به گزارش افکارخبر به نقل از باشگاه خبرنگاران، در 2 دهه گذشته همواره شاهد صحبت‌هایی درباره پشت پرده تمرینات و مسابقات تیم‌های فوتبال ایران و نحوه رفتار مربیان با بازیکنان خود بوده‌ایم.
رفتارهایی که به هیچ وجه مورد پسند مردم و هواداران فوتبال نبوده و برعکس، نگاه بخش قابل توجهی از جامعه را به این ورزش با اما اگر موجه کرده است. نکته جالب اینجاست که این صحبت‌ها در مورد کسانی مطرح می‌شود که زمانی بهترین نتایج را در دوران مربیگری خود کسب کرده‌اند حتی این شایعات بر سر زبان‌ها افتاد که رفتار ناشایست این مربیان در قبال بازیکنان در نتیجه‌گیری تیم‌هایشان بی‌تاثیر نیست. رفته رفته با جا افتادن این فرهنگ نا صحیح، فوتبال ما وجهه خود را تا حدودی از دست داد و چنانکه برخی بر این باورند که توجه قشر تحصیل کرده جامعه به فوتبال، کم و کم‌تر شد.
تنش‌های همیشگی سکوها و همچنین دعواها و بی‌اخلاقی‌های مکرر برخی بازیکنان در زمین فوتبال، بدون شک متاثر از جو ایجاد شده توسط مدیران و مربیان است.
حال که 23 سال از درگذشت معلم اخلاق همیشگی فوتبال ایران می‌گذرد کدام یک از مربیان ما مرام و منش او را سرلوحه کار خود قرار داده‌اند، آیا بد دهنی یا احیانا دشنام به بازیکنان در تمرینات، یا در رختکن و راهروی ورزشگاه در قاموس پرویز دهداری است؟
تنها خدا می‌داند که این مشکلات اخلاقی و این همه بی‌فرهنگی، چه زمانی و به دست چه کسی از فوتبال ما رخت بر می‌بندد.
مرتضی محصص کارشناس فوتبال کشورمان در گفت‌و‌گو با خبرنگار حوزه فوتبال و فوتسال گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان درباره بی‌اخلاقی برخی مربیان فوتبال و اتفاقات اخیر گفت: متاسفانه اتفاق تازه‌ای نیست و نه تنها در ایران، که در تمام نقاط جهان شاهد چنین رفتارهایی بین مربیان،بازیکنان و هواداران فوتبال هستیم. افرادی که در هیاهوی این بازی لذت‌بخش، خویشتن‌داری می‌کنند و کنترل هیجان خود را از دست نمی‌دهند واقعا قابل تقدیر هستند. اما نکته مهم این است که بی‌احترامی به هیچ وجه جای عذر و بهانه ندارد و بدون تردید کار ناپسندی است.
وی درباره راه‌حل این معضل اظهار داشت: آموزش صحیح تنها راه خروج از این بحران است. یک معلم می‌تواند از لحاظ تکنیک و فنی بهترین باشد اما لزوما از نظر اخلاق مورد تایید نیست.
در زمان انتخاب در مدارس فوتبال باید به این نکات دقت کرد وگرنه عادت‌ها را در سی سالگی نمی‌توان تغییر داد.
در هر حال بنده از وقوع چنین اتفاقاتی متاسفم بخصوص اینکه هر روز در حال تکرار است و ما حتی در بازی استقلال و نفت هم شاهد این مسائل بودیم. باید بدانیم زمانی که فشاری روی ما نیست. بهترین هستیم اما زمانی که بازی شروع می‌شود و فشارها بالا می‌گیرد. توازن درون ما به هم می‌ریزد و واقعیت‌های افراد مشخص می‌شود.
در پایان امیدوار بود با آموزش معلم هایی از جنس ورزش و به کار گیری این افراد در رده های پایه حداقل از اثرات این روند کاست و جامعه ورزش را به سمت رشد و کمال رساند.رشدی که فقط از لحاظ فنی نباشد بلکه در درجه اول اخلاق را سرلوحه کار خود قرار دهند و بتوان این رشته محبوب را از زشتی های دور کرد.
