روزی که هواپیمای جت دو موتوره فالکن نیروی هوایی سپاه با خلبانی سرتیپ پاسدار کروندی، فرمانده پایگاه هوایی قدر تهران، از تهران به مقصد ارومیه عازم میشود، حادثهای تلخ رخ میدهد.
خلبان به برج فرودگاه اطلاع میدهد که چرخهای هواپیما باز نمیشود و از فرودگاه برای بازگشت به تهران اجازه میگیرد. متأسفانه، هواپیما فاصله کافی از باند فرودگاه نگرفته و خلبان اعلام میکند که هر دو موتور هواپیما از کار افتادهاند.
پس از این اعلام، صدای خلبان قطع میشود و هواپیما سقوط میکند. در این حادثه، سرتیپ پاسدار کروندی و 10 سرنشین دیگر جان خود را از دست میدهند. این اظهارات از گفتگوی خبری سردار سید یحیی رحیم صفوی، فرمانده وقت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گرفته شدهاند.
در میان شهدای این حادثه تلخ، افرادی چون سردار شاهمرادی (حنیف)، سردار سعید مهتدی جعفری، سردار صفدر رشادی، سردار غلامرضا یزدانی، سرتیپ احمد الهامنژاد، و سرهنگ بصیری نیز جاودانه شدند.
صدای شهید کاظمی و بخشی از صدای شهید اسدی نیز تا حدی میتواند فضای روحی حاکم بر آن لحظات را نمایش دهد.
سردار مسعود جزایری سخنگوی وقت سپاه نیز در اعلام دلیل سقوط هواپیما اعلام می کند: «هواپیمای جت فالکن از جمله هواپیماهای کوچک مسافر بری و مجهز به امکانات رفاهی برای مسافران است که در کشورهای مختلف مورد استفاده مقامات و مدیران ارشد شرکت ها قرار می گیرد و سپاه پاسداران نیز از این هواپیما برای حمل و نقل فرماندهان ارشد خود استفاده می کرده است.»
احمد کاظمی، فرمانده نیروی زمینی سپاه، نیز در وصیتنامه خود حسرت میخورد و میگوید: «شهدا خیلی به گردن ما حق دارند... باید از همه شهدا بگویید، از نیروی هوایی ارتش، از هوانیروز ارتش، از شهدای ارتش و جهاد بگویید.»
جزایری علت اصلی سقوط هواپیما را که موجب از کار افتادن موتورها شده، تمام شدن بنزین عنوان می کند و می گوید: «این هواپیما که از مقصد تهران به سمت اورمیه در حال پرواز برای انجام ماموریت بوده و قصد فرود در فرودگاه اورمیه داشته به علت شرایط جوی نتوانسته فرود بیاید. علت اصلی سقوط هواپیما تمام شدن بنزین هواپیما و شرایط بد جوی بوده که سبب شده تا هواپیما بیش از حد معمول بنزین مصرف کند و لذا هنگام فرود اضطراری با کمبود بنزین مواجه شده و در 7 کیلومتری امام زاده سقوط کرد.»
اما یکی از سخت ترین مسائل مربوط به سقوط فالکن 232 وجود فیلم و صوت آخرین لحظات حیات شهدای نیروی زمینی و هوایی سپاه است. صدای شهید کاظمی و بخشی از صدای شهید اسدی، راننده شهید کاظمی، تا حدودی می تواند فضای روحی حاکم بر این شهدا را در لحظه سقوط نمایش دهد. «بسم الله الرحمن الرحیم، ساعت -ده - و نُه و سی و پنج دقیه است. حدود یک ساعت و سی دقیقه است رو آسمونیم، موتور نداریم و با سلام و صلوات ایشاالله میریم می شینیم ارومیه و ایشاالله که به خیر بگذره، اشهد أن لا اله الا الله و اشهد أن محمد رسول الله. یکی از حاضرین: صلوات بفرستین (صلوات دسته جمعی) اللهم صلی علی محمد و آل محمد.
مجددا صدای حاج احمد به گوش می رسد: یا علی ابن ابی طالب، یا علی ابن ابی طالب، یا حسین.»
در واقع موسس لشکر 8 نجف با رمز یا علی بن ابیطالب به ملاقات خداوند می رود. شهید کاظمی در بخشی از وصیت نامه خود نوشته است: «خداوندا فقط می خواهم شهید شوم شهید در راه تو. خدایا مرا بپذیر و در جمع شهدا قرار بده. خداوندا روزی شهادت می خواهم که از همه چیز خبری هست الا شهادت. ولی خداوندا تو صاحب همه چیز و همه کس هستی و قادر توانایی، ای خداوند کریم و رحیم و بخشنده، تو کرمی کن، لطفی بفرما، مرا شهید راه خودت قرار ده.»
این حادثه نشاندهنده تراژدی و از دست دادن جان افراد با تجربه نظامی کشور است.