بالاترین سهم مردان از جمعیت بیکار در طول 13 سال گذشته در سال 99 همزمان با کرونا رخ داده است. در این سال سهم مردان از بیکاری بیشتر از 72 درصد محاسبه شده است. به بیان دقیق‌تر در سال پایانی دهه 90 حدود 1.8 میلیون نفر از کل جمعیت 2.5 میلیونی بیکار کشور را مردان بدون شغل تشکیل داده‌اند.
با شیوع کرونا افراد بسیاری از بازار کار خارج شدند و مشارکت اقتصادی به شکل چشمگیری کاهش یافت. از همین رو شاهد کاهش جمعیت بیکار و در جست و جوی کار نیز بودیم. با توجه به اینکه سرعت خروج زنان از بازارکار بیشتر بود، سهم مردان از جمعیت بیکار افزایش یافت.
بررسی‌ها نشان می‌دهد سهم مردان از جمعیت بیکار در حدفاصل سال‌های 99 تا 1402 روندی کاهشی داشته که نشان از رونق بازار کار مردان دارد.
پاندمی کرونا و افزایش سهم مردان از بیکاری
شیوع کرونا در سال پایانی دهه 90 موجب شد تا سهم مردان از بیکاری به بالاترین رقم خود دست یابد. در این سال سهم مردان از کل جمعیت بیکار حدود 72 درصد محاسبه شده است. به بیان دقیق‌تر در سال 99 نرخ مشارکت مردان در بازار کار با کاهش روبرو شد و به 68.7 درصد رسید. نرخ بیکاری این گروه جمعیتی نیز با 0.6 واحد درصد کاهش، 8.4 درصد برآورد شده است. به عبارت دیگر به دلیل وقوع پدیده کرونا، تعداد زیادی از افراد به دلیل ناامیدی از یافتن شغل بازار کار را ترک کرده و منجر به کاهش نرخ مشارکت شده‌اند. همچنین این امر موجب کاهش نرخ بیکاری مردان نیز شده است. این‌ها درحالیست که سهم مردان از بیکاری در سال 99 افزایش یافته است. در واقع چون کشش مردان در بازار کار کمتر از زنان است و آرام‌تر به شوک‌های بازار کار واکنش نشان می‌دهند، سرعت خروج مردان از بازار کار نسبت به زنان پایین‌تر بوده است. همین امر موجب شده سهم این افراد از کل جمعیت بیکار با افزایش روبرو شود.
بازگشت سهم مردان از بیکاری به روند بلندمدت در پساکرونا
گزارش مرکز آمار نشان می‌دهد، که در سال 1402 سهم مردان از بیکاری به پایین‌ترین سطح از سال 99 رسیده است. دلیل روند کاهشی سهم مردان از بیکاری طی 4 سال گذشته این است که پس از فروکش کردن کرونا، وضعیت بازار کار بهبود پیدا کرده است. به طوری که سهم مردان از کل جمعیت بیکار از حدود 72 درصد در سال 99 به 68 درصد در سال گذشته رسیده است.
