اولین سوال خبرنگاران از بنگر درباره حرکت او در دقایق پایانی و بلند کردن لوبانوف از روی زمین و اجازه ندادن به او برای وقت تلف کردن بود که بنگر در این‌باره گفت: وقت‌های تلف شده همیشه باعث دردسر است. بازی داشت روند خودش را طی می‌کرد و من اگر اجازه می‌دادم دروازه‌بانمان وقت تلف کند ممکن بود سرد بشویم. ضمن اینکه وقت تلف کردن در قاموس پرسپولیس نیست و معنی ندارد. من هیچ وقت ندیدم بازیکنان پرسپولیس وقت تلف کنند. همه دیدند ما چقدر خوب بازی می کنیم و من فکر می کنم امروز هم باید بیشتر از یک امتیاز می گرفتیم.
بنگر عقیده دارد ذوب آهن یک توپ روی دروازه پرسپولیس آورد اما دو گل زد. او می‌گوید: اگر پنالتی گل می شد یک یا دو گل دیگر هم به ذوب آهن می زدیم.
او درباره اینکه چرا خودش پنالتی را نزده می گوید: کمال خیلی اعتماد به نفس داشت. البته پنالتی زن اول تیم من بودم و آقای برانکو گفته بود من پنالتی را بزنم اما کمال با قاطعیت می گفت گل است. در شرایط بازی این اتفاق پیش می آید و من با وجود اینکه رفته بودم پنالتی را بزنم چون کمال گفت صددرصد گل می کند، عقب کشیدم. به هر حال نشد ...
