به گزارش افکارنیوز، هنگام تخلیه اجباری منطقه سوفیاتاون(در نزدیکی ژوهانسبرگ) در سال ۱۹۵۵ که دوران آپارتاید آفریقای جنوبی بود، حدود ۶۵ هزار نفر سیاه‌پوست از این مناطق بیرون رانده شدند؛ اما تنها چند سال پیشتر از این حادثه یعنی در سال ۱۹۴۸ رژیم اسرائیل بادیه‌نشین‌های صحرای نقب را به زور از این مناطق که سرزمین‌های اجدادی آنها بود خارج و آنها را به منطقه‌ای محصور شده به نام «سیاگ» منتقل کرده بود.
اکنون که مرگ ماندلا بار دیگر سیاستهای دوران آپارتاید آفریقای جنوبی را به ذهن‌ها متبادر کرده است دشوار بتوان از شباهت‌های آشکار بین این اقدامات آن رژیم و رژیم صهیونیستی چشم پوشید.
نگاهی فهرست‌وار به برخی از اقدامات رژیم اسرائیل در کرانه باختری که محققان سازمان ملل هم بارها به آن اشاره کرده‌اند میزان شباهت آپارتاید آفریقای جنوبی با آپارتاید رژیم صهیونیستی را آشکار میکند: ایجاد شهرک‌های مختص «یهودی‌ها»، اختصاص جاده‌های جداگانه به اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها، بازرسی‌های نظامی، قوانین تبعیض‌آمیز ازدواج، احداثدیوار اسرائیل در اراضی اشغالی فلسطین، استفاده از فلسطینی‌ها به عنوان نیروی کار ارزان، نابرابری‌های زیرساختی، دسترسی نابرابر در اراضی و منابع.
سابقه مقایسه اسرائیل با آپارتاید
در سال ۱۹۶۱ نخست وزیر آفریقای جنوبی که معمار سیاستهای آپارتاید آفریقای جنوبی بود رأی اسرائیل در سازمان ملل علیه اقدامات آپارتاید این کشور را به باد انتقاد گرفت و گفت که «نگرش‌های ضد اپارتایدی اسرائیل متناقض هستند… آنها اسرائیل را از عرب‌ها که هزاران سال در آنها زندگی کرده بودند گرفتند. من از این لحاظ با آنها موافق هستم. اسرائیل هم مانند آفریقای جنوبی یک کشور آپارتاید است.»
از آن زمان به بعد مقایسه آپارتاید اسرائیل و آفریقای جنوبی به امری معمول تبدیل شد تا جایی که امروزه حتی در کشور آمریکا که انتقاد از اسرائیل جزو محرمات محسوب میشود این مقایسه افزایش چشمگیری داده است.
تا کنون مقامات و شخصیت‌های بسیار زیادی این مقایسه را به کار برده‌اند اما ما به اظهارات مقامات سازمان ملل که این مقایسه را به کار برده‌اند اشاره می‌کنیم.
جان دوگارد، گزارشگر سابق ویژه سازمان ملل وضعیت موجود در کرانه باختری را وضعیتی به مراتب بدتر از آپارتاید آفریقای جنوبی توصیف کرد. وی در سال ۲۰۰۷ نوشت که «قوانین و اقدامات اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی فلسطین به طور قطع به جنبه‌هایی از آپارتاید شبیه است.
این مقام سابق سازمان ملل با اشاره به تعریف رسمی آپارتاید می‌نویسد: «آیا می‌توان انکار کرد که هدف این اقدامات تسلط یک گروه نژادی بر گروه نژادی دیگر و روا داشتن ظلم برآنهاست؟ اسرائیل انکار میکند که هدفش این باشد اما این نیت یا هدف را می‌تاون از مواردی که در این گزارش به آنها اشاره میشود، استنباط کرد.»
در اکتبر ۲۰۱۰ ریچارد فالک، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور اسرائیل به کمیته سوم مجمع عمومی گزارش داد که نظر گزارشگر ویژه سازمان ملل این است که ماهیت اشغالگری اسرائیل تا سال ۲۰۱۰، ادعاهای پیشین درباره استعمارگری و آپارتاید را تقویت میکند. وضعیت نسبت به حتی سه سال پیش بدتر شده است. ویژگیهای استعماری و آپارتایدی رژیم اسرائیل یک فرایند افزایشی بوده است. هر چه این فرایند بیشتر طول میکشد، غلبه بر آن دشوارتر و احقاق حقوق اساسی مردم فلسطین جدیتر میشود.
