آلن سیمونیان ، رئیس مجلس ملی ارمنستان ، اظهار داشت که مذاکرات پیرامون توافقنامه صلح میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان به بن‌بست نرسیده است.
او در مصاحبه با شبکه خبرنگاران تأکید کرد: باید تلاش شود از ورود این فرایند به بن‌بست جلوگیری شود.
سیمونیان گفت: فرایند به بن‌بست کشیدن شدن صلح دقیقاً همان چیزی است که برخی افراد و کشورهایی که خصومت دارند، چه با ارمنستان و چه احتمالاً با جمهوری آذربایجان، به‌دنبال آن هستند.
او بار دیگر بر تعهد ارمنستان به پیشبرد برنامه‌های خود برای صلح و همکاری منطقه‌ای تأکید کرد.
سیمونیان در خصوص لغو دیدار با صاحبه غفاروا، رئیس مجلس جمهوری آذربایجان، در ژنو، یادآوری کرد که تاکنون دو بار باهم دیدار کرده‌اند و گفت: دو دیدار با همکارم داشته‌ایم که به‌طور نسبتاً سازنده‌ای برگزار شد. در دومین دیدار پیشنهاد کردم که مسئله زندانیان را در سطح پارلمان مورد بحث قرار دهیم و حداقل سه زندانی به ارمنستان تحویل داده شوند، همکارم گفت که این موضوع را بررسی خواهد کرد و پاسخ خواهد داد، سپس در دوشنبه (پایتخت تاجیکستان) در چندین رویداد مختلف با خانم غفاروا حضور داشتیم و هیچ اشاره یا اطلاعی مبنی بر عدم برگزاری دیدار در ژنو دریافت نکردم، وقتی به ژنو رفتیم، دستیارانم گفتند که این دیدار لغو شده است، صادقانه بگویم، این مسئله برای من تعجب‌آور و ناراحت‌کننده بود، در مورد دلایل آن، به دستیارم گفته شد که اول، به‌خاطر برخی اظهارات آقای سیمونیان و دوم، به‌خاطر اتفاقات مربوط به نشست فرانکوفونی بود. دستیارم سعی کرد بفهمد منظور از آن اظهارات چه بوده است، هرچند که حدس می‌زنم منظور چیست.
سیمونیان افزود که اظهارات او درباره "جست‌وجوی وطن تاریخی" احتمالاً یکی از موارد مورد اعتراض طرف آذربایجانی بوده است.
او همچنین تأکید کرد: ارمنستان در نشست فرانکوفونی نقشی نداشته است و این نشست با حضور بیش از 50 کشور برگزار شده است و اظهارات مطرح‌شده پاسخی به مواضع باکو و تحرکات آن‌ها بوده است، یک بار دیگر پیشنهاد دادم؛ "در هر زمانی که برای شما مناسب است، دیدار کنیم و به بحث‌ها ادامه دهیم، زیرا این چارچوب برای بحث درباره مسائل موجود است." اما پس از مدتی از باکو پاسخ آمد که نظرشان تغییری نکرده است.
در مورد توافق صلح، رئیس مجلس ارمنستان اعلام کرد: باکو و ایروان نباید اجازه دهند که این روند به بن‌بست برسد، زیرا این همان چیزی است که کشورهای دشمن ارمنستان و شاید آذربایجان می‌خواهند. ایروان آماده امضای معاهده صلح بر اساس مواد مورد توافق است، در حالی که باکو همچنان بر تغییرات بیشتر و حتی اصلاح قانون اساسی ارمنستان اصرار دارد.
آلن سیمونیان در پاسخ به سؤالی درباره احتمال هرگونه امتیازدهی از سوی ایروان، به‌طور مشخص پاسخ داد: مسئله این است؛ درباره چه امتیازاتی صحبت می‌کنیم؟ ارمنستان به مرزهای حقوق بین‌الملل و حاکمیت خود رسیده و در آنجا متوقف شده است و دیگر جایی برای امتیاز دادن باقی نمانده است.
در خصوص تضمین‌های مربوط به تمامیت ارضی ارمنستان، سیمونیان توضیح داد: با وجود تضمین‌های موجود، هیچ ضمانتی مطلق نیست و حتی در مورد کشورهای دیگر، مانند روسیه و اوکراین، تضمین‌ها نیز مانع از جنگ نشده‌اند.
او بر اهمیت حرکت در مسیر درست و ایجاد رویکرد مناسب تأکید و اشاره کرد که مذاکرات به‌سمت تعیین مرزها بر اساس معیارهای توافق‌شده ادامه دارد.
سیمونیان تأکید کرد: داشتن مرزهای ثابت و تعریف‌شده بسیار بهتر و مؤثرتر از داشتن موقعیت‌های نظامی قوی در مواقع حمله است. داشتن مرزهای مشخص، ارمنستان را در برابر اقدامات تهاجمی غیرقانونی محافظت می‌کند و به کشورها مشروعیت نمی‌دهد تا به‌شکل قانونی اقدام به تجاوز کنند.
به‌گفته وی، مشروعیت‌بخشی به اقدامات دفاعی مهم‌تر از هر مسئله دیگری است.
