به گزارش افکارنیوز ایسنا نوشت:

یک مقام مسؤول اعلام کرد: منازل و خانه‌های آسیب‌دیده در اهر و ورزقان، تا قبل از شروع زمستان بازسازی خواهند شد.

من خودم چند بار این خبر را خواندم و در همین خبرگزاری محترم ایسنا هم به دقت مطالعه کردم و دیدم نه‌خیر منظور ایشان از دو ماه همان دو ماه است؛ یعنی به عبارتی ۶۰ روز. یعنی در ۶۰ روز قرار است که همه‌ی خرابی‌ها تبدیل به آبادی بشود. یعنی همه‌ی این خاک و خل‌های حاصل از زلزله جمع می‌شود. زمین کنده می‌شود. فونداسیون اصولی تشکیل می‌شود و بعد خانه‌های مستحکم و ضدزلزله ساخته می‌شوند. خیلی هم خوب، خیلی هم عالی. چه چیزی بهتر از این‌که زلزله‌زدگان زمستان در خانه‌های نوساخته‌ی ضدزلزله زندگی کنند. آدم در خواب هم چنین چیزی نمی‌بیند، ولی: اصلا قصد سیاه‌نمایی ندارم؛ ولی با خواندن این خبر امیر پسر کوچک کلاس اولی همسایه‌مان را صدا کردم و گفتم: عمو جان از زلزله که خبر داری. گفت: بله عمو در ماهواره خبرش را شنیده‌ام. گفتم: عمو جان بیا این عکس‌های زلزله را نگاه کن. بعد چندین عکس هوایی و زمینی از خرابی‌های را نشانم دادم و گفتم: عمو جان خیلی از روستاها کلا خراب شده‌اند و با خاک یکسان شده‌اند. با خاک یکسان شدن می‌دانی یعنی چه؟ گفت: بله عمو می‌دانم. گفتم: حالا به نظرت همه‌ی این خرابی‌ها را می‌توانیم در دو ماه درست کنیم؟ امیر اول نگاهی به انگشتانش کرد و چیزی شمرد و بعد رو کرد به من گفت: دوماهه؟ گفتم: بله. گفت: بستگی دارد چطور بسازند. می‌گویند در ژاپن خانه‌هایی هست که هر چه هم زلزله بیاید، اصلا خراب نمی‌شوند. خانه‌هاشان ضدخرابی است.

حالا این ما و این شما و این ۵۹ روز باقیمانده. گمان نمیکنم با مقوا هم بشود در ۵۹ روز به جای خانههای خرابشده چیزی ساخت. گرچه اگر ساخته بشود، همه خوشحال میشویم.