هدف از مذهبی جلوه دادن اختلاف سیاسی عربستان و ایران، تحریف افکار عمومی از برخی واقعیتها است. چهره‌های فرهیختۀ وابسته به جبهه سعودی با استفاده از عناوین طایفه‌ای و دینی و مذهبی، به تغذیۀ عرصۀ فرهنگی و رسانه‌ای می پردازند، که این امر اختلافات ملتهای عربی و اسلامی را شدت می بخشد.
موضوع قابل توجه این است، کسانیکه به صورت مداوم درحال شعله‌ور کردن جهنم طایفه‌گری هستند دارای تفکرات و ایدئولوژیهای متعددی می باشند، از سلفی، ملی گرا، لیبرال گرفته تا بعضی از مسیحیان عرب.
امروزه نزاع عربی – ایرانی در حال جایگزینی نزاع عربی - اسرائیلی است، تا از این راه استبداد، عقب ماندگی و فساد (نظامهای عربی) توجیه شود. بنابراین تصادفی نیست که بانگ دشمنی با ایران با شکستهای اقتصادی، امنیتی، نظامی و سیاسی عربستان و اطرافیانش همزمان شده است. می‌توان نتیجه گرفت که این دشمنی رو به افزایش تا هنگامیکه زنجیره شکستها و ناکامیها ادامه داشته باشد، متوقف نخواهد شد، و عربستان برای سرپوش گذاشتن بر بحرانهای داخلی به دنبال هر بهانه‌ای است تا به این دشمنی ادامه دهد.
به عبارت دیگر، نظام سعودی برای سرپوش گذاشتن بر شکستهای سیاسی و اقتصادی خود، سیاست فرار رو به جلو را از طریق تشدید تدابیر سرکوبگرانه مانند بازداشتها، اعدامها، ارعاب شهروندان و ایجاد مشکل برای شیعیان داخل را در پیش گرفته است. پس از اعدام شهید شیخ نمر، سیاست فرار به جلو وارد نقطه عطف شدیدی شد، و گزینه‌های پیش دستانه‌ای از طریق احیای سنت دشمنی با ایران که از زمان انقلاب 1979 آغاز شد، در پیش گرفت.
نظام سعودی در داخل با بحران اقتصادی، سیاسی و امنیتی روبرو است، و در خارج نیز به دلیل ارتباط عقایدش با تروریسم با بحران ایدئولوژیکی مواجه شده. بنابراین تنها راه گریز، برهم زدن اوضاع و غرق کردن فضای منطقه با حجم بسیاری از نوشته‌ها و مطالب و برنامه‌های ضد شیعه است.
افتادن بعضی از فرهیختگان سعودی و عرب منطقه در تله سخنرانی‌های مرگبار فرقه گرایانه و طایفه ای و نژادپرستانه، بیانگر بحران هویت و فکر است.
پس از اعدام شیخ نمر عالم دین در 2 ژانویه 2016 و شماری از فعالان جنبش مردمی، مسؤولان سعودی تصمیم گرفتند که اقدامات امنیتی را در مناطق شیعه نشین این کشور تشدید کنند، به همین دلیل علما و فعالان را احضار کرده و به آنان هشدار دادند در صورت متوقف نکردن فعالیتهای سیاسی و اجتماعی، با اتهامات تروریستی بازداشت می شوند.
با در نظر گرفتن اقدامات دولتهای عربی و به ویژه سعودی، مشخص می شود که آنان در اقدامی تخریبی با متهم کردن ایران سعی دارند اقدامات سرکوبگرانه ضد شیعیان و همچنین ویرانی گسترده یمن در حملات جنگنده های سعودی را تحت ادعای نبرد با ایران توجیه کنند.
