این تصویرسازی کاذب در حالی صورت می‌گیرد که ارسال تسلیحات و بمب‌های کشنده آمریکایی به اراضی اشغالی با هدف تشدید نسل‌کشی فلسطینیان لحظه‌ای متوقف نمی‌شود، اما انگیزه اصلی کاخ‌سفید از ژست سیاسی اخیر چیست؟ آیا واقعا بایدن، هریس و بلینکن مخالف جنایاتی هستند که خود مهمات و ابزار‌های آن را فراهم ساخته‌اند یا باید ماجرا را از زاویه دیگری رصد کرد؟
نطق نمایشی سفیر آمریکا
سفیر آمریکا در سازمان ملل‌متحد ارتش اسرائیل را متهم کرد که به‌رغم هشدار‌های پیشین همچنان غیرنظامیان را در غزه هدف قرار می‌دهد. لیندا توماس گرینفیلد طی سخنانی غیرمعمول در نشست شورای امنیت، علیه اقدامات رژیم اشغالگر قدس موضع گرفت و گفت که بسیاری از حملات هفته‌های اخیر نظامیان اسرائیلی که به مجروح یا کشته‌شدن پرسنل سازمان ملل و کارکنان نهاد‌های بشردوستانه منجر شد، «قابل پیشگیری بودند.»
در این نشست، تعداد دیگری از اعضای شورای امنیت نیز به هدف قرار گرفتن مدرسه‌ای در غزه توسط ارتش اسرائیل اشاره کردند که پیش‌تر از سوی آنروا، آژانس امدادرسان سازمان ملل‌متحد، به محل اسکان آوارگان فلسطینی تبدیل شده بود. دست‌کم، شش کارمند آژانس امدادرسان سازمان ملل در این حمله جان خود را از دست دادند. در تحلیل فرامتن اظهارات گرینفیلد همین بس که نسل‌کشی مستمر و بی‌وقفه صهیونیست‌ها معطوف به هفته‌های اخیر نبوده و حدود یک‌سال است ادامه دارد. مهم‌تر آن‌که واشنگتن بار‌ها به صورت آشکار (در جلسات شورای امنیت سازمان ملل متحد) و همچنین به صورت پنهان (در مذاکرات محرمانه دوحه و قاهره) مانع از برقراری آتش‌بس در نوار غزه شده است. مقامات آمریکایی طی روز‌های اخیر خواستار ایجاد تغییرات اساسی در معادله جنگ غزه شده‌اند، بدون آن‌که از حمایت تسلیحاتی و امنیتی مطلق خود از رژیم سفاک صهیونیستی ذره‌ای عقب‌نشینی کند.
اصل ماجرا چیست؟
تاکنون بار‌ها درخصوص ارتباط انتخابات ریاست‌جمهوری ماه نوامبر و ژست کاذب بشردوستانه‌ای که اخیرا از سوی مقامات کاخ‌سفید در قبال جنگ غزه گرفته می‌شودسخن گفته‌ایم. با فرسایشی‌شدن جنگ غزه از یک‌سو و نزدیک‌تر شدن به برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۴ آمریکا، کاخ‌سفید از سوی دیگر قطعا در عرصه دیپلماسی عمومی تلاش خواهد کرد تا نشانه‌های تفاوت خود و صهیونیست‌ها را بیش از پیش به شهروندان آمریکایی و افکارعمومی دنیا مخابره کند. در مقابل این تصویرسازی هدفمند و دروغین، واقعیاتی وجود دارد که بازی وقیحانه مقامات آمریکایی را بی‌اثر می‌سازد. به‌عبارت بهتر، پروژه غیریت‌سازی القایی واشنگتن _ تل‌آویو در این بستر لرزان نتیجه‌ای جز شکست نخواهد داشت.
یک بازی متناقض
مقامات کاخ‌سفید از ترس رویگردانی منتقدان جنگ غزه از حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ و عدم‌گردش آرای آنها به سود دموکرات‌ها (برخلاف سال ۲۰۲۰ میلادی)، درصدد آدرس‌هاونشانه‌های چندگانه و پارادوکسیکالی به مخاطبان هستند. رسانه‌های غربی با استناد به ظاهرسازی‌هایی مانند سخنرانی اخیر گرینفیلد در سازمان ملل‌متحد، تل‌آویو و واشنگتن را دو بازیگر جدا از یکدیگر تلقی کرده ومیان این دو تفکیک و تمایزقائل می‌شوند. این درحالی‌است که همزمان با نطق نماینده آمریکا درسازمان ملل‌متحد علیه نتانیاهو، آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا در حال همکاری مستقیم (چه از نوع میدانی و چه اطلاعاتی) در روند نسل‌کشی کودکان غزه است. این تناقض هدفمند، نشأت‌گرفته از تزویر ذاتی واشنگتن در نظام بین‌الملل بوده و در گذشته نیز مسبوق به سابقه است. آمریکا دقیقا مانند رژیم اشغالگر قدس در جنگ غزه شکست خورده و در جنایات صورت‌گرفته در خان‌یونس، رفح و کرانه باختری نیز کاملا با نتانیاهو و تل‌آویو سهیم است.
آدرس غلطی که از واشنگتن مخابره می‌شود
درچنین شرایطی حتی تفکیک بازی تاکتیکی واشنگتن و تل‌آویو از یکدیگر یک آدرس غلط محسوب می‌شود که باید در تحلیل یا حتی توصیف وقایع جاری درغزه ازآن اجتناب شود. با فرسایشی‌شدن جنگ غزه ازیک‌سو ونزدیک‌تر شدن به برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۴ آمریکا، کاخ‌سفید قطعا در عرصه دیپلماسی عمومی تلاش خواهد کرد تا نشانه‌های تفاوت خود و صهیونیست‌ها را بیش از پیش به شهروندان آمریکایی و افکار عمومی دنیامخابره کند. در مقابل این تصویرسازی هدفمند و دروغین، واقعیاتی وجود دارد که تکیه و رجوع به آنها نقش واشنگتن در مدیریت میدانی و فرامتنی جنگ غزه را آشکار می‌سازد. کافی است نسبت به این حقیقت محض آگاه باشیم که از نخستین روزوقوع جنایات رژیم اشغالگر قدس در جنگ غزه تاکنون، واشنگتن نه‌تن‌ها در کسوت حامی، بلکه در جایگاه «میدا‌ندار جنگ غزه» وارد معادلات پرتنش منطقه‌ای شده و بحران‌های تبعی شکل گرفته در منطقه نیز محصول این نقش‌آفرینی وقیحانه است.
