درگذشت همایون بهزادی پیشکسوت سابق تیم‌ملی، شاهین و پرسپولیس بهانه‌ای شد تا روز گذشته گفت‌وگویی را با فرامرز ظلی یکی از اعضای کمیته پیشکسوتان فدراسیون فوتبال انجام دهیم که به شرح زیر است و به نکات ویژه‌ای اشاره داشت.
فکر می‌کردید همایون بهزادی که هفته گذشته در کمیته پیشکسوتان بود را از دست بدهید؟
به هر حال مرگ هم جزوی از تقدیر انسان است. مگر استقلالی‌ها می‌توانستند باور کنند که رضا احدی را در 53 سالگی از دست بدهند. به هر حال مرگ حق است و جزوی از زندگی است. با این حال شما درست می‌گویید. خدا بیامرز بهزادی از بدن ورزیده‌ای برخوردار بود و به نظر من می‌توانست تا 90 سالگی زندگی کند. اندام ورزیده و شرایط جسمانی که آن را مدیون فوتبال بود.
البته بهرام افشارزاده مدیرعامل استقلال هم در روز خاکسپاری رضا احدی اشاره داشت که پیشکسوتان هم باید مواظب شرایط جسمانی خود باشند؟
او درست گفته اما یک سوال از ایشان دارم که در زمان حضور در تربیت بدنی سابق و وزارت ورزش امروز چه کاری برای پیشکسوتان کرده که چنین درخواستی دارد. یک پدر و مادر هم در تربیت بچه خود خوب می‌دانند که فقط با تنبیه کردن نمی‌شود بچه را به سوی هدف راند. محبت دو طرفه است و آقایان که چنین صحبت می‌کنند بیایند بگویند چکار کردند. چرا نمک روی دل ریش ما می‌پاشند. آقایان منت می‌گذارند که به برخی از پیشکسوتان ماهانه سیصدهزار تومان می‌دهند. باور کنید مایه خجالت است که با افتخار اعلام می‌کنند زندگی یک پیشکسوت لنگ سیصدهزار تومان است.
زنده‌یاد بهزادی سابقه بیماری هم داشت؟
آن خدا بیامرز ناراحتی ریه داشت هرچند حوالی ساعت یک و نیم بامداد جمعه سکته کرده و به زمین می‌افتد، همان وقت خانواده‌اش تماس گرفتند که همایون تمام کرده است.
شما خاطرات زیادی با او دارید؟
همایون از خود گذشته بود. یادمه زمانی که به هوا برمی‌خاست تا ضربه سر بزند اطرافش را هم می‌پایید تا اگر همبازی دیگری موقعیت بهتری دارد به او پاس دهد. برای همین به او همایون چهارچشم می‌گفتند و خدا بیامرز ناظم گنجاپور که یک سال با چهارده گل آقای گل شد اشاره داشت که 10 تا گلش را با پاس‌های همایون بهزادی زده است. همایونی که با تمام احترامات برای علی دایی با آن امکانات قدیم جزو نوادر فوتبال بود.
خاطره دیگری از زنده‌یاد بهزادی به یادتان مانده که با شنیدن نام او یاد آن بیفتید؟
یک بار برای هفت بازی با تیم‌های شوروی آن زمان، رومانی و مجارستان 42 روز با قطار در راه بودیم. سفر با بازیکنانی چون همایون بهزادی، حسن حبیبی، مهراب شاهرخی، میرزاحسن، اکبر افتخاری، جاسمیان، شیرزادگان و اکثر ملی‌پوشان آن زمان که هیچ شکایتی از این سفر و روزهای طی شده نداشتند رفتیم هفت تا بازی کردیم، سه تا برد، دو تا مساوی و دو تا باخت نتایجی بود که گرفتیم. الان ملی‌پوشان برای یک بازی چهار ساعت در ترانزیت یک فرودگاه معطل می‌شوند هزار بهانه آورده و آن را عامل نتیجه‌گیری معرفی می‌کنند. این که باختن یا سرحال نبودند.
نقش همایون بهزادی در پرسپولیس چطور بود؟
بدون تعارف می‌گویم که همایون بهزادی یکی از ستون‌های چهارگانه تشکیل پرسپولیس بود، پرسپولیسی که بازیکنان شاهین بعداز جدایی از تیم‌شان یک عده راهی پیکان و گروهی هم پرسپولیسی شدن که همایون یکی از آنها بود. پای پرسپولیس ایستاد تا پرسپولیس به شرایطی که در گذشته و امروز دارد رسید. البته علی پروین هم بعد از انقلاب یکی دیگر از ستون‌های پرسپولیس بود که آن را حفظ کرد.
از این بحث که بگذریم برخی از بازیکنان مانند سوشا مکانی بدون توجه به این مسایل دنبال حاشیه می‌روند؟
من اصلا دوست ندارم اسم او را بر زبان بیاورم یا بشنوم و درباره آن حرف بزنم. او ظاهرا نمی‌داند گلر چه تیمی است. یک گلر ملی‌پوش که شأن وجایگاه خود را حفظ نمی‌کند و نشان از آن دارد که لیاقت این جایگاه را ندارد.
عملکرد لوبانف گلر جدید پرسپولیس را چطور ارزیابی می‌کنید؟
با یک یا دو بازی نمی‌شود درباره او نظر داد اما پرسپولیس باید حتما حواسش باشد که باید دو گلر خاطر جمع و خوب داشته باشد.
