروفی که آلاینده‌های شیمیایی دارد عامل بسیاری از بیماری‌‌ها به خصوص مشکلات گوارشی و سرطان در بدن خود می‌شوند که این موضوع نیازمند فرهنگ‌سازی از سوی رسانه‌های عمومی است.
