به گزارشافکارخبر،ششمین نشست کمیسیون کشاورزی، آب و صنایع غذایی اتاق تهران که برابر دستورجلسه خود قرار بود وضعیت کنونی تولید نان صنعتی در کشور را مورد بررسی قرار دهد، علاوه بر موضوع اصلی وارد مساله مهم سلامت نان نیز شد.
مساله‌ای که با هشدار نماینده سازمان استاندارد در مورد استفاده از افزودنی‌های غیرمجاز به خمیر نان سنتی و ماشین‌های پخت غیراستاندارد آغاز شد و با تایید دیگر اعضا در مورد پایین بودن میزان سلامت نان مصرفی مردم همراه شد.
در این نشست حاضران که خود از فعالان عرصه تولید آرد و نان صنعتی و نهادهای نظارتی دولتی بودند، کمیته‌ای برای پیگیری مسایل مرتبط با این تولید نان سنتی و صنعتی شکل گرفت تا همواره مشکلات موجود در این حوزه را پیگیری و برای حل آن راهکار ارائه دهد.
مساله وجود بلانکیت در نان سنتی که از سوی مشاور رییس سازمان استاندارد اعلام شد قرار است مورد پیگیری سازمان غذا و دارو قرار گیرد. در ابتدای این نشست کاوه زرگران رئیس کمسیون کشاورزی اتاق بازرگانی تهران به اختلافی که روی تعیین قیمت شیر بین دامداران و صنایع لبنی وجود دارد، اشاره و عنوان کرد که اکنون نمایندگان این دو صنعت با حضور نمایندگان دولت در حال بحثو بررسی برای به نتیجه رساندن این مساله هستند.
وی افزود که قیمت تعیین شده برای هر کیلو گرم از این محصول ۱۴۴۰ تومان است که این قیمت مورد پذیرش صنایع لبنی قرار نگرفته است.
بنا بر این گزارش زرگران با بیان این که ۴۳ درصد کالری خانوار شهری و ۵۶ درصد کالری خانوار روستایی کشور از نان تأمین می‌شود گفت: «در حال حاضر در شهر تهران هشت هزار واحد تولید نان وجود دارد اما تردیدهای فراوانی در مورد سلامت نان وجود دارد. کمیسیون کشاورزی، آب و صنایع غذایی اتاق تهران امیدوار است بتواند با پرداختن به این مساله گامی در جهت سالم‌سازی بیشتر و فزایش کیفیت نان به عنوان قوت لایموت مردم بردارد.»
وی عنوان کرد که در این مبحثپرداختن به نان صنعتی و مجموعه قوانینی که در سال‌های ۷۹،۸۰ و ۸۶ در این مورد تصویب شده نیز ضروری است.
زمین‌هایی که برای ساخت کارخانه نان اختصاص دارد تغییرکاربری یافته‌اند
زرگران توضیح داد که با کمک بند یک تبصره پنج قانون بودجه سال ۱۳۸۰ حدود ۳۰۰ واحد تولید نان صنعتی با ظرفیت ۴۰۰هزار تن در کشور ایجاد شد که تنها ۵۰ واحد موفق به تداوم کار شدند و بقیه خیلی زود به کار خود خاتمه دادند.
رئیس کمیسیون کشاورزی، آب و صنایع غذایی اتاق تهران گفت: «در طرح تفصیلی شهر تهران در هر منطقه، زمینی برای احداثکارخانه نان صنعتی اختصاص داده شده است که متاسفانه بسیاری از این زمین‌ها بعد از واگذاری دچار تغییر کاربری شده‌اند.»
وی افزود: «مطابق بند «ی» تبصره ۵ قانون بودجه سال ۱۳۸۰ نباید به این زمین‌ها اجازه تغییر کاربری داده شود و هر زمینی که برای اجرای کاری غیر از احداثواحد نان صنعتی مورد استفاده قرار گرفته باشد بازپس گرفته شود.»
رئیس کمیسیون کشاورزی، آب و صنایع غذایی اتاق تهران همچنین به قانون سال ۱۳۸۶ اشاره کرد که با اجرای آن ۲۴ واحد تولید نان صنعتی با جانمایی نادرست احداثشد که از این بین تنها یک یا دو کارخانه آن هم با ظرفیت بسیار پایین به کار خود ادامه می‌دهند. کاوه زرگران گفت: «اجرای بد این قانون از سوی شرکت بازرگانی دولتی باعثهدررفت سالانه یک هزار میلیارد تومان سرمایه شد.»
