محبوبیت ملکه اردن شبیه هیچ ملکه دیگری نیست. او که یک معلم، مدافع حقوق بشر، نماد مد و ستاره رسانه‌های اجتماعی است، یکی از مهم‌ترین چهره‌ها نیز در جهان عرب به شمار می‌آید. دوران تصدی او به عنوان ملکه، اهمیت اردن را در صحنه جهانی در زمینه‌های مختلفی، اعم از کمک به پناهندگان، توانمندسازی جوانان، بهداشت عمومی و آموزش بالا برده است.
رانیا در سال ۱۹۷۰ از پدر و مادری فلسطینی در کویت متولد شد. در سال ۱۹۹۱ در رشته مدیریت بازرگانی از دانشگاه آمریکاییِ قاهره مدرک کارشناسی خود را گرفت و در سال ۱۹۹۵ در مقطع کارشناسی ارشد رشته مدیریت از دانشگاه ژنو سوئیس فارغ‌التحصیل شد.
رانیا و ملک عبدالله دوم، پادشاه کنونی اردن، در ژانویه ۱۹۹۳ طی یک مهمانی شام یکدیگر را ملاقات کردند. پس از دو ماه آشنایی، رانیا به نامزدی شاهزاده عبدالله دوم درآمد و بالأخره در تاریخ ۱۰ ژوئن ۱۹۹۳ با هم ازدواج کردند.
اگرچه تخصص و مهارت رانیا در تجارت و فناوری است، اما دستور کار اصلی ملکه رانیا همواره مبتنی بر آموزش بوده است. ملکه با همکاری وزارت آموزش و پرورش و ابداع تعدادی طرح آموزشی از خود، مانند مدرسه و آکادمی معلمان ملکه رانیا، به دنبال تشویق سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و اصلاحات در آموزش بوده است.
در سطح بین‌المللی، از او به واسطه فعالیت‌هایش برای ارتقای آموزش و پرورش و توانمندسازی جوانان، تجلیل شده و به پاس تقدیر از اقداماتش در این عرصه، یک صندلی افتخاری در سازمان ملل متحد و هم‌چنین صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) به او اختصاص داده شده است.
علاه بر این، ملکه رانیا در سال ۲۰۱۱ از سوی مجله فوربس به عنوان یکی از ۱۰۰ زن قدرتمند جهان انتخاب شد.
هم‌چنین او یکی از حامیان اصلی طراحان مد خاورمیانه است و در جهت معرفی آنها به جهان از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کند. از همین رو ملکه در طی این سال‌ها لباس‌های مختلفی از برندهای پیشرو مد خاورمیانه (لبنانی، عراقی، اردنی و فلسطینی) به تن کرده که عناصر مختلفی از سنت در آنها کار شده است. ملکه مد خاورمیانه در سفرهای خارجی، جزئیاتی را در پوشش خود استفاده می‌کند که به فرهنگ کشور میزبان اشاره دارد.
شخصیت او به عنوان یک نماد در عرصه مد یا فشن آیکان (fashion icon)، مرتباً در مجلاتی مانند Marie-Claire و Glamour معرفی و منتشر می‌شود. به طور کلی، ملکه تعادل ظریفی را بین نمایش افتخارآمیز سنت‌های اردن و ارتباط با مردم عادی ایجاد کرده است.
او همواره برای برقراری آزادی و اصلاحات بیشتر می‌کوشد. تلاش‌های او گواه این است که قدرت یک کشور نه فقط در اماکن گردشگری و سنت‌های آن، بلکه در وجود مردم آن نهفته است.
