نمی‌دانیم الان که شما این مطلب را می‌خوانید بالاخره تکلیف دروازه پرسپولیس روشن شده یا نه اما داستان روزهای گذشته این بوده که علیرضا بیرانوند مثل همیشه ناز کرده و اسم دروازه‌بان‌های دیگر برای حضور در پرسپولیس مطرح شده. اینکه طرح این اسامی چقدر محدود به رسانه‌ها و خبرنگاران بوده و چقدر واقعا باشگاه به فکر استخدام آنها افتاده مشخص نیست اما دست‌کم یک نکته واضح وجود دارد؛ اینکه گلرهای منتسب به پرسپولیس که این تیم را دوست دارند و از شرایط حضور دوباره در جمع سرخپوشان هم برخوردارند، با اقبال قطعی و چشمگیر از سوی هواداران مواجه نشده‌اند. در حقیقت اینطور به‌نظر می‌رسد که پسرهای پرسپولیس برای رسیدن به دروازه این تیم به اندازه کافی صلابت فنی ندارند.
علیرضا حقیقی
دروازه‌بانی که آغاز شهرتش با مهار پنالتی علی دایی در ۱۷سالگی بود و به‌نظر می‌رسید یک عصر طلایی طولانی در پیش داشته باشد، حالا در ۳۶سالگی آنجایی نایستاده که انتظار می‌رفت. البته که حقیقی در این سال‌ها لژیونر شد، به تیم ملی رسید و حتی با توجه به اتفاقات رخ‌داده برای مهدی رحمتی در جام‌جهانی برزیل به‌عنوان سنگربان فیکس به میدان رفت اما در نهایت اسم او هیچ‌وقت به‌عنوان یک گلر مطمئن و شش‌دانگ در ذهن خیلی از هواداران فوتبال تثبیت نشد. حقیقی همیشه پرسپولیس را دوست داشته و علاقه‌اش به حضور دوباره در این تیم را پنهان نکرده اما این طرف به ندرت از آن استقبال شده است. علیرضا فصل گذشته در هوادار بازی کرد و البته مطابق معمول عملکرد فوق‌العاده‌ای هم نداشت.
امیر عابدزاده
شرایطی مشابه حقیقی دارد. پسر احمدرضا عابدزاده بزرگ، برخاسته از اردوگاه سرخ‌هاست و در لیگ دوازدهم هم فرصت بازی در این تیم را پیدا کرد. او که در نوجوانی در آمریکا آموزش دیده بود، در آن مقطع نتوانست انتظارات را برآورده کند و جدا شد. امیر به لیگ پرتغال رفت و در شرایطی که هیچ‌کس گمان نمی‌کرد گلر بزرگ و مهمی شود، در یک مقطع به شکل عجیبی اوج گرفت و چشم‌ها را خیره کرد. این همان زمانی است که او به تیم ملی هم دعوت شد و با استفاده از تزلزل علیرضا بیرانوند، حتی در چند بازی انتخابی جام‌جهانی۲۰۲۲ هم در ترکیب اصلی قرار گرفت. با این حال یک مشکل امیر هرگز حل نشد و آن هم تزلزل او بود. عابدزاده کوچک گاهی درخشان ظاهر می‌شد و گاهی با اشتباهات عجیبش، همه را مایوس می‌کرد؛ ازجمله در جریان شکست ایران مقابل کره‌جنوبی در سئول که آن گل راه دور خیلی بد را خورد. بعد از آن بازی عابدزاده جایگاهش در تیم ملی را از دست داد و با بازگشت به دسته دوم فوتبال پرتغال عملا از میدان دید مخاطبان خارج شد.
حامد لک
او هم یک دروازه‌بان پرسپولیسی مشهور دیگر در لیگ ایران است که البته در این تابستان حتی در رسانه‌ها هم در زمره گزینه‌های حضور در جمع سرخپوشان قرار نگرفت. مشکل اساسی لک هم همان بحث تزلزل و افت‌وخیزهای بی‌پایان است. این سنگربان یک دوره سابقه عضویت در پرسپولیس را دارد که خیلی هم توفانی و طلایی آن را شروع کرد و حتی با قرمزها به فینال آسیا هم رسید، اما در ادامه دوران افولش شروع شد و آنقدر پایین آمد که همه فهمیدند وقت رفتنش شده. لک فصل گذشته در مس رفسنجان توپ زد.
