ستاره سابق ذوب آهن خیلی وقت است از دوران اوج خود به دور است و جز نمایش ابتدایی اش در اولین سال حضورش در پرسپولیس هیچگاه نتوانست خاطره خوبی از خود در ذهن فوتبالدوستان به جا بگذارد.
کافی است مروری کوتاه به زندگی ورزشی صادقیان در فصول گذشته داشته باشیم تا ببینم او می تواند بار دیگر به روزهای اوج خود باز گردد یا خیر.
سال 2009 و استارت با گلزنی به صبای قم
ذوب آهن که آکادمی قوی در زمینه بازیکنان جوان دارد بازیکن 17 ساله خود را رو کرد. پیام صادقیان با 17 سال سن اولین حضور خود را در فوتبال حرفه ای با سبزپوشان ذوب آهنی ها تجربه کرد و علیرغم فرصت کمی که داشت در نهایت در هفته 26 لیگ برتر با گلزنی برابر صبای قم در ورزشگاه یادگار امام نام خود را در بین گلزنان لیگ برتر قرار داد.
سال 2010 و تنها 10 دقیقه فرصت!
سال دوم حضور پیام صادقیان هم در ذوب آهن این بازیکن فرصت چندانی برای خودنمایی به دست نیاورد. او در این فصل تنها 10 دقیقه فرصت حضور در زمین را به دست آورد و در جریان تساوی ذوب آهن برابر راه آهن در تهران در دقیقه 80 جانشین علی احمدی در ترکیب تیمش شد.
سال 2011؛ اولین بازی 90 دقیقه ای و باز گلزنی به صبا
در هفته پنجم لیگ برتر در برابر ملوان و در استادیوم تختی انزلی این فرصت نصیب پیام صادقیان شد تا به عنوان بازیکن ثابت تجربه 90 دقیقه ای را در ترکیب این تیم پشت سر بگذارد. سومین بازی صادقیان هم برای ذوب آهن با تساوی همراه بود و آنها اینبار با ملوان به تساوی 3 بر 3 رسیدند و جالب اینجا بود که او اولین گل خود را نیز به ثمر رساند تا این اتفاق باعث شروع درخشش او باشد. او در هفته بعد از این گل برابر پرسپولیس قرار گرفت و البته نتوانست برای تیمش موثر باشد و در دقیقه 56 تعویض شد.
در حضور 1495 دقیقه ای صادقیان در این فصل برای ذوب آهن با دو بار گلزنی و دو کارت زرد برای او همراه بود و او به ملوان و صبای قم گل زد و برابر سایپا و مس سرچشمه کارت زرد دریافت کرد.
سال 2012؛ افول ذوب آهن، درخشش صادقیان
در سالی که ذوب آهن حال و روز خوشی نداشت و تعویض های پیاپی مربیان هم نتوانست این تیم را از جمع تیم های پایین جدول خارج کند این صادقیان بود که برای این تیم با حرکات تکنیکی اش می درخشید. هر چند این درخشش ستاره جوان در کنار سرکشی های او باعث برخورد مربیانش و حتی تجربه سکونشینی و نیمکت نشینی هم شده بود اما در نهایت صادقیان در پایان فصل و بعد از بقای ذوب در لیگ راهی تهران شد.
صادقیان در این فصل 2203 دقیقه برای ذوبی ها به میدان رفت و پیکان، پرسپولیس و صنعت نفت هدف های او در این فصل برای گلزنی بودند. صادقیان پرخاشگر 10 کارت زرد هم به نام خود ثبت کرد. خورشیدی، کرمانشاهی، اکرمی،جهانبازی، ترکی، شرفی، وسیله بر، حاج بابایی، بخشی زاده و زرگر داورانی بودند که صادقیان را با کارت زرد جریمه کردند.
سال 2013؛ حضور در پرسپولیس و کسب عنوان پدیده!
صادقیان در اولین فصل حضورش در ترکیب پرسپولیس برابر ذوب آهن در اصفهان قرار گرفت و نتوانست عملکرد مورد نظر کادرفنی را به نمایش بگذارد. علی دایی که در آن هدایت پرسپولیس را برعهده داشت در هفته دوم و برابر ذوب آهن 36 دقیقه به صادقیان فرصت حضور داد.
