نوشیدن آب زیاد معمولاً تشنگی شما را برطرف می کند. اما گاهی اوقات، هیچ مقدار آب یا مایع دیگر کافی به نظر نمی رسد. می نوشید و همچنان تشنه خواهید بود که این همان پلی دیپسی است.
درمان این وضعیت نیز بستگی به این دارد که چرا آن را دارید.
پلی دیپسی اولیه
این بدان معناست که شما تشنگی بیش از حد دارید اما هیچ دلیل فیزیکی برای تشنگی شما وجود ندارد. پلی دیپسی اولیه به دو دسته پلی دیپسی سایکوژنیک و پلی دیپسی دیپسوژنیک تقسیم می شود.
پلی دیپسی روان زا در میان افراد مبتلا به اسکیزوفرنی و سایر مشکلات سلامت روان بسیار شایع است. پزشکان فکر میکنند که این بیماران ممکن است حساسیت کمتری نسبت به سیگنالی در مغز داشته باشند که نشاندهنده تشنگی است، یا ممکن است از آن به عنوان راهی برای پاکسازی یا خوددرمانی استفاده کنند.
پلی دیپسی دیپسوژنیک به نوشیدن مقادیر بیش از حد آب یا مایعات دیگر اشاره دارد، یا به دلیل نقص در هیپوتالاموس (بخشی از مغز که درگیر تشنگی است)، یا با این باور که این بخشی از یک سبک زندگی سالم است.
پلی دیپسی ثانویه
این به این معنی است که یک دلیل فیزیکی برای تشنگی بیش از حد شما وجود دارد و معمولاً به دلیل یک بیماری زمینه ای مانند دیابت یا دارویی مانند دیورتیک (قرص آب) ایحاد می شود که برای کاهش فشار خون مصرف می شود. پلی دیپسی ثانویه بسیار شایع تر از پلی دیپسی اولیه است.
علائم پولی دیپسی
.پولی دیپسی معمولاً نشانه یک بیماری دیگر است، اما علائم خاص خود را دارد:
.خشکی مداوم دهان
ادرار بیش از حد (پولیوریا)
افرادی که مبتلا به پلی دیپسی هستند زمان زیادی را در سرویس بهداشتی می گذرانند. به جای 3 لیتری که بیشتر بزرگسالان در روز ادرار می کنند، بسته به میزان مایعی که می نوشند و چه چیزی باعث پلی دیپسی آنها می شود، می توانند تا 16 لیتر ادرار دفع کنند.
اگر پلی دیپسی شما ناشی از بیماری دیگری باشد، احتمالاً علائم آن بیماری را نیز خواهید داشت. به عنوان مثال، اگر دیابت دارید، علاوه بر احساس تشنگی و ادرار کردن زیاد، ممکن است:
.کاهش وزن داشته باشید.
.احساس گرسنگی شدید کنید.
.بی حسی یا سوزن سوزن شدن در دست ها یا پاها را تجربه کنید.
.تاری دید داشته باشید
.خیلی احساس خستگی کنید.
.بیش از حد معمول عفونت یا زخم داشته باشید.
علل پولی دیپسی
شما معمولاً به عنوان نشانه ای از بیماری های دیگر مبتلا به پلی دیپسی می شوید، مانند:
دیابت: قند خون فوق العاده بالا باعث ادرار کردن شما می شود. هر چه بیشتر ادرار کنید، کم آبی و تشنگی بیشتری تجربه خواهید کرد و بیشتر می نوشید. این بیماری را دیابت شیرین نیز می نامند تا آن را از دیابت بی مزه تشخیص دهند.
دیابت بی مزه: این وضعیت مربوط به لوزالمعده شما است. با این حال، دیابت بی مزه زمانی اتفاق می افتد که مشکلی در کلیه ها یا غده هیپوفیز شما وجود داشته باشد، که هورمونی را می سازد که به کنترل میزان آب نگه داشتن کلیه ها در بدن کمک می کند.
کتواسیدوز دیابتی (DKA): اگر دیابت دارید و بدن شما انسولین کافی برای ساخت گلوکز را ندارد، ممکن است شروع به سوزاندن چربی کند که باعث تولید کتون می شود. کتون ها مواد شیمیایی هستند که توسط بدن شما هنگام سوزاندن چربی برای انرژی ساخته می شوند. وجود کتون های زیاد در خون باعث اسیدی شدن آن می شود و می تواند بدن شما را مسموم کند. علائم DKA شامل تشنگی شدید و ادرار مکرر است.
