در طول نشست ها، خبرنگاران رسانه های بین المللی تلاش می کردند هرچه سریعتر خبر و تصویری مخابره کنند، اما فقط رفت و آمدها را می دیدند و به متن نشست های دوجانبه و چندجانبه دسترسی نداشتند. در این شرایط، مایکل مان، سخنگوی کاترین اشتون که امکان حضور، لااقل در آغاز نشست ها را داشت با مخابره خبر و عکس هایی از مذاکرات، صفحه شخصی خود را تبدیل به منبعی برای رسانه های رسمی کرده بود.
* ظریف یک ماه پیش قبل از نخستین دوره مذاکرات ژنو گفته بود در ادامه ممکن است به مذاکراتی در سطح وزرا نیاز داشته باشیم، اما روس ها و امریکایی ها گفتند نه، نیازی به حضور وزرا نیست. با این حال در این دوره از نشست ها، ابتدا وزرای فرانسه، آلمان و انگلیس، مستقل از یکدیگر راهی ژنو شدند تا با وزیر ایران مذاکره کنند. جان کری نیز پس از اطلاع، با شتاب خود را به سوئیس رساند.
* خبرنگاران ایرانی، روز نخست دسترسی کافی به عراقچی داشتند و محکم به او می چسبیدند.
* نشست اصلی بیش از ۲ ساعت طول کشید و از خبرنگارانی که منتظر بودند با غذاهای سوئیسی پذیرایی شد.
* مذاکرات ظریف و اشتون تمامی نداشت، حتی در حاشیه ها
* در ژنو هم کسانی که لپ تاپ دارند، گوشی موبایل را قبول ندارند
* نمونه کارهای خبرنگاران منتظر ولی فعال:
* عراقچی، دیگر در دسترس خبرنگاران ایرانی نبود، اما هر بار که از محاصره خبرنگاران خارجی خارج می شد، به خبرنگاران ایرانی می گفت: مسیر، خیلی دشوار و سخت و پیچیده است.
* کارکنان مقر اروپایی سازمان ملل در حال ایجاد آخرین تغییرات در چینش جایگاه های وزرا. خبرنگار ژاپنی این عکس نوشته بود: آنها باید دقت کنند، چشم چند کشور به این تریبون خیره شده.
* ابتدا برای وزیر ایرانی و معاونش در کنفرانس صندلی گذاشته بودند، شاید به علت سابقه کمر درد ظریف
* خبرنگارانی که ساعت ها منتظر می ماندند، ساندویچ می خوردند
