به گزارش افکارخبر، محمدرضا سرشار در گفت‌وگو با کیهان با بیان گوشه‌ای از سوابق عباس یمینی شریف شاعر سلطنت‌طلب، گفت: یمینی شریف تقریبا از اوایل تأسیس مجله کیهان بچه‌ها تا ماهها پس از پیروزی انقلاب، سردبیری این مجله را برعهده داشت. وی تلاش می‌کرد در قالب داستان و شعر و سایر قوالب، به انتشار فرهنگ شاهنشاهی بپردازد. این منتقد افزود: یمینی شعرهای صریح و مستقیمی در تجلیل و مدح محمدرضا، فرح و رضا پهلوی سرود و منتشر کرد. مضحک اینکه او به حمایت از رژیم طاغوت تا آبان ۵۷ ادامه داد. یعنی در مقطعی که بر همه معلوم شده بود رژیم شاهنشاهی سرنگون می‌شود و بسیاری از حامیان دربار هم دیگر علنا از شاه و منسوبانش حمایت نمی‌کردند.

این پژوهشگر ادامه داد: البته پس از وقوع انقلاب، یمینی تلاش کرد رنگ عوض کند اما کاملا مشهود بود که اقدام وی فرار به جلوست و پشتوانه معرفتی و وجه صادقانه ندارد. وی با اظهار تأسف از انتشار اشعار مداح پهلوی در کتابهای درسی، در پس از انقلاب گفت: نظام، با بزرگواری امثال یمینی را بخشید اما این بخشش دلیل چاپ اشعار وی در کتابهای درسی و یا تجلیل از او در خانه به اصطلاح هنرمندان - جایی که با پول بیت‌المال اداره می‌شود - نیست.


این منتقد افزود: با تأسف باید گفت صدا و سیما حالا می‌خواهد فیلمی در ستایش مداح پهلوی پخش کند. فیلمی درباره کسی که به شستشوی مغزی کودکان و نوجوانان این مملکت به نفع رژیم طاغوت مشغول بود.


نویسنده مجموعه داستان «از سرزمین نور»، گفت: پخش چنین فیلمی از سیما، ممکن است این تصور را به وجود آورد که رسانه‌ ملی از سیاست‌های کلان نظام عدول کرده است در حالی که در تلویزیون ممکن است عوامل نفوذی و یا ناآگاه، برای یک عنصر نامطلوب، فضیلت تراشی کنند.


عضو هیئت مؤسس انجمن قلم ایران همچنین تاکید کرد: در فیلمی که قرار است شبکه مستند نمایش دهد کسانی حضور دارند و به تجلیل از یمینی شریف پرداخته‌اند که بعضا مسئله‌دار هستند. کسانی چون یحیی مافی، نوش‌آفرین انصاری، توران میرهادی. افرادی که عضو مرکزیت شورای کتاب کودک هستند و این تشکل ید طولائی در حمایت از غرب زدگان و شرق‌زدگان و بهائیان دارد و در این باره بنده به تفصیل در کتاب «۲۰ سال تلاش» که در سال ۶۸ توسط حوزه هنری منتشر شده است، نوشته‌ام.


وی از پرویز کلانتری دیگر تمجیدکننده یمینی در فیلم یادشده نام برد و گفت: این فرد همان کسی است که طرح آخرین شماره مجله گردون را زد و باعث تعطیلی مجله و متواری شدن مدیر مسئول آن - عباس معروفی- گردید.