اتفاقات مسابقات هفته بیستوهشتم لیگ برتر بهمعنای واقعی کلمه دیوانهوار بود؛ اینکه پرسپولیس در آزادی با ۳گل از استقلالخوزستان عقب بیفتد و تا آستانه ازدستدادن جام پیش برود اما در ۱۵دقیقه پایانی همان مسابقه ۴گل بزند و با استفاده از توقف استقلال مقابل نساجی، به صدر جدول برسد. آبیها که در بخش زیادی از بازی خود در قائمشهر حس قهرمان زودرس را داشتند، با نساجی مدارا کردند اما زمانی که رگبار گلهای بیپایان پرسپولیس از راه رسید، آنها دیگر فرصتی برای جبران نداشتند. در نتیجه تصویری که از جمعهشب تلخ آبیها به جا ماند، زانوزدن آنها در پایان مسابقه و بهت و حیرتشان بود. ساعتی بعد اما کار بدتر هم شد؛ جایی که استقلالیها شروع به انجام مصاحبههای عجیب و غریب کردند و گناه ازدسترفتن صدرنشینی را گردن داوران، فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ و سایرین انداختند؛ همه غیر از خودشان! اینبار اما واکنشهای مردمی نشان میداد بسیاری از هواداران حاضر نیستند با فرافکنیهای کادرفنی استقلال همراهی کنند.
داوری؛ بهانه کلیشهای
عمده اظهارات استقلالیها بعد از بازی قائمشهر، حول و حوش بحث داوری بود. شگفتانگیز است که آنها با اعتمادبهنفس کامل در مورد جزئیات مسابقهای حرف میزدند که همزمان با بازی خودشان انجام شده بود! با این حال، محتوای همین مطالب هم اغلب نادرست بهنظر میرسید. شاید بیش از ۹۰درصد کارشناسان داوری، پس از مسابقات این روز تصمیمات قاضی دیدار پرسپولیس- استقلالخوزستان را تأیید کردند. آبیها همچنین مدعی گمشدن یک ضربه پنالتی به سود خودشان در قائمشهر بودند که اینجا هم اکثر کارشناسان نظر دیگری دادند. برخی بازیکنان استقلال پا را از این فراتر گذاشتند و مدعی شدند لیگ امسال، «فصل سیاه داوری» بوده؛ ازجمله روزبه چشمی که به شکل حیرتآوری از یاد برده فقط در نیمهدوم بازی با ذوبآهن، خودش حداقل ۲بار از دریافت کارت قرمز گریخت. بهطور کلی این حرفها و حتی آن کلیپ کذایی که صبح جمعه از سوی باشگاه استقلال منتشر شد و حکایت از سود ۲۰امتیازی پرسپولیس از اشتباهات داوری داشت، چندان محلی از اعراب ندارد. اینبار حتی بخش چشمگیری از هواداران استقلال هم عقیده دارند این کارها مصداق جرزنی است.
بحران کیفیت