لوشر در مقاله خود به توصیف اوضاع اردوگاه آوارگان شهر ساحلی دونکرک فرانسه می پردازد. شهری که مشرف بر دریای مانش یا همان کانال انگلیس است و مقابل سواحل بریتانیا واقع شده است.
وی تأکید کرد: هر چیزی در اردوگاه دونکرک در گِل فرورفته است.
لوشر می افزاید : چادرهای نامناسب اردوگاه دونکرک که تنها سرپناه پناهجویان در اوج سرمای زمستان است ، همان چادرهایی است که مردم انگلیس پیش از خرید آن برای گذراندن تعطیلات تابستانی خود بسیار فکر می کنند زیرا این چادرها نازک است و سرما و گرما را به راحتی از خود نفوذ می دهد.
لوشر می نویسد: اوضاع اردوگاه دونکرک بسیار بدتر از هر اردوگاه دیگر در اروپا است، و 2 ماه و نیم پیش حدود 800 نفر در اردوگاه دونکرک زندگی می کردند ولی هم اکنون تعداد آنها به 2500 نفر افزایش یافته است و جمعیت اردوگاه هر روز بیشتر می شود .
مقاله نویس روزنامه انگلیسی ایندیپندنت اعلام کرد : مراکز امدادی که لوازم پزشکی و مواد غذایی برای ساکنین اردوگاه دونکرک تهیه می کنند ، می گویند که اوضاع بهداشتی، درمانی و خوراکی آنها فجیع است .
لوشر می گوید: مسؤولان محلی شهر دونکرک برای اسکان حداکثری پناهجویان و بهبود اوضاع پزشکی و غذایی آنها تصمیم گرفته اند که اردوگاه را به محل دیگری منتقل کنند.