اولین گل او با پیراهن پرسپولیس در هفته سوم و برابر مس کرمان رقم خورد و البته اوج درخشش او را می توان بازی دربی نامید، جایی که با دریبل ها و تکنیکش بلای جان مدافعان استقلال شده بود و آنها نوبتی به خطا و توقف او پشت محوطه جریمه می پرداختند.
صادقیان علیرغم زدن تنها سه گل برای پرسپولیس در این فصل با توجه به تکنیک و البته قدرت پاسوری اش مرد اول تیم علی دایی در این فصل لقب گرفت و سرخ ها در پایان آن فصل با کسب رتبه دوم به لیگ قهرمانان آسیا نیز صعود کردند و شماره 11 نیز موفق شد در کنار آندرانیک تیموریان عنوان موثرترین بازیکن فصل را به خود اختصاص دهد.
سال 2014 و کارت قرمزی که زندگی را سیاه کرد
لیگ چهاردهم حرفه ای را می توان آغاز افول این ستاره نامید؛ محرومیت، درگیری و شایعه و هرچه که به ذهن تان خطور کند در این فصل حول نام پیام صادقیان می چرخید.
پیام صادقیان که در دوران فوتبالی اش تنها یک کارت قرمز دریافت کرده، آن کارت قرمز را می توان آغاز روزگار سیاه او نامید. صادقیان فصل را با گلزنی در هفته اول برابر نفت تهران آغاز کرد و اما هفته دوم برای او کابوس بزرگ به همراه داشت. دیدار برابر فولاد و اعتراضی که منجر به اخراج او شد. اولین کارت قرمز بازی حرفه ای صادقیان از سوی اکبریان باعث شد تا او ماه ها از فوتبال به دور باشد. بازگشت صادقیان به فوتبال 8 هفته به طول انجامید و او در هفته دوازدهم و برابر سایپا به میادین بازگشت اما هرگز نتوانست همان صادقیان پیش از محرومیت باشد. این فصل که در نهایت با تغییرات زیاد روی نیمکت این تیم و در ادامه خمیازه های سریالی آقای ستاره سابق به پایان رسید و پرده پایانی درگیری او با کریم باقری بود که منتهی به دستور نهایی برانکو درباره او شد: "صادقیان را در درفشی‌فر نبینم!"
سال 2015 و بازگشت به دامن مربی سابق
پیام صادقیان که در تیم ملی امید در کنار علیرضا منصوریان روزهای خوبی را پشت سر می گذاشت و حتی حواشی هتل کیش با پادرمیانی او به پایان رسید بار دیگر در نقل و انتقالات دست به دامن او شد. منصوریان پذیرفت شاگرد سابقش در تیم ملی امید را به نفت ببرد و با تجویز خاص خودش او را بار دیگر به میادین بازگرداند. صادقیان در نهایت موفق شد گوشه ای از عملکرد سابق خود را به نمایش بگذارد اما همچنان حاشیه جزیی جدا نشدنی از او بود. خداحافظی ناگهانی از دنیای فوتبال، شکایت از مشکلات مالی و ... باعث شد در نهایت نفتی‌ها که دوری از حاشیه یکی از ارکان موفقیت آنها در این سالها بود عذر او را بخواهند.
ژانویه 2016 و حضور در صبای قم
پیام صادقیان که علی منصوریان و علی دایی را به عنوان دو مربی تاثیرگذار در فوتبالش می داند بعد از نیم فصل حضور در نفت تهران به همراه علی منصور و آمادگی نسبی، با توجه به مشکلات مالی راهش را به قم کج کرد تا بار دیگر شاگردی علی دایی را تجربه کند. هر چند خیلی ها معتقدند او دیگر قادر نخواهد بود به دنیای درخشان سابق خود بازگردد اما علی دایی و دیسیپلین خاص او برخی ها را امیدوار می کند تا صادقیان آماده را بار دیگر در میادین ببینند.
صادقیان تاکنون 6920 دقیقه در لیگ به میدان رفته که 11 گل زده، 23 کارت زرد و 1 کارت قرمز ثمره آن بوده است. او در لیگ قهرمانان آسیا نیز به همراه ذوب آهن، پرسپولیس و نفت تهران در مجموع 192 دقیقه به میدان رفته که تنها دو کارت زرد ثمره آن بوده و در تیم ملی نیز 5 بازی ملی (270 دقیقه) و البته غالبا به عنوان بازیکن جانشین به میدان رفته است.
