این نامه می‌افزاید: سعید پورعزیزی مدیر مسئول سابق روزنامه بهار در دوره جدید و پس از رفع توقیف روزنامه، مدیریت روزنامه را به فردی واگذار کرد تا این فرد که از گذشته نگاهش به روزنامه و کار مطبوعاتی استفاده از آن برای پوشش سایر کارهای اقتصادی بود، با رویکرد کاسبکارانه و غیر حرفه‌ای، از یک سو اهداف قبلی خود یعنی استفاده پوششی از روزنامه برای سایر کارهای اقتصادی را دنبال کند و از سوی دیگر با بهره‌گیری از برند بهار و نزدیک کردن هر چه بیشتر خود به جریان اصلاح‌طلبی که به گفته خود او این روزها باد زیر پرچم آنها است به سود سریع و کلانی دست پیداکند و بتواند ماهیانه حداقل 100 میلیون تومان به جیب بزند.!! (این برآوردی بود که بر پایه آن سرمایه‌گذاری بهار را پذیرفت!!)... اما مشکلات از همان ماه اول که هیچ یک از برآوردهای قنواتی که ذره‌ای آشنایی با یک روزنامه حرفه‌ای ندارد تحقق پیدا نکرد روز به روز بیشتر شد چرا که او سود خود را باز در تعدیل تحریریه کوچک می‌دید. در کنار آن آغاز زد و بندهای کثیف سیاسی و اقتصادی و فشار برای دریافت کمک اقتصادی از افرادی که تصاویرشان بر صفحه نخست روزنامه می‌نشست که به هیچ وجه مورد تأیید اعضای تحریریه نبود سبب شد ادامه همکاری با روزنامه بهار غیرممکن شود. بر همین اساس از روز چهارشنبه 2 دی ماه اعضای تحریریه همکاری خود با این مجموعه را قطع کردند.
در همین حال منصور قنواتی مدیر مسئول روزنامه بهار در گفت‌وگو با خبرگزاری ایرنا خبر استعفای دسته‌جمعی اعضای تحریریه این نشریه را شایعه و کذب محض خواند و گفت: استعفایی در کار نبوده بلکه افرادی به دلیل بی‌انضباطی از این روزنامه اخراج شده‌اند.
نشریه زنجیره‌ای و اجاره‌ای بهار تاکنون چندین بار به دلیل قانون‌شکنی (و از جمله انکار ولایت امیرمؤمنان علی علیه‌السلام)- توقیف شده است.
این روزنامه پیش از این فاش کرده بود که اغلب روزنامه‌های اصلاح‌طلب با تیراژهای 1500 تا 2 هزار نسخه منتشر می‌شوند.
برخی نسخه‌های بهار در بازار سیداسماعیل تهران به شکل رایگان توزیع می‌شد!
