به گزارشافکارنیوزبه نقل از مهر، محمد باقر نیکخواه بهرامی فرمانده ۶۰ ساله دوران دفاع مقدس است که خود از قربانیان سلاح های شیمیایی است. نیکخواه که امروز با درجه سرداری در صنایع هوایی ایران بر صندلی معاونت تکیه زده در دوران جنگ به عنوان فرمانده تبلیغات و فرماندهی پدافند شیمیایی انجام وظیفه کرده است.

سردار نیکخواه می گوید: تمامی رزمندگان قبل از ورود به جبهه و خطوط مقدم نبرد توسط یگان های ویژه آموزش های لازم را می دیدند و تجهیزاتی مانند " لباس کامل "، " ماسک محافظ " و " آمپولها و پودرهای ضد عوامل شیمیایی " در اختیارشان قرارمی گرفت. در بخش عملیات پدافندی هم دارای چندین تیپ و گردان مستقل بودیم که از جمله آنها می توان به " تیپ ۱۱۴ حجر بن عدی از قرار گاه نوح "، " تیپ ۲۴ امام سجاد "، و " تیپ ۱۱۱ والعادیات از قرارگاه کربلا " و تیپ ۲۳ نصرت از قرارگاه نجف اشرف و گردان های مستقل پدافند شیمیایی از قرارگاه رمضان، حمزه سید الشهدا و صراط مستقیم اشاره کرد. این یگان ها وظیفه کشف و خنثی سازی و رفع آلودگی در کل منطقه را به عهده داشتند. استفاده از کیتها و محلولهای شناسایی " که با تغییر رنگ، میزان آلودگی و نوع آلودگی را مشخص می کردند " و همچنین نمونه برداری از خاک و آزمایش بر روی تکه های خمپاره ها و بمب ها و راکتها را می توان از جمله فعالیت های شناسایی مناطق آلوده و تشخیص نوع عامل شیمیایی اشاره کرد.

تعداد حملات شیمیایی عراق علیه ایران

از فرمانده پدافند شیمیایی دوران دفاع مقدس سوال کردم عراق چند بار به ایران حمله شیمیایی کرد که پاسخ داد: تعداد حملات شیمیایی رژیم بعثی عراق به ایران ۵۷۲ مرتبه بود که از این تعداد ۱۶۵ بار توسط توپخانه، ۷۹ بار توسط خمپاره، ۱۴ بار توسط هلی کوپتر و ۳ واحد توسط کاتیوشا شلیک شد.

۱۸ هزار نفر آمار کشته های حملات شیمیایی رژیم بعثدر ایران و عراق

نیکخواه اعلام کرد: آمار مصدومین سلاحهای شیمیایی در ایران ۱۰۰نفر مصدوم و ۱۰ هزار نفر شهید است و بر اساس اطلاعات و آماری که از دوران جنگ تحمیلی داریم، عراقیهایی که قربانی سلاحهای شیمایی رژیم بعثی شدند حدود هشت هزار نفر کشته و ۳۰ هزار مصدوم است.

تهدید عراق برای حمله شیمیایی به تهران

این فرمانده پدافند شیمیایی دوران دفاع مقدس یکی از دلایل پذیرش قطعنامه و اتمام جنگ را تهدید حمله شیمیایی به شهرهای بزرگ کشور عنوان کرد و افزود: رژیم بعثعراق بارها و بارها تهدید کرده بود که اگر جنگ را تمام نکنیم به شهرهای اصفهان، تهران و شیراز حمله می کند.

ماجرای تقلبی بودن ماسکهای جنگی

از این فرمانده جنگ سوال شد یک پرسشی که همیشه از سوی جانبازان شیمیایی در گفتگوها مطرح بوده است استفاده از ماسکهای آموزشی در دوران دفاع مقدس است که همین موجب مصدومیت شیمیایی آنها شده است که سردار نیکخواه در این خصوص گفت: این ادعا صحیح نیست. پس از چندین بار بمباران شیمیایی در سال ۶۲ سپاه اعلام کرد که نیاز به ماسک جنگی داریم و پس از این درخواست به سرعت واردات ماسک آغاز شد. ولی به دلیل استفاده مکرر از عوامل شیمیایی توانستیم دو سال بعد یعنی در سال ۶۴ خودمان ماسکهای جنگی را تولید کنیم. که البته قیمت گرانی هم نداشت.

در خصوص اظهارات برخی جانبازان باید بگویم که تنها زغال موجود در ماسک دلیل فیلتر کردن گازها است و احتمال می رود برخی رزمندگان از ماسکهایی با زغالهای تاریخ مصرف گذشته استفاده کرده اند. و چون زغال از بین رفته بوده ماسک کارایی نداشته است.

۲۵۰ هزار رزمنده شیمیایی در کشور / رزمنده هایی که فاو و مجنون بودند شیمیایی اند

سردار نیکخواه در پاسخ به اینکه آیا آمار مصدومان شیمیایی کشور واقعی است گفت: عراق در طول جنگ ۲۸۶ مورد عامل تاول‌زا، ۱۴۳ مورد اعصاب و روان، ۸۱ مورد سیانور، ۴۸ مورد خفه‌کننده، ۸ مورد فسفری و ناپالم و ۶ مورد نیز عامل ناتوان‌کننده استفاده کرد که به عنوان نمونه در حمله شیمیایی به سردشت هفت هزاو ۸۰۰ نفر مصدوم شدند. ولی اینکه آیا آمارها واقعی است یا خیر باید بگویم می توان گفت غیر از آمارهایی که ارائه شده(۸۰ هزار جانباز شیمیایی ثبت شده در کشور) هم اکنون ۲۵۰ هزار نفر مصدوم شیمیایی هستند. یعنی اینکه تمام رزمنده‌هایی که در مناطق فاو، حلبچه و جزیره مجنون شرکت کرده بودند شیمیایی شده‌اند.

انتقاد از عملکرد بنیاد شهید

سردار نیکخواه با انتقاد از عملکرد بنیاد شهید در شناسایی جانبازان شیمیایی گفت: در حال حاضر فردی ریاست این مجموعه را به عهده دارد که درک درستی از جبهه و جنگ نداشته و نمیتواند مشکلات بازماندههای آن را حل کند. خدمات دهی به جانبازان مناسب نیست و بنیاد شهید در ارائه خدمات ناتوان است برای همین از پذیرش جانبازانی که هنوز اثبات جانبازی نشده اند خودداری می کند. این در حالی است که متاسفانه در سالهای اخیر بیشتر سمتها در بنیاد سیاسی شده است. این در حالی است که در کشورهای دیگر همه آنهایی که دستی در جنگ داشتند مورد تقدیر قرار میگیرند و مسئولان حتی با اهدای لوح تقدیر یا سفری هرچند کوتاه دل آنها را بهدست میآورند.