به گزارش افکار نیوز به نقل از صراط ، بنا به گفته بسیاری از مسئولین اجتماعی و شهری ، گسترش روزافزون پدیده زنان خیابانی و معتاد در تهران ، یکی از مشکلات عدیده ای است که این در سال های اخیر دامنگیر این کلان شهر کشور شده است .
بر اساس گفته چند تن از مدیران شهری تهران، طی چند سال اخیر، شمار زنان خیابانی چنان گسترش یافته که مسئولان شهری را به این تکاپو انداخته تا زمان پیدا شدن یک راه حل منطقی و تکمیلی، اقداماتی را در جهت احداثو راه اندازی چند مرکز نگهداری برای این افراد انجام دهند. البته به دلیل نبود آماری دقیق از یک سو و مشاهده ملموس این معضل اجتماعی در گوشه و کنار جامعه از سوی دیگر خود مسئولین به این امر معترف هستند که تعداد چنین اقامت گاه هایی برای اسکان همه زنان خیابانی بسیار کم است و جوابگوی تعداد زیاد این افراد نیست.
بنا بر این گزارش افزایش چشمگیر زنان معتاد خیابانی باعثشده تا آنان برای تامین هزینه های اعتیاد خود به فحشا، دزدی و فروش مواد مخدر روی بیاورند که بر اساس نظر آسیب شناسان امور اجتماعی رخ دادن چنین پدیده ای مشکلات مضاعفی را به وجود آورده است.
چندی پیش سردار ساجدی نیا فرمانده نیروی انتظامی تهران بزرگ با اشاره به پدیده زنان معتاد خیابانی گفته بود هیچ سازمانی متولی نگهداری زنان خیابانی نمی شود و پلیس نیز تنها مسئول جمع آوری زنان خیابانی است اما دستگاهی برای نگهداری آنان وجود ندارد. طی سال های اخیر، عدم پذیرش و نگهداری چنین افرادی از سوی یک ارگان یا سازمان خاص، منجر به رها شدن این افراد در سطح شهر و گرایش آنان به فساد شده است که با توجه به شیوع انواع بیماری ها در این افراد، بی شک عدم جلوگیری و سازماندهی این افراد ممکن است در آینده نزدیک فجایع غیر قابل جبرانی را برای جامعه به بار بیاورد.
متاسفانه آمارهای برخی سازمان های اجتماعی و پزشکی نشان دهنده این حقیقت تلخ است که به دلیل نیاز زنان معتاد خیابانی به تامین هزینه های اعتیاد، گرایش به فحشا در میان آنان بسیار بالا رفته است و بنا به گفته یکی از مسئولین وزارت بهداشت؛ رها شدن یک نفر از این زنان معتاد و گرفتار شدنش در دام فحشای خیابانی مساوی است با پیدایش پنج تا ده نفر بیمار مبتلا به ایدز در طول یک سال، که آماری بسیار تکان دهنده است.
نکته مهم تر اینکه، بر اساس آمارهای موجود، تنها ۳۲ درصد زنان خیابانی فقط سیگار مصرف کرده و دو سوم بقیه یا پیش از روسپیگری به اعتیاد روی آورده‌اند و یا بعد از آن و به این ترتیب بیشتر روسپیان معتاد در آغاز به تشویق و یا اجبار خانواده به ویژه همسرانشان به قاچاق مواد مخدر روی می‌آورند و آنگاه خود به سمت مصرف مواد کشیده می شوند.
با توجه به این شرایط، در صورت ادامه دار بودن این روند مدیران شهری تهران در مقابله با پدیده زنان خیابانی با دو مشکل عدیده روبه رو خواهند بود، یکی زنان معتادی که برای تامین هزینه های اعتیاد خود دست به فحشا می زنند و دیگر دخترانی که با قرار گرفتن در فضای فاسد خیابان در ابتدای امر به مواد مخدر هم گرایش پیدا می کنند.
بر اساس بررسی های یکی از مسئولین بهزیستی کشور، همانطور که آمار آسیب‌های اجتماعی سالانه با رشد ۱۵ درصد مواجه می‌شود، رشد ۱۵ درصدی زنان خیابانی هم دور از انتظار نیست. با وجود چنین شرایطی، کنترل وضعیت موجود بسیار سخت تر از آن چیزی خواهد بود که هر کسی فکر آن را می کند و روز به روز بر دامه این معضل اجتماعی افزوده خواهد شد.
نکته دردناک ماجرا اینجاست که حتی با اقدام به جمع آوری این زنان در برخی مقاطع توسط مراکزی نظیر شهرداری یا بهزیستی، به دلیل عدم رسیدگی مناسب و مقطعی بودن چنین طرح هایی یا به عبارت دقیق تر نبودن یک طرح مناسب برای مدیریت بعد از جمع آوری این افراد از سطح خیابان ها، طبق آمار های موجود ۵۰ درصد آنان دوباره به خیابان ها بر می گردند!
براساس گفته مسئولین بهزیستی، طرح ایجاد اشتغال و توانمندسازی این زنان به خصوص برای جلوگیری از بازگشت مجدد آنان به خیابان، چند سالی است در دست بررسی قرار دارد اما متاسفانه تا کنون عملکرد دقیقی در این حوزه صورت نگرفته است که جای آن دارد که کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی با ورود به این موضوع قوانین مناسبی را برای تسهیل در قوانین نگه داری این افراد وضع نماید.
نکته ای که بسیار قابل توجه است این است که بسیاری از اوقات مشاهده می شود به دلیل برخورد مغرضانه برخی، مطرح شدن بحثزنان خیابانی همیشه در حد حرف باقی مانده و عملیاتی شدن برنامه ها به فراموشی سپرده می شود. بحثزنان خیابانی یا روسپیگری، منحصر به زمان و مکان خاصی نیست و این بحثادامه دار خواهد بود، اما توجه به این نکته نیز حائز اهمیت است که دسترسی به آمار آسیب ها و معضلات اجتماعی علاوه بر اینکه به افزایش اطلاعات مردمی و تقویت نهادهای پیشگیری کننده از معضلات منجر می شود، خانواده ها را نیز به اصلاح روش های تربیتی در پیش گرفته وادار می سازد تا به درستی یا نادرستی این روش ها
آگاه شوند.
