رای نهایی AFC غیرقابل پیش بینی است

احمدرضا براتی درباره تصمیم چند روز پیش AFC مبنی بر اینکه رای نهایی درباره بازی های نمایندگان ایران و عربستان در تاریخ 25 اسفندماه اعلام می شود و این به سود عربستانی هاست اظهار داشت: هیچ چیزی را نمی توان پیش بینی کرد. یک تئوری این است که AFC با این حرکت توپ را از زمین خودش بیرون انداخته است و گفته است که یا این دو کشور با هم توافق می کنند و یا ایران موافق به مصالحه نخواهد شد و بازی هایش را بالاجبار در خارج از کشورش برگزار می کند. اما ابتدا باید بگوییم هیچکس نمی تواند ما را مجبور به انجام کاری بکند. نهایتا می توانیم بگوییم ما در خارج از ایران بازی نمی کنیم و نمی رویم. 

وی در ادامه خاطرنشان کرد: اما یک تئوری دیگر هم وجود دارد. آن هم  این است که رییس AFC می خواهد تصمیم قطعی خود را زمانی بگیرد و به این پرونده رسیدگی کند که انتخابات فیفا به اتمام رسیده است. چون اگر او الان تصمیم نهایی را می گرفت ممکن بود حمایت برخی از کشورها را از دست بدهد و این اصلا باب میل او نبود به این دلیل خواسته بعد از اتمام انتخابات فیفا با فراغ باز درباره این موضوع رسیدگی کند.

مشاور حقوقی فوتبال همچنین گفت: عربستانی ها مدعی شدند چون به سفارت عربستان در ایران حمله شده پس کشور ما ناامن است. اما اصلا اینطور نیست یک  عده ای محدود به خاطر یک حرکت احساسی سفارت عربستان را به آتش  کشیدند و دولت و قوه قضاییه این حرکت را محکوم کردند و به دنبال عاملان این اتفاق هستند. ناامنی این است که مسوولان کشور هم این قضیه را محکوم نکند. از طرفی اگر بخواهیم با استناد به این گونه اتفاقات کشوری را ناامن کنیم پس انفجاری که در متروی اسپانیا هم رخ داد باعث می شود این کشور را ناامن قلمداد کنیم. همین چند روز پیش داعش برجی را در امارات به آتش کشید و مسوولیتش را هم به عهده گرفت. با این حال اگر اینگونه بخواهیم عمل کنیم فوتبال نباید در هیچ کجایی از دنیا برگزار شود از نظر من ایران امن ترین  کشور منطقه است و میزبانی بازی های کشورهای سوریه، افغانستان و عراق گواه بر این قضیه است. 

براتی در پایان اذعان داشت: این حرکت عربستانی ها یک مانور سیاسی است و اگر قرار بود من از حقوق ایران دفاع کنم این کار را می کردم که ابتدا اصلا راضی به بازی خارج از کشورم نمی شدم اما فوقش بنا را بر این می گذاشتیم بازی های نمایندگان این دو کشور در تهران و ریاض برگزار شود و حد نهایت آن این بود که بازی ها بدون حضور تماشاگران برگزار شود.