سرویس مذهبی افکارنیوز- از پیامبر اکرم(صلّی الله علیه و آله و سلّم) در این باره سخنانی نقل شده است که ما در این جا به ذکر بعضی از آن ها می پردازیم:
۱. در آخرالزّمان، مؤمن در میانشان ضعیف و ناتوان می باشد.
۲. در آن زمان اشخاص پست، مقامشان بالا می رود و اشخاص شریف و نجیب مرتبه هایشان پست می گردد.
۳. در آن زمان دل مؤمن در درون او آب می شود، همان گونه که نمک در آب حل می گردد، از جهت آن چه که از منکرات و زشتی ها می بیند و نمی تواند آن ها را تغییر دهد.
۴. مؤمن در هر گروه و قبیله ای که باشد، پست تر و خوارتر از هر پست و حقیری می شود.
۵. مؤمن در آن زمان از یک کنیز هم، خوارتر می گردد.
۶. در پیش روی قیامت صغری - ظهور امام زمان علیه السّلام - فتنه هایی تیره کننده همانند پاره های شب می باشند که مرد در آن صبح می کند در حالی که مؤمن است و شب می کند، در حالی که کافر شده است و شب می کند در حالی که مؤمن است و صبح می کند، در حالی که کافر می باشد.
۷. در آخرالزّمان مردم در کارهای غیر خدایی با یکدیگر هم دست می شوند و اگر شخص صالحی را ببینند به او تهمت می زنند.
۸. از علامات ساعت ظهور آن است که فرد مؤمن در قبیله و فامیل خود از یک گوسفند کوچک هم ذلیل تر می باشد.
۹. ساعت ظهور فرا نمی رسد تا این که خداوند متعال خوبان اهل زمین را می گیرد. پس از آن احمقانی باقی می مانند که نه معروفی را می شناسند و نه منکری را.
منبع: نشانه های ظهور امام عصر علیه السّلام در روایات معصومین، ص ۱۸و۱۹.