در ادامه، سیمونیان راجع به جنگ دوم قره‌باغ توضیح داد که چرا جامعه بین‌المللی به‌شکلی که ارمنستان انتظار داشت، واکنش نشان نداد. او دلیل این امر را کمبود مشروعیت در جانب ارمنستان دانست، هرچند تأکید کرد که اقدام نظامی جمهوری آذربایجان علیه قره‌باغ و تصرف اراضی ارمنستان کاملاً غیرقانونی است و این دو موضوع از نظر حقوقی متفاوت هستند.
رئیس مجلس ملی ارمنستان، درباره مذاکرات صلح با جمهوری آذربایجان و مسائل امنیتی منطقه‌ای تأکید کرد: ارمنستان باید از مسیر خود برای برقراری صلح پیروی کند، حتی در شرایطی که تهدیدات از سوی باکو وجود دارد.
سیمونیان در خصوص مذاکرات درباره توافقنامه تعیین مرزها گفت: ارمنستان برنامه‌های خود را ادامه خواهد داد، حتی اگر روند در جمهوری آذربایجان با تأخیر مواجه شود.
او همچنین به ادعاهایی اشاره کرد که باکو در حال آماده‌سازی برای حمله جدید است و این موضوع را به عنوان تلاش برای مشروعیت بخشیدن به تجاوز احتمالی خواند.
سیمونیان تصریح کرد که ارمنستان اجازه نخواهد داد که چنین تهدیداتی مذاکرات صلح و امنیت منطقه‌ای را متوقف کند و هشدار داد: هرگونه تلاش برای ایجاد بی‌ثباتی در منطقه، مانند ادعای تسلیح ارمنستان برای حمله به آذربایجان، غیرواقعی است و به‌عنوان ابزاری برای توجیه اقدامات نظامی در آینده استفاده می‌شود.
این مواضع نشان می‌دهد که ارمنستان به‌دنبال حفظ مسیر دیپلماتیک برای دستیابی به توافقی است که امنیت و تمامیت ارضی کشور را تضمین کند، اما هم‌زمان برای مقابله با تهدیدات احتمالی نیز آماده است.
آلن سیمونیان، رئیس مجلس ملی ارمنستان، در پاسخ به پیشنهاد اخیر سه کشور (روسیه، ترکیه و ایران) برای ادامه مذاکرات صلح بین ارمنستان و جمهوری آذربایجان در قالب "3+3" اعلام کرد که هنوز نمی‌تواند به‌طورقطعی نظر بدهد، زیرا این پیشنهاد به‌تازگی مطرح شده است، با این حال، او ابراز کرد که شخصاً دلیل نیاز به تغییر قالب مذاکرات از چارچوب موجود را درک نمی‌کند، به‌ویژه با توجه به اینکه بسیاری از موضوعات مورد توافق قرار گرفته‌اند.
رئیس مجلس ملی ارمنستان به موضوع «کریدور موسوم به زنگه‌زور» پرداخت و گفت که در دیدار با نعمان کورتولموش، رئیس مجلس ترکیه، درباره این مسئله صحبت کرده است.
سیمونیان اظهار داشت که وی خواسته است این اصطلاح استفاده نشود، زیرا برای ارمنستان، کریدور زنگه‌زور معنای تهدیدی از سوی جمهوری آذربایجان علیه خاک ارمنستان دارد.
سیمونیان تأکید کرد: ارمنستان آماده است تمام راه‌های ارتباطی را باز کند، اما آنچه آذربایجان به‌عنوان "کریدور" پیشنهاد می‌دهد، برای طرف ارمنی غیرقابل‌قبول است.
او اظهار کرد: این مسئله یکی از موانع اصلی برای امضای معاهده صلح میان ارمنستان و آذربایجان است، اما اگر اراده سیاسی وجود داشته باشد، این معاهده می‌تواند به‌زودی امضا شود.
وی همچنین اضافه کرد: پیچیدگی‌های جهانی و برخورد منافع کشورهای بزرگ نیز نقش مهمی در عدم پیشرفت مذاکرات دارند و نمی‌توان دلیل اصلی را تنها به یک عامل خاص محدود کرد.
آلن سیمونیان به‌وضوح تصریح کرد: موضوع «کریدور زنگه‌زور» برای ارمنستان یک خط قرمز غیرقابل‌مذاکره است.
او تأکید کرد که این موضوع برای ارمنستان جنبه حیاتی دارد و نمی‌تواند موضوع بحث و گفتگو قرار گیرد، همچنین اشاره کرد که در مورد مسائل دیگری مانند تغییر قانون اساسی، هنوز زمان تصمیم‌گیری نرسیده است، اما در موضوع کریدور، موضع ارمنستان کاملاً روشن و قاطع است.
سیمونیان همچنین افزود: ارمنستان به‌دنبال یک راه‌حل پایدار برای مسائل موجود است، اما برخی مسائل مانند کریدور نمی‌توانند بخشی از این راه‌حل باشند، زیرا برای ارمنستان تهدیدی جدی به‌شمار می‌روند.