پلی دیپسی روان زا: به دلیل یک اختلال روانی، برخی افراد میل غیرقابل کنترلی به نوشیدن آب دارند، بنابراین در تمام طول روز مایعات زیادی می نوشند، حتی اگر نیازی به آن نداشته باشند. بیماری های روانی که باعث پلی دیپسی می شوند عبارتند از: اسکیزوفرنی و سایر اختلالات شخصیتی، اختلالات خلقی، مانند افسردگی و اضطراب، بی اشتهایی
صدمات و آسیب های مغزی: این وضعیت می تواند ناشی از بیماری هایی مانند HIV یا سایر بیماری ها باشد.
کم آبی بدن: از دست دادن مایعات (استفراغ و اسهال) به دلیل بیماری یا تعریق بیش از حد و یا ننوشیدن آب کافی می تواند منجر به پلی دیپسی شود.
الکلیسم: نوشیدن مقادیر زیاد الکل یا آبجو می تواند باعث ادرار کردن زیاد شما شود و در نتیجه شما را تشنه کند.
برخی از شرایط پزشکی مانند بیماری آدیسون، نارسایی کلیه و کم خونی داسی شکل می توانند باعث تشنگی شدید شوند.
عوارض پلی دیپسی
نوشیدن بیش از حد آب یا مایعات دیگر می تواند تعادل شیمیایی بدن شما را به هم بزند و باعث ایجاد مشکلات پزشکی خاصی شود
هیپوناترمی
زمانی است که شما سدیم بسیار کمی در خون خود دارید. به طور معمول شما با ادرار کردن از شر آب اضافی خلاص می شوید، اما زمانی که بدن شما نمی تواند این وضعیت را حفظ کند، خون شما رقیق می شود. سدیم یک الکترولیت است که وقتی در آب حل می شود یک ماده معدنی با بار مثبت یا منفی است. سدیم به تنظیم فشار خون شما به علاوه مقدار آب داخل و اطراف سلول های شما کمک می کند. هنگامی که غلظت سدیم بیش از حد رقیق شود، علائم زیر را تجربه خواهید کرد:
.سردرد
.حالت تهوع
.گرفتگی
.رفلکس های آهسته
.گفتار نامفهوم
.انرژی کم
.گیجی
.تشنج
این وضعیت می تواند به اندام ها و استخوان های شما آسیب برساند. با بدتر شدن هیپوناترمی، ممکن است به کما رفته یا بمیرید. در یک مورد، زنی در یک شب 30-40 لیوان آب نوشید، خوابش برد و مرد.
اگر چند روزی است که شدیدا تشنه بوده اید و زیاد ادرار می کنید و هر یک از این علائم دیگر را دارید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
مسمومیت با آب
زمانی اتفاق می افتد که شما آنقدر آب می نوشید که غلظت سدیم شما به زیر 135 میلی اکی والان در لیتر (mEq/L) می رسد. سطح نرمال بین 135 تا 145 میلی اکی والان در لیتر (mEq/L) است. .مسمومیت با آب منجر به هیپوناترمی می شود.
.مسمومیت با آب بسیار نادر است اما می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
.نوشیدن آب بعد از ورزش شدید اما عدم جبران کاهش الکترولیت با نوشیدنی ورزشی
.پلی دیپسی روانی
.شکنجه آب (مانند در زندان)
استفراغ یا اسهال شدید ، که باعث از دست دادن سدیم در بدن می شود و سطح ترشح هورمون ضد ادرار را افزایش می دهد، بنابراین بدن شما به جای دفع آب آن را حفظ می کند.
برخی از بیماری ها می توانند بر کلیه ها یا کبد شما تأثیر بگذارند و باعث شوند مایعات در بدن شما باقی بمانند که باعث رقیق شدن سطح سدیم در بدن شما می شود.
درمان پولی دیپسی
پزشک آزمایشهای خون و ادرار را برای تشخیص غلظت سدیم در خون شما و بررسی وجود گلوکز در ادرار شما که نشانه دیابت است، تجویز میکند. همچنین ممکن است پزشک از شما بخواهد مقدار مایعی که در روز مصرف میکنید را اندازهگیری کند، با اینکه تمام مایعات خود را از ظرف مشخص شده بنوشید و همچنین تمام ادراری را که در یک دوره 24 ساعته دفع میکنید در ظرف دیگری جمع آوری کنید.
افراد مبتلا به دیابت ملیتوس باید روال مراقبت خود را تنظیم کنند تا سعی کنند قند خون خود را بهتر مدیریت کنند.
پزشک ممکن است برای دیابت بی مزه دارو یا هورمون تجویز کند. یا ممکن است تغییری در داروی شما تجویز کنند.
برای پلی دیپسی روانزا، درمان شامل موارد زیر است:
.محدود کردن مایعاتی که می نوشید
.مشاوره
.دارو درمانی
چه مقدار آب در روز می تواند پلی دیپسی در نظر گرفته شود؟
اگر بیش از 6 لیتر یا لیتر آب در روز می نوشید، ممکن است مبتلا به پلی دیپسی باشید.