افکار

- ضرورت این بحثناشی از آن است که دشمنان دین و دین ستیزان، اسلام را دین خشونت و مسلمانان را خشونت‌گرا معرفی کرده و به القای ده‌ها شبهه پرداخته‌اند. از سوی دیگر چالش‌ها و نزاع‌های سیاسی، عقیدتی و اجتماعی مسلمانان سبب شده است که ده‌ها پرسش در جامعه دینی به وجود آید.


هر چند اصل در اسلام، مدارا است اما نرمش بی حساب و عدم قاطعیت بجا، آدمی را به عنصری ضعیف، ترسو و بی عرضه تبدیل می‌کند. آن چه مورد نظر اسلام است، آسان‌گیری در عین قدرت و قاطعیت است؛ نه خشونت مطلق و نه مدارای مطلق.


در کلام روز امروز به چند حدیثزیبا از معصومین(ع) که کلام و سخن آنها واقعا سعادت بخش و راهنمای ما در همه زمینه‌هاست اشاره می‌کنیم که اهمیت صفت مدارا با یکدیگر و جایگاه آن را نشان می‌دهد.


پیامبر خدا(ص) در ارتباط با کسی که از مدارا محروم باشد از چه چیزی محروم است؟ می‌فرمایند: " همانا در نرمی، فزونی و برکت است و کسی که از نرمی محروم باشد، از خیر محروم شود۱ ".


رسول مکرم اسلام همچنین درباره ثمرات اجتماعی مدارا فرمودند: " نرمی با هیچ چیز همراه نشد جز این‌که آن را آراست و از هیچ چیز برداشته نشد، مگر این که آن را زشت ساخت۲ ".


امام صادق(ع) نیز می‌فرمایند: " هر که در کارهای خود ملایمت داشته باشد، به آنچه از مردم می‌خواهد دست یابد۳ ".


اما در این باره که چه چیزهایی در مدارا نهفته است؟ امیرمومنان حضرت علی(ع) فرمودند: " آن کس که به نرم خویی رفتار کند، کامیاب گردد و مدارا مشکلات را آسان می‌کند و اسباب را فراهم می‌سازد۴ ".


یکی از آثار مدارا، رفع کدورت و اختلاف و تقویت انسجام و وحدت ملی است. امام علی(ع) در این باره می‌فرماید: " با مردم مدارا کن تا از مکر و تزویر آن‌ها در امان مانی۵ ".


منابع:


۱ - الکافی: ۲ / ۱۱۹ / ۷ منتخب میزان الحکمة: ۲۴۰


۲ - الکافی: ۲ / ۱۱۹ / ۶ منتخب میزان‌الحکمة: ۲۴۰


۳ - الکافی: ۲ / ۱۲۰ / ۱۶ منتخب میزان‌الحکمة: ۲۴۰


۴ - غررالحکم و دررالکلم، ج۲، ص۴۵


۵- غررالحکم و درر الکلم، ج۴، ص ۱۵