در شرایطی که بسیاری از هواداران پرسپولیس تصور می‌کردند با واگذاری این باشگاه به بخش خصوصی قرار است تابستانی هیجان‌انگیز و درخشان در انتظارشان باشد، آنها حتی در حفظ بخش قابل توجهی از ترکیب سال گذشته خود نیز ناکام مانده و در مرز ناکامی بزرگی قرار دارند. حتی با حفظ ترکیب سال گذشته و اضافه شدن چند بازیکن نیز موفقیت در مسابقات دشواری مانند لیگ نخبگان شبیه یک رویا بود، اما حالا و با توجه به ویرانی اخیر، ابعاد رویاپردازی هواداران پرسپولیس تغییر کرده و آنها حالا تنها امیدوار به روانه شدن تیمی در حد مدعی قهرمانی در لیگ برتر به مسابقات داخلی هستند.
نام باشگاه از هر بازیکنی بزرگ‌تر و مهم‌تر است، اما بی‌تردید کسب موفقیت بدون در اختیار داشتن ستاره‌های باکیفیت و طراز اول ممکن نخواهد بود و به نظر پرسپولیس در مسیری قرار گرفته که در گذشته و در اواخر دهه 70 نیز تجربه کرده بود؛ از دست بازیکنان بزرگ و تبدیل شدن به یک باشگاه معمولی.
یک- سه ستاره مهم و تاثیرگذار پرسپولیس در روزهای اخیر از این تیم جدا شده و به راحتی راهی تیم‌های رقیب شده‌اند. دانیال اسماعیلی‌فر فصل گذشته بی‌شک در بین سه بازیکن برتر پرسپولیس جای داشته و بهترین آمار دوران ورزشی خود را به جای گذاشت. قرمزپوشان شاید حتی در تاریخ حضور خود در لیگ برتر وینگری از لحاظ آمار و ارقام مانند مهدی ترابی نداشته‌اند و علیرضا بیرانوند از لحاظ کارنامه بهترین دروازه‌بان تاریخ این باشگاه است. از دست دادن این سه بازیکن کلیدی و شاید مهم‌تر از آن واگذاری به رقبای مستقیم در مسیر قهرمانی، فاجعه بزرگی است که در فاصله حدود یک ماه مانده به شروع لیگ برتر، گریبان قرمزپوشان را گرفته است.
دو- البته روزهای تلخ پرسپولیس خیلی زودتر از این و بلافاصله بعد از کسب عنوان قهرمانی در لیگ برتر آغاز شد. حد فاصل اینکه بسیاری اوسمار را لایق هدایت تیمی مانند پرسپولیس نمی‌دانستند تا عدم تمایل این سرمربی به ادامه همکاری با این باشگاه، چندان طولانی نبود. به نظر می‌رسد پرسپولیس خیلی زودتر و بعد از شروع موفق این سرمربی می‌توانست قرارداد اوسمار را تمدید کند، اما تردید مدیریت باشگاه باعث شد احتمال ادامه همکاری با اوسمار از بین برود و یک سرمربی موفق دیگر سال‌های اخیر پرسپولیس نیز این تیم را به راحتی ترک کند. عدم موکول کردن پروسه توافق با اوسمار در پایان فصل، احتمال ماندن او در این باشگاه را افزایش می‌داد.
سه- عجیب‌تر اینکه حتی بازیکنانی که در ماه‌های اخیر رسما برای بازگشت به پرسپولیس ابراز علاقه کرده‌اند نیز هنوز موفق به توافق با باشگاه نشده‌اند. علی علیپور در این مدت تقریبا از هر تریبونی برای ابراز تمایل به پوشیدن دوباره لباس پرسپولیس ابراز علاقه کرده، اما هنوز طرفین به توافق نهایی دست پیدا نکرده‌اند و در این میان تنها فرصت پرسپولیس برای یافتن گزینه جانشینی احتمالی از دست می‌رود. تا چند روز قبل هواداران این باشگاه با مرور سنوات گذشته به مدیریت پرسپولیس اطمینان داشتند، اما حالا نگرانی در بین آنها افزایش یافته و با ادامه این روند، روزهای دشواری در انتظار پرسپولیس در این فصل خواهد بود.
