سارا قمی که تاکنون به غیر از ملوان در تیم دیگری حضور نداشته و با بیش از 10 سال حضور در سطح اول فوتبال بانوان ایران موفق شده در 28 سالگی برای پنجمین فصل به خانم گلی لیگ بانوان ایران برسد در گفتوگو با "ورزش سه" به شرایط خود و فوتبال بانوان پرداخت است:
زمان ورود به فوتبال
از بچگی عاشق فوتبال بودم اما به دلیل اینکه فوتبال بانوان به ایران نیامده بود با پدرم و برادرم که هر دو در گذشته فوتبالیست بودند در محله خودمان بازی میکردم ولی حدودا از سال 79 در بخش خمام که بین دو شهر رشت و انزلی است در فوتسال فعالیت داشتم تا اینکه سال 84 فوتبال بانوان به استان گیلان آمد و ملوان اولین تیمی بود که شکل گرفت و من هم به آن تیم رفتم و تاکنون نیز در این حضور دارم. سال 84 با ملوان در لیگ دسته اول بودیم که سال 86-85 قهرمان شدیم و به لیگ برتر آمدیم. از سال 86 هم در تیم ملی هستم.
تاثیر حضور جوانان در لیگ بانوان
تیمهای لیگ بانوان در فصل اخیر نسبت به سالهای گذشته قویتر شده بودند و جوانان زیادی که تیمها اضافه کردند سطح مسابقات را بالاتر برد؛ حضور جوانان به این دلیل لیگ را بهتر از فصلهای گذشته کرد که بیشتر آنها در اردوهای پرتعداد تیم ملی جوانان شرکت داشتند و سطح فنیشان بالا رفته بود. با وجود اینکه تیم ملی جوانان در مسابقات آسیایی اخیر 8-7 گل از حریفان خورد و در مرحله گروهی حذف شد اما بازینکان آن به دلیل اینکه در اردوها بودند قویتر شدند. برای مثال شهرداری سیرجان که به مقام قهرمانی رسید 8 بازیکن ملی پوش جوانان داشت که تاثیر زیادی در نتایج آن داشتند.
علت قهرمان نشدن ملوان
4 سال است به صورت پیاپی نائب قهرمان لیگ بانوان میشویم. این فصل میتوانستیم قهرمان شویم ولی متاسفانه به دلیل مشکلاتی که باشگاه ملوان داشت تیم ما دیر بسته شد و نتوانستیم آمادهسازی مناسبی انجام دهیم. در دور رفت بازیها نیز مسئولان حمایتی از ما نداشتند اما به مرور زمان شرایط بازیکنان و هماهنگی آنها بهتر شد و توانستیم به مقام دوم برسیم.
5 بار خانم گل شدم
این فصل با 24 گل خانم گل لیگ برتر بانوان کشور شدم و بعد از من به ترتیب خانمها زهرا قنبری و شبنم بهشتی با 19 و 13 گل در ردههای دوم و سوم قرار داشتند. اولین بار سال 88 خانم گل لیگ برتر بانوان شدم اما از سال 90 تا 94 چهار مرتبه دیگر به این عنوان رسیدم که جا دارد از مربیان و همتیمیهایم نیز تشکر کنم.
دلیل انصراف تیمها از لیگ بانوان
جذابیت و علاقه مردم به فوتبال در ایران حرف اول را میزند اما متاسفانه مسئولان در بخش بانوان سرمایهگذاری نمیکنند. برای مثال تیم آیندهسازان میهن نجف آباد در دور رفت قهرمان بود اما در نیمفصل دوم به دلیل عدم حمایت مسئولانش با اختلاف 3 امتیازی نسبت به شهرداری سیرجان که اول شد در رده چهارم قرار گرفت. مجموع قرارداد تیم بانوان یک درصد از قرارداد آقایان فوتبالیست نمیشود. تیمهای زیادی به دلیل مشکل مالی از بازیها انصراف میدهند که در فصل اخیر نیز دو تیم از لیگ کنارهگیری کردند. مسئولان فوتبال کشور امسال حمایتشان کمی از لیگ بهتر شد و میشود گفت اوضاع 10 درصد از سالهای اخیر بهبود یافت.
قرارداد کم و دریافتی عجیب
با وجود اینکه قرارداد من در این فصل نسبت به سالهای گذشته بیشتر شد اما 35 میلیون تومان بود و آن هم تاکنون فقط 20 درصد که حدود 7 میلیون تومان میشود پرداخت شد. سالهای قبل قراردادمان کمتر بود اما این مزیت را داشت که آن مبلغ تسویه میشد. فعلا دو، سه روز از پایان بازیهای لیگ گذشته است اما بعید میدانم همین قرارداد را هم پرداخت کنند چون هنوز باشگاه ملوان یک تبریک خشک و خالی برای نائب قهرمانی که با سختی زیادی به دست آوردیم به ما نگفته است.
مقایسه قرارداد با بازیکنان آقایان ملوان
مشکلات تیم بانوان ملوان نسبت به آقایان قابل مقایسه نیست. آنها با قراردادهای آن چنانی و مثلا 800 میلیون تومانی تاکنون 30 درصد گرفتند که همین مقدار هم برای یکسالشان کافی است ولی من 20 درصد از 35 میلیون تومان را دریافتی داشتم. آیا این مقدار پولی که من گرفتم برای یک ورزشکار حرفهای کافی است؟
پیشنهاد بهتری از ملوان داشتم اما نرفتم
به هیچ عنوان با این شرایط سال آینده در ملوان نخواهم ماند. پیش از فصل امسال هم از تیم شهرداری بم پیشنهاد بالاتری از ملوان داشتم و تا 99 درصد پیوستنم به این تیم قطعی بود اما آخرین لحظه به دلیل مشکلات شخصی نتوانستم به آنجا بروم. حالا من بازیکن بومی هستم و بیشترین قرارداد را در ملوان داشتم که با این مشکلات مواجه هستم اما نفرات غیر بومیمان چند برابر بیشتر از من سختی کشیدند و با مشکل مالی مواجه هستند.
11 ماه است اردوی تیم ملی نداشتیم
از سال 86 در تیم ملی حضور دارم. لحظه تحویل سال 94 به همراه تیم ملی بانوان در مسابقات مقدماتی آسیا بودیم که از بازیها حذف شدیم. بعد از آن هیچ اردو و بازی تدارکاتی نداشتیم و واقعا نمیدانم دوباره چه زمانی قرار است بازیکنان تیم ملی کنار هم جمع شویم. یکی از دلایل عدم موفقیت تیم ملی هم همین تمرین نکردن بازیکنان کنار هم است چون معمولا یکی، دو ماه به بازیهای مهم اردوهای ملی برگزار میشود در صورتی که در تیمهای ملی بانوان دیگر کشورها چنین چیزی دیده نمیشود. با این وجود جای شکرش باقی است که فدراسیون فوتبال به تیمهای ملی نونهالان، نوجوانان و جوانان بانوان توجه دارد و اردو برگزار میکند و شاید میخواهند آیندهسازی کند.
در ایران طارمی، خارجی فقط مسی
زمانی که بچه بودم الگوی فوتبالیام خداد عزیزی بود و بعد علی کریمی را به عنوان الگوی خود انتخاب کردم و حالا هم بازی مهدی طارمی را میپسندم. در فوتبال خارجی هم فقط مسی.