اما این پایان کار نبود و روزنامه آرمان مجددا یک هفته بعد روز دوشنبه دوم آذر، با انتشار مطلبی تحت عنوان «جدایی حامیان دولت از اصلاحات»، بخش دیگری از اختلافات میان دولت و اصلاحات را علنی نمود. این روزنامه با استناد به بخشی از گفت‌وگوی خود با غلامعلی دهقان، سخنگوی حزب اعتدال و توسعه - از احزاب نزدیک به دولت و شخص حسن روحانی- مبنی بر اعلام جدایی این حزب از اصلاح‌طلبان در انتخابات آتی، نسبت به جدا شدن بخش زیادی از حامیان دولت از اصلاحات هشدار داد و علت آن را تلویحا تنگ‌نظری‌ها و انحصار‌طلبی‌های اصلاح‌طلبان نامید تا دیگر کسی نتواند این اختلافات را انکار کند.
از سوی دیگر آفتاب یزد با نگارش مطلبی در واکنش به بالا گرفتن اختلافات میان اعتدال و اصلاحات، تلاش نمود تا با فرافکنی، رقیب را به اختلاف‌افکنی متهم کند: «اما جناح‌راستی‌ها که تا به امروز نتوانستند راه به جایی برند و حربه‌های قبلی شان در اختلاف‌افکنی میان اصلاح‌طلبان شکست خورد و پروپاگاندای آنها بعد از چند هفته پیاپی و تلاش بی‌وقفه ناباورانه خاموش شد، سرخورده از اختلاف‌افکنی در میان احزاب اصلاح‌طلب به فکر بازی دیگری افتاده‌اند و برای همین در حالی که 3 ماه مانده به انتخابات مجلس دهم، بنای ایجاد شائبه جدایی و عبور اصلاح‌طلبان از دولت را با شور و شوق خاصی در سرمی‌پرورانند».
این روزنامه همچنین در واکنشی شتاب‌زده در گفت‌وگو با مرعشی تلاش نمود تا نشان دهد که اصلاحات و اعتدال در یک جبهه، آماده فتح بهارستان هستند.
رجانیوز در ادامه این گزارش می‌نویسد، در حالی که تنها 3 ماه به انتخابات مجلس باقی مانده است، به نظر می‌رسد که اختلافات اصلاحات و اعتدال به اندازه‌ای بالا گرفته است که بعید است بتوان انتظار اجماع را از آنان داشت اما با بررسی کلی مواضع دو طرف می‌توان اجمالا پرده از دلایل این اتفاقات برداشت. به نظر می‌رسد یکی از نقاط افتراق نظر دولتی‌ها و جریان‌های هم طیف با آن و اصلاحات، شخص لاریجانی و چگونگی تعامل آتی با وی در انتخابات باشد. در حالی که دهقان و حزب اعتدال و توسعه به عنوان نزدیک‌ترین حزب به حسن روحانی در تلاش‌اند تا با طیف موسوم به اصولگرایان معتدل و شخص لاریجانی تعامل نمایند اصلاح‌طلبان به رغم پالس‌های مثبت لاریجانی به آنها و تلاش همه جانبه وی در تصویب برجام حاضر به تعامل با وی نیستند.
همچنین به نظر می‌رسد با توجه به عملکرد روحانی در عرصه اقتصاد و سیاست طی دو سال گذشته و سرخوردگی بخش قابل توجهی از حامیان وی در این مدت از رای دادن به او اصلاح‌طلبان تلاش دارند تا با جدا کردن راه خود از دولت و جریان‌های نزدیک به دولت، هزینه ناکارآمدی دولت را با ریزش اندک بدنه اجتماعی خود و از دست دادن احتمالی کرسی‌های مجلس نپردازند و بدین طریق اندک امید خود برای راهیابی به مجلس را حفظ نمایند.
در این میان به نظر می‌رسد نگاه اصلاح‌طلبان به روحانی، یک نگاه کاملا ابزاری، سیاسی و مصرفی بوده و به مرور خط‌کشی میان اصلاح‌طلبان و دولت نیز آشکارتر می‌گردد.
