سرویس مذهبی افکارنیوز- روابط مودّت آمیز در جامعه اسلامی و میان برادران دینی و خانواده ها، باید در سطحی باشد که رفت و آمدها گرم، و مهمانی دادنها صمیمی، مهمانی رفتنها بی تکلّف، و پذیرایی ها خودمانی و بی گله باشد.

این مطلوب نهایی است، ولی رعایت آدابی خاص، به ویژه آنجا که محبّت ها و صمیمیّت ها در حدّی نیست که «هیچ آدابی و القابی مجوی»، ضروری است. یکی از این نکات، بی دعوت به مهمانی نرفتن است، یکی هم همراه دعوت شده را با خود نبردن! اگر چه میزبان معمولاً می گویند: «خوب، چه می شد مهمانتان را هم می آورید، غریبه که نیستید، می آورید و دور هم بودیم …»

امّا توصیه اسلام به پرهیز از این مسأله است. حتّی همراه بردن کودکان به مهمانی، اگر دعوت نشده اند، گاهی اشکال شرعی هم پیدا می کند، به ویژه اگر دعوتنامه قید شده باشد که: «لطفاً از آوردن بچه …»

امام صادق علیه السّلام از رسول خدا نقل می کند که فرمود: «هر گاه یکی از شما به مهمانی و طعامی دعوت شدید، فرزند خود را همراه نبرید، اگر چنین کنید، کاری ناروا و غاصبانه کرده اید» ۱

این همان عادت ناپسند «طُفیلی» و «قُفیلی» بردنِ همراه است.
در حدیثدیگری پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله و سلّم به حضرت علی علیه السّلام در ضمن وصایایی فرمود:

«یاعلی! هشت گروهند که اگر مورد اهانت قرار گرفتند، خودشان را سرزنش کنند، نه دیگری را. یکی از آنان کسی است که به مهمانی ای که دعوت نشده برود و بر سر سفره ناخوانده بنشیند:
«الذّاهب اِلی مائدةٍ لَم یُدعَ اِلَیها ….» ۲

منبع:
۱. بحارالانوار، ج۷۲، ص ۴۴۵.
۲. همان، ص۴۴۴، حدیث۱ و ص۴۵۲، حدیث۶.
۳. اخلاق معاشرت، ص۹۱-۹۲.