به گزارش افکارنیوز، غلامعلی حداد عادل رئیس فرهنگستان هنر زبان و نماینده مجلس در مراسم سی و پنجمین پاسداشت سالگرد آیتالله طالقانی که عصر امروز در مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران برگزار شد، اظهار داشت: در این محفل می‌خواهم مروری بر حافظه خودم بکنم از جایگاه طالقانی و تأثیر اشان بر هم‌نسلان خودم بگویم.
وی افزود: بنده از مهر سال ۱۳۴۲ دانشجوی دانشگاه تهران شدم و از آن زمان تا انقلاب و تا رحلت آیتالله طالقانی از آثار ایشان بهره‌مند شدم.
وی افزود: آیتالله طالقانی از نظر خانوادگی به یک خانواده اصیل، روحانی تعلق داشتند و در یک منطقه مردخیز و فرهنگ‌پرور ایران به دنیا آمدند.
حداد عادل ادامه داد: پدر ایشان مورد احترام علما بودند، آیتالله طالقانی در حوزه به تحصیل می‌پرداختند و مصداق بارز این حدیثامام صادق بودند که کسی عالم زمانه خود باشد، گرفتار تیرگی نمی‌شود.
وی افزود: از چند جهت عمر آیتالله طالقانی مفید بود، نخست از جهت اینکه نقش بسیاری در زدودن خرافات از چهره اسلام حقیقی داشتند و به درستی تشخیص دادند که علت روی گردانی نسل جوان از دین پیرایه‌هایی است که بدین بسته شده است.
وی افزود: آیتالله طالقانی به سرچشمه‌های دین وصل شده‌اند و گفتمان آیتالله طالقانی قرآنی و نهج‌البلاغه‌ای بود.
وی ادامه داد: توجه به مسائل دینی که آیتالله طالقانی داشتند، موجب شد که به مسائل اقتصادی توجه پیدا کنند و آیتالله طالقانی در گشودن مفاهیم جدید پیش‌قدم بود.
وی افزود: یکی دیگر از جنبه‌های شخصیت ایشان شخصیت مبارزاتی بود که در همه دوران بعد از رضاخان او را به یک نهضت تبدیل کرده بود.
حداد عادل ادامه داد: ایشان روحانی به تمام معنا سیاسی بودند که به کار تشکیلاتی اعتقاد داشتند و همچنین شجاعت و صراحت لهجه او زبانزد همه بود.
وی ادامه داد: آیتالله طالقانی راز عقب‌ماندگی ایران را استعمار و استداد می‌دانستند و به همین دلیل در ملی شدن نفت با آقای مصدق همراهی کردند.
وی ادامه داد: آیتالله طالقانی بلافاصله بعد از ۲۸ مرداد به همراه ابوالفضل زنجانی نهضت مقاومت ملی ایران را اجرا کردند که زمینه‌ساز نهضت آزادی بود و یک لحظه در مبارزه با استبداد و استعمار تردید نکردند.
رئیس فرهنگستان زبان ادبیات فارسی ادامه داد: بعد از امام اگر بخواهیم فردی را مظهر روحانیت سیاسی مطرح کنیم، آیتالله طالقانی بود. دیدگاه او مربوط به تنها جامعه ایران نبود و به مسئله امت فلسطین و بخصوص فلسطین هم توجه داشت.
وی ادامه داد: بنده به عنوان یک دانشگاهی شهادت می‌ددهم که آیتالله طالقانی یک عامل مؤثر پیوند فیضیه و دانشگاه بود.
وی افزود: آیتالله طالقانی به علت شخصیت جامعه‌الاطرافش مورد احترام همه گروهها اعم از گروه‌های مذهبی، ملی‌گرا و گروه‌های چپ‌گرا بود.
وی افزود: چنین گویهای از جامعالاطراف آیتالله طالقانی موجب جذب همه گروهها به شخص وی شده است و این جذب نقطه مثبت آیتالله طالقانی بود. حتی هنرمندان نیز به آقای طالقانی احترام میگذاشتند.
