: التهاب پوشش کانال خارجی گوش و لایه خارجی از پرده گوش، عفونت کانال خارجی گوش نام دارد. شایع‌ترین این التهاب خود دو نوع دارد؛ یکی نوع حاد و دیگری نوع مزمن است.
عامل ابتلا به این نوع از عفونت می‌تواند قارچ یا اگزما باشد. چنانچه فرد به عفونت مزمن از نوع اگزمایی دچار شود گوش او دچار خارش شدید خواهد شد و پوست ورودی کانال گوش به صورت پوسته‌پوسته در خواهد آمد؛ ضمن اینکه محیط داخل گوش، خشک می‌شود. برای درمان عفونت مزمن گوش از نوع اگزمایی قطره استروئیدی و پماد تجویز می‌شود. افرادی که به عفونت قارچی کانال گوش(مزمن) مبتلا هستند دچار خارش و کاهش شنوایی در زمان ابتلا به بیماری می‌شوند. ترشحات قارچی به صورت مایع سفید و آبکی و در برخی موارد به صورت سیاه‌رنگ دیده می‌شود و این ترشح مثل کپک است. برای درمان این نوع از عفونت باید
ترشحات گوش را خارج کرده، محیط گوش این دسته از افراد همیشه خشک باشد.
قطره‌های موضعی و ضدقارچ هم موارد دیگری هستند که برای بیمار تجویز می‌شوند. افرادی که به عفونت کانال خارجی گوش از نوع مزمن اگزمایی مبتلا هستند نمی‌توانند به پزشک مراجعه نکنند چرا که به قدری خارش در گوش آنها ایجاد می‌شود که غیرقابل‌تحمل خواهد بود. عفونت‌های گوش چه از نوع حاد باشند و چه از نوع مزمن در ۹۰درصد مواقع یکطرفه هستند و تنها در ۱۰درصد موارد به صورت دوطرفه دیده می‌شوند.
برخی از افراد عامل زمینه‌ای ابتلا به عفونت را ندارند؛ مثلا با شنا در آب‌های آلوده دچار عفونت گوش شده‌اند؛ این دسته از افراد با مراجعه به پزشک و استفاده از داروهای مخصوص درمان می‌شوند ولی عده دیگری از افراد وجود دارند که عامل زمینه‌ای در آنها وجود دارد و ممکن است بعد از درمان دوباره به عفونت دچار شوند.
منبع: همشهری تندرستی
