روز شنبه در حالی که دور دوم مذاکرات در رُم، پایتخت ایتالیا به پایان رسید، طرفین از توافق بر سر ادامه مذاکرات در دو سطح فنی و ارشد در روز‌های چهارشنبه (امروز) و شنبه هفته آینده خبر داده بودند.
مذاکرات در سطح کارشناسی (فنی) که نخستین دور آن قرار بود امروز برگزار شود، نشانه‌ای از پیشرفت مذاکرات تلقی می‌شود و نشان می‌دهد که مذاکرات شکست نخورده است. روز گذشته خبرگزاری آسوشیتدپرس با انتشار مطلبی با عنوان «گفت‌و‌گو‌های سطح کارشناسی چه پیامی را درباره پیشرفت مذاکرات هسته‌ای ایران و آمریکا دارد؟» نوشته بود رسیدن مذاکرات به سطح کارشناسی، نشانگر آن است که مذاکرات به سرعت در حال پیشروی است؛ اما لزوما به این معنا نیست که دستیابی به یک توافق امری قریب الوقوع است؛ بلکه به این معناست که مذاکرات شکست نخورده است.
با این حال روز گذشته اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان در گفت‌و‌گو با خبرنگاران، از موکول شدن نشست فنی-کارشناسی ایران و آمریکا به روز شنبه هفته آینده خبر داد. به گفته بقایی، بنا به پیشنهاد عمان و توافق هیئت‌های نمایندگی ایران و آمریکا، جلسه مشورتی فنی دو کشور که قرار بود در چارچوب گفت‌و‌گو‌های غیرمستقیم دو طرف در روز چهارشنبه برگزار شود، به روز شنبه آینده و همزمان با حضور رؤسای هیئت‌های دو کشور موکول شد.
اما موکول شدن مذاکرات به روز شنبه با خود علل و مفاهیمی نیز در بر دارد. در همین ارتباط، محمد قوچانی، سردبیر نشریه آگاهی نو در مطلبی نوشت: «مذاکرات فنی ایران و آمریکا درباره پرونده هسته‌ای روز شنبه در مسقط به سرپرستی رؤسای دو هیئت مذاکراتی، سید عباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، و استیو ویتکاف، نماینده ویژه رئیس‌جمهور آمریکا برگزار می‌شود. تغییر زمان مذاکرات از چهارشنبه به شنبه و حضور مستقیم عراقچی و ویتکاف نشان‌دهنده حساسیت و ظرافت این دور از گفت‌وگوهاست. هر دو طرف ترجیح داده‌اند مذاکرات را شخصاً هدایت کنند تا از بروز هرگونه اختلال جلوگیری شود. این موضوع به‌ویژه برای طرف آمریکایی اهمیت دارد؛ چرا که صدا‌های متفاوتی از دموکرات‌ها تا جمهوری‌خواهان در این کشور شنیده می‌شود. دموکرات‌ها، که اکنون به جمع منتقدان پیوسته‌اند، قصد دارند اقدام دونالد ترامپ در خروج از برجام را جبران کنند؛ در حالی که در دوره جو بایدن چهار سال برای این کار فرصت داشتند. در مقابل در ایران اجماع بیشتری بر سر ضرورت توافق وجود دارد.»
قوچانی در ادامه نوشت: «شتاب مذاکرات، مخالفان توافق، به‌ویژه اپوزیسیون ایران را غافلگیر کرده و نگرانی آنها در رسانه‌هایشان مشهود است. این مخالفان به اسرائیل امید بسته‌اند، اما مهم‌ترین اقدام ترامپ تاکنون مهار اسرائیل در این موضوع بوده است. در محافل سیاسی شایع است که ترامپ قصد دارد پیش از پایان صد روز نخست دولتش، با پیشبرد توافق با ایران، نمونه‌ای از تحقق وعده‌های انتخاباتی خود در حوزه سیاست خارجی را به نمایش بگذارد. در حال حاضر پرونده ایران در مقایسه با مسائل اوکراین و فلسطین پیشرفت بهتری داشته است. حتی شاید بتوان از «سورپرایز اردیبهشت» یا نهایتاً «سورپرایز بهار» سخن گفت. با این حال، ایران ضمن آمادگی برای توافق، بر دقت، پایداری و پایبندی آمریکا به تعهداتش تأکید دارد.»
