در روانشناسی اشخاصی هستند که نباید به آن‌ها شانس دوباره داد. با راهنماتو همراه باشید تا این 8نفر را با شما مرور کنیم:
1.کسانی که زنجیره‌ای خیانت می‌کنند
«اگر یکبار فریبم دهی، شرم بر تو باد، اگر دو بار فریبم دهی، شرم بر من باد.» این به خصوص در مورد کسانی که پی در پی به ما خیانت می‌کنند، صدق می‌کند. در قلمرو روانشناسی، درکی از رفتار گذشته وجود دارد که بر اساس آن گفته می‌شود این رفتارها می‌تواند شاخص‌ها یا پیش‌بینی‌کننده‌های خوبی برای رفتار آینده باشند. اگر کسی پی در پی شما را ناامید کرده و اعتماد شما را خدشه‌دار کرده است، واضح است که دیگر لیاقت ندارد به او شانس دوباره بدهید.
2.کسانی که احساسات شما را دستکاری می‌کنند
این افراد را نمی‌توان خیلی آسان شناسایی کرد. آن‌ها استادان قربانی جلوه دادن خودشان، انداختن تقصیرها به گردن شما و نادیده گرفتن احساسات شما هستند. آن‌ها باعث می‌شوند فکر کنید اشتباه از شما بوده و احساس‌تان غلط است، حتی اگر این حقیقت نداشته باشد. اگر کسی مدام احساسات شما را دستکاری می‌کند و سعی دارد به شما نشان دهد که احساس‌تان واقعی نیست و اشتباه می‌کنید، بهتر است به او شانس مجدد ندهید.
3.سوء‌استفاده‌کنندگان و گیرندگان
روابط یک‌جانبه با شخصی که مدام گیرنده است و هرگز مایه نمی‌گذارد، ما را خسته و فرسوده می‌کند. این افراد صرفا به این دلیل در زندگی‌تان هستند که بتوانند چیزی از شما به دست آورند، بدون آنکه کم‌ترین توجهی به نیازها و احساسات شما داشته باشند. تعادل در رابطه بسیار اهمیت دارد. گیرندگان مدام از دست‌ودلبازی و مهربانی شما سوءاستفاده می‌کنند و اغلب باعث می‌شوند که شما به آن‌ها وابستگی احساسی داشته باشید.
4.خود-تخریبگران
احتمالا خلاف عقل سلیم به نظر می‌رسد. چرا به کسانی که بدترین دشمن خودشان هستند نباید شانس دوباره داد؟ خود-تخریبگران کسانی هستند که مدام موفقیت و خوشبختی‌شان را کم‌تر از واقعیت تخمین می‌زنند. آن‌ها تصمیمات بد می‌گیرند، کسانی که برایشان اهمیت قائل هستند را از خودشان دور می‌کنند یا مسئولیت اعمال خودشان را نمی‌پذیرند. اگر مدام بخواهید ناجی این افراد باشید، هرچند که کاری مهربانانه است، باعث می‌شوید که حس خود-تخریبی‌شان بیش‌تر شکوفا شود. به جای آنکه با دلسوزی و مهربانی در قبال آن‌ها به چرخه خود-تخریبی‌شان کمک کنید، بهتر است که از آن‌ها بخواهید کمک حرفه‌ای دریافت کنند.
5.دروغگویان ابدی
صداقت همیشه بهترین سیاست است اما متأسفانه هر کسی این دیدگاه را ندارد. دروغگویان ابدی کسانی هستند که اصلا نمی‌توانند راست بگویند. حتی در موقعیت‌هایی که دروغ لزومی ندارد، آن‌ها دروغ می‌گویند. در رابطه‌های عاشقانه، افلاطونی یا حرفه‌ای صداقت حرف اول را می‌زند. به محض آنکه صداقت خدشه‌دار شود، ساختن مجدد اعتبار کاری دشوار می‌شود. شما در مواجهه با این افراد به همه چیز شک می‌کنید. این رفتار آن‌ها فرسایشی و ناسالم است.
6.آزارگران
آزار در هر شکلی پذیرفتنی نیست. از آزار جسمی بگیرید، تا احساسی و روانی، هیچ‌کس هرگز نباید تحت آزار باشد یا آن را بپذیرد. آزارگران در دستکاری احساسات دیگران مهارت دارند و می‌توانند سبب شوند که خودتان انگشت اتهام به سمت خودتان بگیرید. آن‌ها ممکن است عذرخواهی کنند و قول بدهند که تغییر می‌کنند اما تجربه نشان داده که این اتفاق به ندرت میفتد.
7.آن‌ها که اهل عذرخواهی نیستند
معذرت‌خواهی قدرت‌مند است. معذرت‌خواهی نشانه پیشمانی، پذیرش خطای خود و اشتیاق به تغییر است. اما آن‌هایی که هرگز معذرت‌خواهی نمی‌کنند، چه؟ این افراد به ندرت می‌پذیرند اشتباه کرده‌اند و مسئولیت خطاهای‌شان را گردن نمی‌گیرند. آن‌ها تقصیر را به گردن دیگران می‌اندازند، برای اشتباهی که کرده‌اند به دنبال توجیه هستند و باعث می‌شوند شما به خاطر خطای آن‌ها احساس گناه کنید.
8.خودشیفته‌ها
خوشیفته‌ها بسیار دلربا و البته فریبکار هستند و اغلب باعث می‌شوند احساس خوب و خاصی، خصوصا در اوایل روابط، داشته باشید، البته تا وقتیکه شما آن‌ها را شناسایی نکرده باشید. آن‌ها حس عمیقی از خودبرتر‌بین و نیاز شدیدی به توجه و تحسین افراطی دارند. تمایل دارند که احساسات دیگران را خار کنند و فاقد حس همدلی هستند. رابطه با این اشخاص به شدت آسیب‌زننده است. بهتر است به یک خودشیفته شانس دوباره ندهید.