چهار- ماجرای ماندن یا جدایی عبدالکریم حسن نیز در هفته‌های اخیر تبدیل به سوهان روح طرفداران پرسپولیس شده است. این ستاره قطری و موفق که در همین نیم فصل حضور در این باشگاه عملکرد درخشانی داشته و تبدیل به بازیکن محبوب هواداران شده بود، به نظر خواهان بازگشت به خانه شده و عجیب اینجاست پرسپولیس تکلیف آینده عبدالکریم حسن را مشخص نمی کند. در صورت قطعی شدن جدایی این بازیکن، یافتن گزینه جانشین بسیار دشوار خواهد بود و هواداران پرسپولیس نگرانند دوباره کابوس نیم فصل اول فصل گذشته و ضعف در جناحین خط دفاعی با توجه به جدایی احتمالی عبدالکریم حسن و قطعی دانیال، تکرار شود.
پنج- فراموش نکنیم پرسپولیس در نیم فصل سال گذشته سرمربی موفق و البته بهترین گلزن خود را نیز از دست داد و البته در نهایت گزینه‌های جانشین به قدری خوب عمل کردند که این تیم دوباره موفق به کسب عنوان قهرمانی شد. اما قرار نیست این روند هر فصل تکرار شود و جدایی سه فوق ستاره و (البته احتمال رفتن یک یا دو نفر دیگر مانند عبدالکریم و کنعانی زادگان)، به اضافه توافق با سرمربی جدید و ضعف محسوس و اساسی در پست‌های مهمی مانند درون دروازه و یا مدافع چپ و راست، تابستان را تبدیل به فصل کابوس وار هواداران کرده است. سنجش کیفیت بازیکنان جانشین و البته دشواری تحمل بار بازی کردن به جای ستاره‌های موفق پرسپولیس و مقایسه‌های همیشگی، کار ستاره‌های جدید این تیم را بسیار دشوار خواهد کرد.
شش- با مرور جدول بهترین پاسورهای فصل نام دانیال در رتبه سوم و با هفت پاس گل قرار دارد که آمار فوق العاده‌ای برای یک مدافع کناری محسوب می‌شود. در جدول ثبت کلین شیت که نام بیرانوند در بالای جدول دیده می‌شود (اگرچه این قطعا بهترین فصل بیرو در پرسپولیس نبود) و مهدی ترابی از لحاظ آمار حتی نام خود را در بین بهترین بازیکنان تاریخ پرسپولیس جای داده است. از دست دادن این سه ستاره کلیدی و مهم، این باشگاه را در مسیر چالشی دشوار قرار خواهد داد. فراموش نکنیم نوار قهرمانی‌های پرسپولیس در سال 1401 در شرایطی قطع شد که این تیم در تابستان سال قبلش قادر به حفظ ستاره‌هایی چون احمد نوراللهی، شهریار مغانلو و محمدحسین کنعانی‌زادگان نبود.
هفت- البته رضا درویش در این میان قویا به تصمیم خود مبنی بر رعایت سقف قرارداد باشگاه پایبند بوده و تحت هیچ شرایطی علاقه‌ای به بر هم زدن نظم مالی رختکن ندارد. حتی در همین چند روز اخیر بارقه هایی مبنی بر احتمال بازگشت این سه ستاره به پرسپولیس منتشر شد، اما پافشاری مدیریت باشگاه به رعایت سقف قرارداد (مانند تابستان سال گذشته) اجازه رخ دادن این اتفاق را نداد. علی علیپور نیز در مسیر بازگشت پشت همین سد گیر کرده و البته برخی هواداران خوش‌بین پرسپولیس با استناد به تجربه فصل گذشته، معتقدند سیاست فکری رضا درویش درست بوده و این باشگاه نباید ارقامی نجومی به بازیکنان خود پرداخت کند.
هشت- شرایط در تابستان سال گذشته نیز چندان متفاوت نبود و بخش قابل توجهی از توان مدیریت و کادر فنی صرف ماجرای بیرانوند و احتمال انتقال او به استقلال شد. اما عجیب اینجاست که این سنارینو عینا در تابستان امسال نیز تکرار شد و مدیریت باشگاه باید به این سوال مهم هواداران پاسخ بدهد: چرا توافق در طول فصل به شکلی پیش نرفت که دوباره چنین حاشیه بزرگی بعد از کسب عنوان قهرمانی حاصل شود؟ رضا درویش در سال‌های اخیر به اعتبار و وجهه خوبی بین هواداران پرسپولیس دست یافته، اما او آنقدر باتجربه است که بداند یک تابستان ناموفق و به تبع آن یک فصل دشوار، خیلی زود شرایط را تغییر می‌دهد. شرایط پرسپولیس در حال حاضر اصلا مساعد نیست و شاید تنها یک معجزه بتواند این تیم را به جمع مدعیان فصل آتی اضافه کند.
