سرویس مذهبی افکارنیوز- گاهی فقر و تهیدستی زمینه ساز گناه می شود. در روایات اسلامی گاهی از فقر تمجید شده و گاهی مذمت شده است، آن فقری که مذمت شده فقر اقتصادی است، فقری که از استعمار و استثمار سرمایه داران چپاولگر و اوضاع نابسامان اقتصادی دامنگیر انسان ها می شود و مولود هرج و مرج اقتصادی و یا محصول تنبلی و سستی است.
همین فقر بسیاری را به سوی گناه و انحراف مانند: اعتیاد، دزدی و جنایات کشانده است، چنانکه در مثل ها آمده: آدم گرسنه ایمان ندارد.
بنابراین یکی از زمینه های اقتصادی گناه فقر است که برای سالم سازی محیط لازم است به طور جدی و اساسی با فقر و ناداری مبارزه کرد.
امیر مومنان علی(ع) می فرماید: فقر مرگ بزرگ است. ۱
و به فرزندش محمد حنفیه فرمود: فرزندم از فقر بر تو می ترسم از آن به خدا پناه ببر، چرا که فقر دین انسان را ناقص و عقل و فکر او را مضطرب و مردم را نسبت به او و او را نسبت به مردم بدبین می سازد.۲
پی نوشت: ۱ - نهج البلاغه، ح۱۶۳.
۲ - همان، ح۳۱۹.
۳ - گناه شناسی، محسن قرائتی، ص۹۲.
