عارضه‌ای که درمان ندارد

به گزارش افکارنیوز، بعضی وقت ها مردم فکر می کنند، توهم داری بخصوص وقتی سعی می کنی پشه ای را که نیست از جلوی صورتت کنار بزنی! اینها گلایه خیلی از بیماران دچار مگس پران چشمی است که به امید درمان از این مطب به مطب چشم پزشک دیگر می روند در حالی که دکتر رضا زارعی ابیانه، فوق تخصص قرنیه و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران می گوید: بیماران باید با این مشکل کنار بیایند و نگران نباشند چون در دیدشان اختلال ایجاد نمی کند و درمانی هم ندارد.

مگس پران در سنین بالا شایع است

شاید با خواندن چند سطر بالا حالا به این فکر افتاده باشید چرا برخی افراد دچار مگس پران چشمی می شوند. دکتر زارعی ابیانه در گفت وگو با جام جم در مورد علت ابتلا به مگس پران یا «فلوتر» توضیح می دهد: در چشم انسان مایعی به نام زجاجیه وجود دارد که شفاف است و قوام و شکل خاصی دارد. با افزایش سن، قوام این مایع تغییر و حالت آبکی پیدا می کند و باعثمی شود وقتی بیمار چشمش را حرکت می دهد، اجسامی به صورت تار یا دسته مو، دایره ای که می چرخد یا مگس یا پشه ای را حس کند که از جلوی چشمش رد می شود.

این چشم پزشک ادامه می دهد: این عارضه به غیر از افراد مسن، مبتلایان به بیماری های متابولیک مانند دیابت و فشار خون و افرادی را که چشمشان دچار آسیب شده است یا نزدیک بین هستند نیز درگیر می کند. معمولا شروع آن از دهه ۴ و ۵ زندگی به بعد و ممکن است ارثدر آن دخیل باشد، ولی مطالعه ای که نشان دهد در نژاد خاصی بیشتر دیده می شود، وجود ندارد.

مگس پران درمان دارد؟

دکتر زارعی ابیانه به این پرسش این گونه پاسخ می دهد: معمولا مگس پران چشمی تغییری در وضع بینایی فرد ایجاد نمی کند بنابراین برای درمان آن به هیچ اقدام خاصی نیاز نیست، ولی گاهی تغییر قوام مایع زجاجیه روی شبکیه اثر می گذارد و باعثایجاد کشش در آن می شود. در این حالت بیمار مدام حس می کند نوری در چشمانش خاموش و روشن می شود که اصطلاحا به آن فلاشینگ می گویند.

این فوق تخصص قرنیه می افزاید: این حالت نشان می دهد شبکیه تحت فشار است و بیمار حتما باید بررسی شود و بر حسب مشکل شبکیه برای درمان او اقدام هایی مانند لیزر یا جراحی انجام می شود. وی تاکید می کند: مگس پران چشمی هیچ درمانی ندارد و تنها کاری که بیمار باید انجام دهد مراجعه برای معاینه های دوره ای، پیگیری و سعی برای کنار آمدن با این مشکل است چون به مرور زمان احتمال دارد برطرف شود.

چرا دیابتی ها و فشار خونی ها در معرض خطرند؟

وی در مورد دلیل در معرض خطر بودن مبتلایان به دیابت و افراد دچار فشارخون می گوید: در این بیماران زمینه خونریزی خفیف چشمی زیاد است که روی زجاجیه تاثیر می گذارد و باعثبروز مگس پران چشمی می شود و حتی ممکن است تغییراتی روی شبکیه آنها ایجاد کند. حتی احتمال بروز مشکل جدا شدن زجاجیه از شبکیه در افراد دیابتی بیشتر است. ضربه هم از طرفی به علت تغییر در بافت و زجاجیه چشم و از سوی دیگر به دلیل احتمال بروز خونریزی در چشم می تواند باعثبروز این مشکل شود. در افراد مسن هم همان طور که اجزای بدنشان تحت تاثیر افزایش سن قرار می گیرد، چشمانشان با افزایش سن دچار تغییر می شود و ابتلای آنها به مگس پران چشم شایع است.

مشکل نزدیک بین ها هم راه حل ندارد

فضای زجاجیه چشم نزدیک بین ها حجیم تر است و مایع زجاجیه چشمشان زودتر تغییر می کند، به همین دلیل بیشتر افراد نزدیک بین دچار مگس پران هستند و ممکن است مشکل شان با گذشت زمان حادتر هم بشود. این استاد دانشگاه با بیان این جمله ها ادامه می دهد: برای اصلاح نزدیک بینی با لیزر، تغییراتی روی قرنیه انجام می شود، ولی مگس پران به علت بروز اشکال در قسمت زجاجیه بروز می کند، بنابراین حتی درمان نزدیک بینی هم نمی تواند باعثدرمان مگس پران چشمشان شود. علاوه بر این افزایش قطر ایجاد شده در کره چشم نزدیک بین ها قابل تغییر نیست.

مگس پران آزار دهنده

مگس پران چشمی به هر حال آزاردهنده است و این که شخص مبتلا مدام حس کند چیزی از جلوی چشمش رد می شود، ممکن است او را کلافه کند. دکتر زارعی ابیانه با اشاره به این مشکل می گوید: متاسفانه خیلی از بیماران نمی توانند مشکل خود را بپذیرند که باعثمی شود دچار مسائل روحی شوند، چون ناگهان می بینند چیزی از جلوی چشمشان رد می شود و بعضی افراد مدام احساس می کنند جلوی چشمانشان پشه رد می شود و با دست مدام سعی می کنند پشه را دور کنند ولی متاسفانه مثل خیلی از چیزهای دیگری که در زندگی وجود دارد و مجبور هستیم با آن بسازیم، باید با این مشکل کنار آمد تا کم کم به آن عادت کنیم و برایمان عادی شود و کمتر آزارمان دهد.

خانم ها و آقایان به یک نسبت در معرض خطرند

این عارضه هم در آقایان و هم در خانم ها به یك نسبت شایع است و دیده می شود، ولی به گفته این چشم پزشك، از آنجا كه مردان بیشتر در معرض ضربه و آسیب به چشم هستند، شیوع مگس پران به دلیل ضربه در آنها بیشتر است. بیماری های زمینه ای مثل دیابت و فشارخون هم در هر دو جنس می تواند عامل ابتلا باشد چون هر دو جنس را گرفتار می كند.