ماجرای بریدن ماست با چاقو

به گزارش افکارنیوز، جواد انصافی نویسنده و کارگردان تئاتر درباره آماده‌سازی اجرای نمایش طنز «چله زری و عمو چله جون» به خبرنگار مهر گفت: در حال آماده سازی این اثر نمایشی برای حضور در جشنواره آیینی و سنتی هستم و بلافاصله بعد از اجرا در این جشنواره درخواستم را برای اجرای عمومی این اثر نمایشی در تماشاخانه سنگلج ارایه خواهم داد.

وی ادامه داد: البته از آنجایی که مضمون نمایش در ارتباط با «شب یلدا» است امیدوارم این امکان فراهم شود که نمایش از اواسط آذرماه اجرایش را آغاز کند و تا شب یلدا نیز روی صحنه باشد. جدا از مضامین طنزی که در این این اثر به چشم می خورد مخاطب شاهد ارائه مضامینی است که از سال های دور به عنوان سنت در شب یلدا مورد توجه قرار می گرفته است. من ۴ سال است که روی آیین شب یلدا پژوهش و مطالعه کرده ام و همه جنبه های آن را مورد بررسی قرار دادم.

کارگردان نمایش «کل عنایت» بیان کرد: برای نگارش نمایشنامه مسایل جالبی را مد نظر قرار دادم که تا به حال کمتر کسی به آن توجه کرده است. به عنوان نمونه یکی از مهمترین مسایلی که در آیین شب یلدا مورد توجه بوده است سبک غذا خوردن است. با وجود اینکه این شب، طولانی‌ترین شب سال است و خانواده ها ممکن است تا صبح هم دور هم بیدار بمانند اما توصیه شده که به جای خوردن غذاهای سنگین، آجیل و میوه میل کنند.

انصافی یادآور شد: رسم و رسومی که در شب یلدا وجود دارد در شهرهای مختلف متفاوت است. مثلا در اردبیل رسمی باب است که سر سفره جدا از میوه و آجیل یک کاسه ماست و یک چاقوی تیز نیز قرار می دهند. بزرگ خانواده به صورت نمادین ماست را با چاقو می برد و آن را در پیاله های کوچک ریخته و به عنوان شام به مهمان ها می دهد. بریدن ماست به صورت نمادین نشان دهنده رفع قضا و بلا است. ریختن ماست در پیاله های کوچک نیز نشان دهنده این است که باید شام را سبک خورد و به جای آن از میوه و آجیل استفاده کرد. آجیل یکی از مقوی ترین و مغذی ترین غذاها است و حتی من به یاد دارم که در جنگ ایران و عراق هم به رزمنده ها به عنوان جیره جنگی آجیل می دادند.

این نویسنده و کارگردان تئاتر در پایان صحبت هایش متذکر شد: آجیل در فرهنگ ایرانی جزو غذاهای کم حجم و سیرکننده است و حتی آجیل «مشکل‌گشا» از ۴۰۰ هزار سال قبل در فرهنگ اعتقادی مردم وجود داشته و مردم آن را نذر می کردند. در این نمایش دختر و پسری ۹ ساله به نام چله زری و عمو چله جون نیز حضور دارند که اولی نماد سرما و دومی نشان فردایِ روز سرما یعنی بهار است. این رسم نیز نشان دهنده این است که ایرانی ها از قدیم به این امر اعتقاد داشتند که باید با دشمنشان هم به خوبی برخورد کرد. در اینجا چله زری که نشان دهنده دشمن یا همان سرما است نیز در هیات یک عروس ۹ ساله تصویر شده است و با او به خوبی برخورد می شود.

داوود منفرد، امیر محمد انصافی، فروغ یزدان، محمد لوانی، محمدرضا قربانی، حمید رئوف، رضا معراجی، ندا نوری، نوشین نامی و تینا نوروزی بازیگران این اثر نمایشی هستند.

همچنین امیر حسین انصافی آهنگساز و نوازنده آکاردئون، رامین عبدالهی نوازنده کمانچه، حامد نصرآبادیان طراح حرکات موزون، سمیرا انصافی عکاس و منشی صحنه، داوود عباسی طراح نور و فیلمبردار، فروغ یزدان طراح لباس و ساسان فرهادپور طراح صحنه این اثر نمایشی هستند.