در این بیماری، فرد به صورت ناگهانی و بدون هیچ عامل بیرونی دچار حمله اضطرابی شدید می شود. علائم این حمله اغلب به قدری شدید است که فرد مبتلا، مجبور به مراجعه به بیمارستان یا درمانگاه می شود. این علائم شامل احساس تنگی نفس، تپش قلب، سرگیجه، احساس فشار در قفسه سینه، تهوع، تعریق، لرز، بی قراری، ترس از مرگ قریب الوقوع، ترس از دیوانه شدن یا از دست دادن کنترل و ترس از سکته قلبی شدید است.
این حملات در مدت زمان کوتاه است و خود به خود فروکش می کند، اما در برخی افراد ممکن است ساعت ها طول بکشد. برخی افراد در فواصل بین حملات که بسیار متغیر است و ممکن است از چند بار در روز تا چند بار در سال باشد.
به دلیل ترس از وقوع مجدد حملات، فرد ممکن است بسیاری از فعالیت های خود را محدود و سعی کند در هیچ مکانی تنها نباشد.
برای درمان این بیماری ابتدا لازم است دلایل جسمی بررسی و در صورت رد شدن، چنانچه معلوم شود علت بیماری روانشناختی است، برای بیمار درمان های دارویی، یا روان درمانی انجام می شود.
