تیم ملی ایتالیا پس از قهرمانی در یورو 2020، به دنبال تکرار خاطرات شیرین سال 2006 در آلمان بود و قصد داشت تا از عنوان قهرمانی خود دفاع کند. این اولین مسابقاتی بود که ایتالیا زیرنظر لوچیانو اسپالتی، سرمربی موفق ناپولی به میدان می‌رفت. آن‌ها با یک پیروزی سخت و نفس‌گیر برابر آلبانی، شکست برابر اسپانیا و تساوی لحظه آخری برابر کرواسی به عنوان تیم دوم به مرحله بعد رفتند اما خیلی زود با قبول شکست مقابل سوئیس، از دور رقابت‌ها کنار رفتند. چه نکاتی باعث شد تا قهرمان قبلی، تبدیل به تیمی متوسط در یورو 2024 شود؟
خط هافبک سردرگم!
یکی از بزرگترین سردرگمی‌‌های آتزوری به خط هافبک برمی‌گردد. آن‌ها هیچ تلاشی برای بازپس‌گیری توپ و یارگیری نداشتند. سعی می‌کردند در راستای دروازه قرار بگیرند و بازیکنان کناری سوئیس، آزادانه حرکت می‌کردند. از طرفی هیچ فشاری برروی خط هافبک سوئیس نبود و آن‌ها زمان بسیارخوبی برای رسیدن به دروازه ایتالیا داشتند.
این جاگیری صرفاً به عقب زمین ختم نمی‌شد. آن‌ها در جلوی زمین هم، آن‌طورکه باید یارگیری را شکل نمی‌دادند. در این صحنه 5 هافبک ایتالیا، بدون هدف خاصی در مرکز زمین قرار دارند و هیچ‌کدام از بازیکنان نزدیک به دروازه و دفاع کرواسی، تحت فشار نیستند.
فضای خالی میان خط دفاع و هافبک
تیم ملی ایتالیا در خط دفاع و هافبک، هماهنگی لازم را نداشت. خط دفاع عقب می‌ماند و خط هافبک هم به خط حمله نزدیک می‌شد. هیچ برنامه درستی برای پوشش وجود نداشت و تیم حریف به راحتی در آن منطقه حضور پیدا می‌کرد و به سمت دروازه ایتالیا می‌رفت.
درصحنه دیگری، وقتی اسپانیا پرتابی را شکل می‌داد، چینش تیم ملی ایتالیا طوری بود که پدری به صورت آزاد و بدون هیچ‌گونه مزاحمتی قرار داشت. ریکاردو کالافیوری، فوراً این مسئله را دید و خط میانی را مطلع کرد.
نکته عجیب جایی رقم می‌خورد که هیچ بازیکنی به سمت پدری نمی‌رود و خود کالافیوری مجبور است از خط دفاع جدا شود و به مرکز زمین برود تا مانع صاحب توپ شدن هافبک خلاق ماتادورها شود.
کسی جای خالی مدافع رونده را پر نمی‌کند
یکی از بزرگترین ویژگی‌های ایتالیا، انتقال توپی بود که توسط خط هافبک رقم نمی‌خورد! آن‌ها از ریکاردو کالافیوری برای حرکات سریع و روبه‌جلو استفاده می‌کردند تا به عمق سیستم خطی حریف بزند و توپ را به منطقه کم‌فشار ببرد؛ همانند پاس‌گل این مدافع به ماتیا زاکانی برای جلوگیری از حذف احتمالی ایتالیا در مرحله گروهی.
با این حال وقتی که توپ لو می‌رفت، جای خالی او توسط هافبک نزدیک به دفاع ایتالیا، یعنی جورجینیو پر نمی‌شد. در این بازه، منطقه خالی از حضور او، بهترین نقطه برای حملات حریف نام می‌گرفت.
خط حمله‌ای که شوق گلزنی نداشت
تیم ملی ایتالیا بدون گلزنی یکی از عناصر تهاجمی اصلی خود از دور رقابت‌ها کنار رفت. فدریکو کیزا و جانلوکا اسکاماکا، امیدهای گلزنی تیم اسپالتی بودند اما بدون گلزنی یا قرارگیری در موقعیت بزرگ از جام خداحافظی کردند. ماتیا زاکانی نیمکت‌نشین، تنها گلزن خط حمله ایتالیا محسوب می‌شد. این تیم در حملات بسیار کم‌تعداد، کم‌فروغ و عاری از هرگونه یارگیری درست بود. آن‌ها موقعیت‌های بزرگی را خلق نکردند. در صحنه زیر با 5 بازیکن به میان 7 یار اسپانیا می‌روند.3 بازیکن کامل از مدار بازی محو شدند و تنها حرکت درست، توسط فدریکو دی‌مارکو انجام گرفت. به همین دلیل فدریکو کیه‌زا مجبور می‌شود تا شوتی به سمت دروازه بزند و موقعیت به راحتی از دست برود.
تیم ملی ایتالیا پس از حذف تلخ از یورو 2024 و ماندگاری لوچیانو اسپالتی، برای صعود به جام جهانی 2026 تلاش می‌کند تا کمی از تلخی این یورو و عدم صعود به 2 جام‌جهانی پیاپی بکاهد. این تیم می‌توانست در یورو تیم بهتری داشته باشد و حالا باید با انتخاب درست در مهره‌ها و سرمایه‌گذاری بر روی پست‌های مختلف، به خصوص هافبک دفاعی و مهاجم نوک به جام‌های پیش‌رو بیندیشد.