به گفته زرگران برابر این قانون به واحدهایی با تولید روزانه ۲۰ تن نان صنعتی تسهیلات پرداخت شد بدون این که بازار مصرف این واحدها دیده شود. او توضیح داد که یک کارخانه در آمل با صرف هزینه ۱۵ میلیون یورویی خط تولیدی ۲۰ تنی از اروپا وارد و راه‌اندازی کرد اما به دلیل نبود بازار مصرف، این خط پنج سال بدون تولید مانده است و با دستگاه‌های معمولی و سنتی روزانه ۷۰۰ تا ۸۰۰ کیلو نان صنعتی تولید می‌کند.
کاوه زرگران گفت: «در حالی که قرار بود تا پایان سال ۱۳۹۴ حدود ۴۰ درصد از نان مصرفی مردم در کشور از نان صنعتی تامین شود، تا امروز سهم نان صنعتی از کل نان مصرفی کشور کمتر از ۲ درصد است.
استفاده از ماده بلانکیت سرطان‌زا در نان سنتی
غلامرضا قاسم‌پور مشاور رئیس سازمان استاندارد سخنانش را با این گزاره آغاز کرد که نان در ایران گران و بی‌کیفیت است.
وی با اشاره به هزینه‌ای که در دولت برای اختصاص یارانه به نان خرج می‌شود هزینه تمام شده نان را بالا و محصول نهایی را بی‌کیفیت خواند.
قاسم‌پور با بیان این که بیش از ۹۰ درصد نان مصرفی مردم را چهار گروه نان لواش، تافتون، سنگک و بربری تشکیل می‌دهد گفت: «در نان سنتی مصرفی مردم، بلانکیت مشاهده شده که ماده‌ای خطرناک و سرطان‌زاست.»
این کارشناس سازمان استاندارد اعلام کرد که ماده بلانکیت برای سفید شدن نان و نرم کردن بافت آن به کار می‌رود و در دو نوع چینی با قیمت ۸۵۰۰ تومان و آلمانی با قیمت ۹۵۰۰ تومان در بازار موجود است.
قاسم‌پور افزود: «در حال حاضر جوش شیرین و بلانکیت با هم در رقابت برای ناسالم کردن نان هستند. از طرفی نمکی که در نانوایی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد نمک تصفیه نشده و ناخالص است.»
وی غیراستاندارد بودن ماشین‌های پخت نان را معضل دیگری عنوان کرد که باعثوورد عناصر ناسالم به نان در حین پخت می‌شود.
قاسم‌پور با اشاره به یارانه‌ای که دولت به سوخت نانوایی‌ها می‌دهد گفت: محاسبه شده است که اگر دولت خودش ماشین استاندارد و سالم برای پخت نان را بخرد و رایگان به نانوایی‌ها بدهد مقرون به صرفه‌تر از پرداخت یارانه سوخت به ماشین‌های پخت غیراستاندارد است.
غلامرضا قاسم‌پور با بیان این که سازمان استاندارد متولی تدوین و نگارش استانداردهاست و کنترل پایبندی واحدهای صنفی از جمله نانوایی‌ها به این استانداردها جزو وظایف بهداشت محیط است گفت: در تمام دنیا همه مشاغل سالانه یکبار برای تمدید پروانه کار خود ملزم به گذراندن دوره‌های آموزشی کوتاه‌مدت هستند اما ما برای نانوایان هیچ‌گونه آموزشی نداریم.
وی اضافه کرد: «به همین دلیل است که یک فرد آگاه و سودجو به راحتی می‌تواند آنها را به استفاده از بلانکیت ترغیب کند.»
مشاور رئیس سازمان استاندارد افزود: بلانکیت یک ماده صنعتی است و مشخص است که خود نانواها و افراد عادی جامعه این ماده وکاربردهایش را نمی‌دانند. لذا حتماً این ماده از طریق فردی آگاه که ممکن است از طریق فروش این ماده سود می‌برد به نانوایی‌ها معرفی شده است. ضمن این که بلانکیت در داخل کشور تولید نمی‌شود و برای مصارف صنعتی نیز از خارج از کشور وارد می‌شود.
وی در پایان سخنان خود عنوان کرد که راه‌های بهتر و سالم‌تری پیش روی نانوایان برای نرم کردن بافت نان وجود دارد از جمله افزودن مقداری ویتامین C یا استفاده از مقداری پودر کیوی که می‌تواند مشکل خمیر را حل کند.
وی همچنین عنوان کرد که برخی نانهای صنعتی نیز افزودنیهایی دارند که نمیتواند مجاز باشد چون گاهاً دیده شده است که یک نان صنعتی بعد از گذشت یک تا دو ماه از تاریخ تولیدش کپک نمیزد و این اتفاق غیرممکن است مگر این که افزودنیها و نگهدارندههایی به نان اضافه شده باشد که قطعاً غیرمجاز است.
