به گزارش افکارخبر به نقل از باشگاه خبرنگاران، روزها وقتی از خانه بیرون می رویم چشممان به در و دیوارهای شهر که می خورد غمگین می شویم چرا که انگار قرار نیست روی زیبای آنها را هرگز ببینیم.
گاهی به این فکر می کنم که اگر این دیوارها زبانی برای گلایه داشتند حتما از بی فکری عده ای از شهروندان سخن می گفتند و اعتراض خود را به گوششان می رساندند.
به گفته یکی از شهروندان، شهرداری مکان هایی را برای نصب آگهی تبلیغاتی بر روی دیوارهای شهر نصب کرده است اما به دلیل استاندارد نبودن اندازه مکان های تبلیغاتی، افراد از دیوارهای کناری برای نصب آگهی های خود استفاده می کنند.
وقتی دیوارهای شهر هم در عذاب هستند!
یکی دیگر از شهروندان که دل پری از نصب کنندگان این برچسب های تبلیغاتی داشت، می گوید: آدم این همه بی انصاف، باور کنید تازه در منزلمان را رنگ زدم حالا ببین به چه روزی افتاده، هفته ای یک بار با کاردک و ریکا این در را پاک می کنم ولی فایده ندارد، البته تنها من با این مشکل مواجه نیستم کافی است نگاهی به در ورودی ساختمان ها بیندازید تا برچسب های لوله بازکنی، تخلیه چاه و آگهی تدریس خصوصی رو ببینید.
از در و دیوار که بگذریم به صندوق های کمیته امداد، جعبه های برق، تیر چراغ برق و ایستگاه های اتوبوس می رسیم که نصب کنندگان برچسب های تبلیغاتی حتی به آنها هم رحم نمی کنند.
افرادی که برچسب های تبلیغاتی را نصب می کنند حتی به برچسب "نصب هرگونه آگهی پیگرد قانونی دارد" هم توجه نمی کنند، اینجاست که باید به آنها گفت: عجب شجاعتی دارید.
براساس ماده ۹۲ قانون شهرداری ها، تبلیغات روی معابر شهر به جز اماکنی که شهرداری آنها را مجاز شناخته، ممنوع است و متخلفان، تعدی کننده به حقوق عمومی و قانون محسوب می شوند، اما عدم ضمانت اجرایی چنین قانونی از یک سو و نداشتن متولی مشخص برای رسیدگی به چنین تخلفاتی موجب شده شهروندان به دلیل مشغله های زندگی، کمتر فرصتی برای طرح شکایت پیدا کنند و شرکت های خدماتی نیز با اطلاع از چنین روندی با خیالی آسوده از در و دیوارهای منازل مسکونی شهروندان به عنوان محل مناسبی برای تبلیغات خود استفاده کنند.
از سوی دیگر، در حال حاضر سخت ترین مجازات برای تخلفات تبلیغاتی به خصوص آن دسته از تخلفاتی که شامل نصب برچسب روی دیوار و در منازل شهروندان می شود، براساس قانون قطع خط تلفن و جریمه مالی اندک است، اما گویا این دو مجازات عامل بازدارنده ای برای ارتکاب تخلفات تبلیغاتی در سطح شهر نبوده و افزایش گلایه های شهروندان از این بابت و تحمیل سالانه میلیارد ها تومان به شهرداری برای پاک کردن این برچسب ها گویای این واقعیت است که شرکت های خدماتی که چنین شیوه ای را برای تبلیغ خود برگزیده اند، از چنین مجازاتی نگرانی ندارند.
۴۰ میلیارد تومان سالانه صرف پاکسازی برچسب های تبلیغاتی می شود این خبری بود که سال ۹۲ جمال کامیاب مدیرعامل سابق سازمان زیباسازی شهر تهران آن را مطرح کرده بود. حال با گذشت ۲ سال احتمال اینکه مقدار این هزینه افزایش پیدا کرده باشد نباید دور از ذهن باشد.
سالهای بسیار زیادی از تلاش عده ای از کارگران شهرداری برای حذف زوائد بصری شهرمان می گذرد اما گویا این اقدامات پاسخگو نیست و مسئولان شهری باید فکر اساسی برای این تبلیغات انجام دهند.
