پس از اینکه نتایج اولیه کارآزمایی بالینی «طرح سلامت زنان» (دبلیو‌اچ‌آی) در سال ۲۰۰۳ منتشر شد، شیوه‌های مراقبت‌های یائسگی در ایالات متحده کاملا تغییر کرد. طبق این مطالعات هورون‌درمانی، نوعی درمان برای عوارض ناشی از یائسگی، با عوارض جدی سلامت مانند سکته مغزی، بیماری قلبی و سرطان سینه مرتبط بود. در پی این نتایج زنان و پزشکان این روش درمانی را تا حد زیادی کنار گذاشتند.
اما، یک دهه بعدتر، در نتیجه پژوهشی دیگر مشخص شد که نتیجه‌گیری اولیه نادرست بوده است، زیرا این نتایج زنان ۶۵ ساله و بالاتر را دربر می‌گرفت که از پیش با خطر حمله قلبی، سکته مغزی، لخته‌شدن خون و موارد دیگر مواجه بودند. همچنین این تحقیق، سن شروع هورمون درمانی را در نظر نگرفته بود، درنتیجه یافته‌های این پژوهش ناقص تلقی شدند.
هفته گذشته در نتیجه پی‌‌گیری‌های «دبلیو‌اچ‌آی» نتایج پژوهشی که نویسندگان اصلی‌اش آن را در جاما منتشر کردند، مشخص کرد که هورموندرمانی برای دوران یائسگی بی‌خطر است. مساله اینجا است که با وجود آنکه محققان می‌گویند هورموندرمانی روشی بی‌خطر برای درمان گرگرفتگی، تعریق شبانه و سایر علائم یائسگی است، بر این نکته هم تاکید می‌کنند که داده‌ها این روش درمانی را برای کاهش خطر بیماری‌های قلبی، سکته مغزی و زوال عقل تایید نمی‌کنند. این در حالی است که چندین مطالعه دیگر نشان می‌دهد که هورموندرمانی ممکن است مانع مشکلات جدی سلامت شود.
مطالعه جدید چه چیزی را نشان می‌دهد؟
این پژوهش داده‌‌های ۶۸ هزار زن را، که در سال‌های ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۸ در کارآزمایی‌های بالینی ثبت‌نام کرده بودند و ۲۰ سال ردیابی شده بودند، برررسی کرد. محققان دریافتند که هورموندرمانی، که با استروژن یا ترکیبی از استروژن و پروژسترون انجام می‌شود، درمورد چندین بیماری ازجمله بیماری‌های قلبی، سکته مغزی، سرطان و زوال عقل نتایج متفاوتی را دارد.
محققان اعلام کردند که زنان کمتر از ۶۰ سال، که با خطر کمتر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی و سرطان سینه مواجه‌اند، با هورموندرمانی در دوران ابتدایی یائسگی (برای درمان علائمی مانند گرگرفتگی و تعریق شبانه) سلامتی بیشتری به دست می‌آورند و این درمان برایشان خطر کمتری دارد.
با توجه به مطالعاتی که از زمان نتایج آزمایش اولیه «دبلیو‌اچ‌آی» در سال ۲۰۰۳ انجام شده است، هورموندرمانی برای زنان بی‌خطر و موثر است و، گذشته از درمان عوارض یائسگی، ممکن است خطر ابتلا به بیماری‌های حاد را کاهش دهد.
به گزارش یاهولایف، بنا بر تحقیقی که روی بیش از ۲۵ هزار زن بین ۵۰ تا ۷۹ سال انجام شد، هورموندرمانی - صرف‌نظر از اینکه فرد سابقه شکستگی داشته است - خطر ابتلا به شکستگی را نیز اهش می‌دهد.
همچنین طبق پژوهشی که در سال ۲۰۲۳ در «جاما نوروولوژی» منتشر شد، محققان اسکن مغزی ۱۹۳ زن و ۹۹ مرد را که به آلزایمر مبتلا نبودند بررسی کردند. آنها دریافتند زنانی که نزدیک به یائسگی هورموندرمانی را آغاز کرده‌اند از خطر افزایش پروتئین‌های تاو در مغز، که نشان‌دهنده بیماری آلزایمر است، در امان‌اند. پژوهش‌های دیگری هم از کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی و همچنین سرطان سینه خبر می‌‌دهند. حتی تحقیقات اخیر می‌گوید که زنان بالای ۶۵ سال می‌توانند هورموندرمانی را ادامه دهند و نیازی نیست آن را متوقف کنند.
البته مناقشه بر سر هورموندرمانی تا حدی ادامه دارد، به طوری که برخی این پژوهش را تحسین می‌کنند و برخی دیگر می‌گویند که آخرین نتایج دبلیو‌اچ‌ای به اندازه کافی کامل و جامع نیست. بعضی نگران آن‌اند که هورموندرمانی در درازمدت سلامت فرد را به خطر بیندازد، اما تحقیقات خلاف این ادعا را نشان می‌دهد.
