به گزارش افکارنیوزبه نقل از جام جم آنلاین، در این اثر همبستگی و همخوانی فکری بین آهنگساز، نوازنده، شاعر و خواننده وجود دارد و «طغیان» را به اثری شنیدنی بدل کرده است البته او پیش از این همکاری موفقی نیز با حسام‌الدین سراج در آلبوم «راه بی‌نهایت» داشته است.

به همین بهانه گفت‌وگویی با فرج‌نژاد انجام دادیم تا برایمان از حال و هوای این آلبوم بگوید.

بسیاری می‌گویند نوای ساز شما یادآور زخمه‌های استادان بزرگی چون حسین علیزاده و محسن نفر است، نظر شما درباره این موضوع چیست؟

من به صورت مداوم در کلاس‌های درس استاد نفر حاضر می‌شدم، به نظرم طبیعی است که یک استاد به صورت ناخودآگاه بر شاگردانش تاثیر بگذارد.

استاد علیزاده هم یکی از کسانی است که همواره بر نوازندگان نسل جوان ایران تاثیر زیادی داشته و طبیعی است که تاثیرها برای شنوندگان حرفه‌ای موسیقی ملموس باشد. درباره خودم هم می‌توانم بگویم تحت تاثیر همه این استادان بوده‌ام و در نهایت تحت تاثیر هیچ‌کس نبوده‌ام. به نظر من موسیقی بر ساز تسلط دارد و این موسیقی است که در هر لحظه حکم می‌کند شما چگونه تار را به دست بگیرید و بنوازید.

شما از مضراب‌های نسل جدید تار و سه‌تار استفاده می‌کنید. این کار چه معایب و محاسنی دارد؟

جنس مضراب بنا به سلیقه نوازندگان متفاوت است، گاه فلزی، گاه از جنس شاخ و گاه استخوان است. من به مضراب شاخ علاقه‌مندم و ترجیح می‌دهم از این جنس مضراب استفاده کنم، شاید به همین دلیل است که مرا به استفاده از مضراب‌های نسل جدید تار و سه‌تار ملقب کرده‌اند. نوازندگی با این مضراب صدایی شفاف و دلنواز را برای مخاطب خلق می‌کند، اما در نوازندگی با مضراب فلزی گاهی در حین ساز زدن، صداهای اضافی در استودیو شنیده می‌شود. مضراب شاخ نسبت به مضراب فلز سبک‌تر است و در نواختن متدهای مضرابی دست نوازنده را باز می‌گذارد و به دلایل ذکر شده، ترجیح می‌دهم از این مضراب استفاده کنم.

بتازگی آلبوم موسیقی طغیان را منتشر کرده‌اید. نقش ساز تنبک در این اثر بسیار پررنگ است. آیا با این کار به دنبال هدف خاصی بوده‌اید؟

موسیقی شخصی من دارای مولفه و پارامترهایی است که سازهای کوبه‌ای در آن نقش مهمی ایفا می‌کند. در همه کارهایم بر این موضوع تاکید دارم و هیچ محدودیتی را بر ساز تنبک اعمال نمی‌کنم. چون سازهای کوبه‌ای تاثیر خاصی بر موسیقی می‌گذارد و به نظر من باید از سایر سازهای کوبه‌ای هم استفاده شود.

در آلبوم طغیان خوانندگی را نیز انجام داده‌اید. کمی درباره این موضوع توضیح دهید.

سال‌ها قبل بدون این‌که نزد استادی تمرین کنم، آواز می‌خواندم. به نظرم اگر یک آهنگساز بتواند خوانندگی هم بکند نتیجه کار بسیار جذاب و شنیدنی خواهد شد. البته در آلبوم «خواب خورشید» هم این تجربه را داشتم. همیشه در کارهایم با خواننده و نوازنده ارتباط لحظه به لحظه برقرار می‌کنم، اما گاهی شرایطی پیش می‌آید که توضیح اجرای قسمتی از یک قطعه برای خواننده برایم بسیار سخت به نظر می‌رسد و ساده‌تر است که خودم آن را انجام دهم تا به هدف مورد نظرم نزدیک‌تر شوم.

شما در آلبوم‌های مختلف با خواننده‌های متفاوت کار می‌کنید، علت این کار چیست؟

در نسل امروز، خواننده‌های خوب و شایسته‌ای داریم، اما متاسفانه به آنها فرصت اجرا داده نمی‌شود. آهنگسازها نباید خودخواهی کنند و به دلیل منافع شخصی از همکاری با خواننده‌های جوان و توانا سر باز بزنند و باید اجازه دهند صداهای متفاوت نسل امروز نیز شنیده شود. در دو دهه اخیر، متاسفانه موسیقی ایرانی تنوع صوتی خود را از دست داده است. در گذشته، آواز دارای رنگ و تنوع بسیاری بود، استادان بزرگی چون شهرام ناظری، غلامحسین بنان، تاج اصفهانی، محمودی خوانساری و… با صدا و شیوه‌های مختلف برای سلایق مختلف آواز می‌خواندند، اما حالا شاهد چنین اتفاقاتی نیستیم.

آیا این موضوع تاثیری بر میزان استقبال مردم از موسیقی دارد؟

بله. در گذشته هر شخصی با هر سلیقه‌ای می‌توانست خواننده محبوب خود را بیابد، اما متاسفانه امروز تعدد خواننده و شیوه‌های مختلف از بین رفته است. به نظرم آهنگسازان و نوازندگان نسل جوان باید با خواننده‌های مختلف همکاری کنند تا صدا و آواز محدود نشود و آثار متفاوتی خلق شود. در این صورت می‌توان رضایت مخاطبان را بیش از پیش جلب و آنها را دوباره جذب کرد.

فکر می‌کنید موسیقی ایرانی می‌تواند خود را از این شرایط رها کرده و به سمت جذب دوباره مخاطبان برود؟

برخلاف گزارش‌های آماری که از سوی تنگ‌نظران مبنی بر تنزل آمار مخاطبان موسیقی ایرانی داده می‌شود، باید بگویم در موسیقی ایرانی تغییرات مثبتی در حال انجام است و اگر فضا را مساعد کنیم و تنها به داشته‌های پیشین‌مان اکتفا نکنیم، موسیقی ایرانی جایگاهش را بین مخاطبان امروزی پیدا خواهد کرد. فراموش نکنید که نسل جوان موسیقی ایرانی به تنهایی و بی‌هیچ حمایتی در حفظ و گسترش داشته‌های فرهنگی و هنری ایران زمین تلاش می‌کند.

آلبوم دیگری هم در دست انتشار دارید؟

بله. آلبوم موسيقي سنتي باد آباد با صداي اشكان كمانگري و همكاري گروه پژواك به رهبري كامران منتظري در مراحل نهايي ضبط قرار دارد و بزودي منتشر ميشود.